No. 3
VRIJDAG 15 JUNI 1934
93
bang was dat hier boven in de lucht iemand het haar zou afnemen. Aan den
anderen kant zat een zenuwachtige dame, die stellig luchtziekte zou krijgen,
en een heer die vanaf het vertrek in een weekblad had gelezen. Achter de danse
res zat een man met een purperen das, die doelloos uit het raampje keek, en
de achterplaats was ingenomen door een heer met een niet zeer gunstig uiter
lijk. Lorena vroeg zich af, of het misschien een misdadiger was, een oplichter
of een gevluchte kassier, want hij scheen zeer bezorgd te zijn voor een hand
koffer in het bagage-net. Zat daar gestolen geld in misschien
Lorena besloot haar gedachten en fantasieën op de proef te stellen. Zij
ging op den passagier toe en wees op den koffer. „Die is te groot voor het
bagage-net, meneer," zei ze, en greep er tegelijkertijd naar.lk zal 'min 't
bagage-ruim zetten dadelijk valt-ie nog op uw hoofd."
De man weerde haar bijna ruw af. „Die koffer staat hier goed, juffrouw.
Ik houd m'n bagage liever bij me."
„Maar daar is het net niet voor, meneer," hield Lorena aan. „Groote
bagage
„Hallo, juffrouw." De passagier achter Esmeralda riep haar, zoodat zij
de koffer-zaak moest laten rusten. „Weet u, hoe laat we boven Palmveld zijn
„Over tien minuten," antwoordde Lorena. „U kunt het al duidelijk zien."
Daarna moest zij al haar zorgen geven aan de zenuwachtige dame, die
blijkbaar wel eenige opbeurende woorden noodig had. Lorena had medelijden
met haar zij was misschien even bang als zij zelf, en zij trachtte nu haar
gedachten af te leiden. De vrouw glimlachte dankbaar en fluisterde vertrouwe
lijk ,,'t Is de eerste keer voor me, en ik ben erg bang. 't Is zoo hoog
„Hoe hooger hoe veiliger," fantaseerde Lorena. „Er kan immers niets
gebeuren, 't Is prachtig weer en dit is de beste machine van de maatschappij.
Daar zal ik u wat aardigs van vertellen. Zoowat 'n maand geleden
Maar wat gebeurde er nu De verbazing over wat zij zag was zoo groot,
dat ze haar eigen vrees, haar verdrietige ontmoeting met Flap, de zenuwachtige
dame, alles vergat. Zooiets kon toch niet gebeuren in een vliegmachine, acht
honderd meter boven den grond?
Het ging alles zoo kalm en gewoon, of er iemand zijn das recht trok of een
krant ging lezen. Lorena stond er met groote oogen naar te staren. De man, die
achter Esmeralda zat, was opgestaan en rukte het juweelenkistje uit de handen
van de negerin kalm gaf hij het kostbare pakketje aan den man op de achter
ste plaats Dus 't was toch een misdadiger, dacht Lorena daarin had zij zich
niet vergist Maar wat moest zij doen Zou 't ook tot de plichten van haar
betrekking hooren, dat zij overvallen van luchtbandieten verhinderde 't Was
in ieder geval geen gemakkelijk baantje zij behoefde er echter niet langer
over na te denken, want de twee bandieten schenen plannen te hebben om
zich uit de voeten te maken, hoe vreemd dat ook klonk op een hoogte van acht-
honderd meter.
Boven het geraas van de motoren uit klonk een schrille gil van de negerin,
die daarop in zwijm viel. De aanvaller sprong naar voren en hield met zijn
revolver den lezenden passagier en de zenuwachtige dame in bedwang zijn
medeplichtige, die eveneens een revolver had getrokken, bleef op zijn plaats:
„Kom hier, meisje," beval hij Lorena. „Je moet me helpen!
Mechanisch, nog totaal overbluft, gehoorzaamde zij de man gaf haar den
zwaren handkoffer en wees haar, daarmede weer naar voren te gaan. Zelf
volgde hij met het juweelenkistje. Toen zij voorbij den stoel van Esmeralda
kwamen, sprong de danseres, rood en razend van woede over den roof, op en
trachtte haar spitse, gelakte nagels over het gezicht van den bandiet te halen,
maar de man zag bijtijds haar aanval en duwde haar ruw terug. Krijschend
en gillend bleef de danseres zitten.
Het korte incident had Lorena haar tegenwoordigheid van geest terug
gegeven. Vreemd genoeg dacht zij het eerst aan Flap, die zoo'n lagen dunk van
vrouwen had zij moest hem bewijzen, dat hij daarin ongelijk had en dat zij
hem even goed helpen kon als een man. Maar bovendien die vent wou er met
de juweelen vandoor, en daarvoor was de maatschappij aansprakelijk tijdens de
luchtreis. Kon zij den diefstal niet verhinderen Zij móést er iets op vinden
Bijna tegelijk schoot haar een plan door het hoofd, een onzinnig plan, maar
zij voerde het toch dadelijk uit. Zij liet zich onverwacht op haar knieën vallen
de man, die dicht achter haar liep, zag de beweging niet en struikelde over haar;
het koffertje viel uit zijn hand. Vlug krabbelde Lorena overeind en greep het
juweelen kistje maar het hielp haar niet. Zij voelde den loop van een revolver
in haar zij en een nijdige stem gromde „Geen kuren, of je gaat er aan. Geef
dat kistje hier en ga bij de deur staan I"
Een ijzige angst voor het wapen deed haar gehoorzamen de gevallen
bandiet stond op, terwijl de ander, die de negerin had beroofd en Lorena's
plan had doen mislukken, naar de achterste plaats ging, waar hij met zijn
De vogel is thuisgevlogen. Met een tractor wordt het verkeersvliegtuig naar de hangar gereden.
