"I I' - Bloembollencultuur in onze provincie. Bloeiende narcissen onder Haamstede, voorjaarsschoonheid op Schouwen. Misère en schoonheid Het is de laatste decennia vrij onverwachts gekomen bloembollencultuur in onze pro vincie. Het vette kleiland bestrijkt niet alle eilanden, en zoowel in Z. Vlaanderen als op Schou wen zijn er enclaves, die zich voor genoemde cul tuur zeer goed leenen. Dat de bollencuituur in Zeeland vrij spoedig rendeeren kon, zelfs toen in Holland het vet reeds voor het grootste deel van den ketel was, vindt zijn grond in het feit, dat de gronden, welke zich voor deze cultuur leenen, in Zeeland zoo belangrijk goedkooper waren. Daar door kon een belangrijke voorsprong worden ver kregen, en mede daardoor kon deze cultuur beoefe ning vinden, zonder dat er dadelijk groote kapitalen noodig waren. Zoo leek het aanvankelijk, dat de bollencuituur voor velen in Zeeland een belangrijke bron van inkomsten zou worden. Maar de crisis heeft ook hier aan vele verwachtingen den bodem ingeslagen. Bloembollen zijn voor verreweg het overgroote deel exportartikel. De Hoilandsche bollen hadden terecht een grooten roem, welke echter, zooals het veelal gaat, de jaloezie der buitenlanders opwekte. Met als gevolg, dat het buitenland zich zelf op deze cultuur ging toeleggen. Dit was niet zoo erg, zoolang de Regeeringen geen importbeperking gingen toepassen, daar de Hoilandsche kweekers over een jarenlange ervaring beschikten. Momenteel is het echter zoo, dat de meeste landen (en dit geldt vooral voor den grootsten afnemer, Amerika) den import bijna geheel verboden. Daarbij komt dan nog de valutakwestie. Het bloembollenbedrijf is grootendeels op de buiten- landsche markten aangewezen, en gezien de groote Als de bloei nog nauwelijks is begonnen. De bloemen worden alweer afgeplukt en vernietigd. valutaschommelingen is levering vrij riskant. Te meer, waar tusschen levering en betaling heel wat tijd ligt. Zoo heeft de val van dollar en pond den kweekers een grooten schadepost bezorgd. Ten slotte de misère in eigen land. Op een onza lig oogenblik heeft de Regeering gemeend, ook het bloembollenbedrijf in zijn saneeringsplannen te moeten betrekken. De kweekers werden gedwongen, een groot deel van hun productie te vernietigen. Als voordeel zou hier dan tegenover staan, dat zij de prijzen zou stabiliseeren. Dit is inderdaad gebeurd. De prijzen zijn zelfs op een hooger niveau gebracht. Beteekent Tulpenvelden in bloei aan den voet van de Schouwsche duinen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1934 | | pagina 8