i
De kop van den gvooten vogel
revolver de geheele cabine beheerschte. „Pas op het meisje," riep hij naar zijn
medeplichtige, „enkijk uit, de piloot."
Flap had in zijn spiegeltje den vreemden toestand in zijn machine eindelijk
gezien; hij gaf het stuur over aan Davis en kwam met groote stappen van de
cockpit naar de cabine. De tweede bandiet sprong vlug tusschen de stoelen,
greep den handkoffer, dien Lorena had laten vallen, en richtte zijn revolver
op den piloot, toen deze de glazen deur tusschen de cabine en de cockpit opende.
„Blijf daar 1" schreeuwde de bandiet, maar Flap liep kalm verder.
„Doe 't toch niet," gilde Lorena angstig„blijf staan, Flap, hij
schiet."
Maar Flap stoorde zich er niet aan het scheen wel of hij nijdig was over
de brutale ordeverstoring in zijn vliegtuighij liet zich niet afschrikken door
het dreigende wapen dat op hem gericht was. Lorena zag in stommen angst,
hoe.de vinger om den trekker ging, drukte.Maar Flap had vandaag meer
vrouwen in zijn machine, die zich niet van de wijs lieten brengen als er iets
gebeurde. Met een snelle beweging sloeg Esmeralda den arm van den aan
valler, die bijna naast haar stond, omhoog het schot ging af, door de zoldering
van de cabine, en de revolver kletterde op den grond. Tegelijk stoof Flap op
hem toe zijn groote vuist in den dikken handschoen schoot naar voren en
met een klap, die klonk als een hamerslag, werd de bandiet buiten gevecht
gesteld. Hij viel languit op den bodem en bleef liggen.
„Ziezoo," klonk achter de stem van den tweede „en .nu ik nog. Ga naar
voren."
Zelfs Flap, wiens eerste en ergste woede nu gekoeld was, waagde het
niet, een tweede revolver te trotseeren hij voegde zich bij Lorena, die nog
altijd het juweelenkistje in haar hand had. „Dat deed je keurig," prees hij
„ik zag hoe mooi je hem liet tuimelen."
„Maar het heeft niets geholpen," klaagde ze.
„Precies," antwoordde de bandiet. „De piloot gaat bij het deurtje van
de cockpit staan, en jij moet me helpen."
Zijn revolver hielp Flap gehoorzamen en toen Lorena zag, hoe het wapen
hem bedreigde, deed zij gewillig, wat de man haar zei. Op zijn aan
wijzing opende zij den handkoffer, waarin twee parachutes waren verpakt, en
hielp hem er een om zijn schouders doen. De man verloor Flap geen oogenblik
uit het oog, terwijl hij bovendien zóó stond, dat ook de passagiers geen enkele
verdachte beweging konden maken.
„Opschieten," zei hij gejaagd tot Lorena hij had door het raampje gezien
dat de machine reeds boven Palmveld was, en Flap, die eveneens naar buiten
keek, ontdekte een klein bootje in een kleine bocht van de kusthet bootje
lag onder stoom, en Flap meende een man op dek te zien, die een kijker op het
vliegtuig richtte. Hij gromde kwaadaardig in zijn machteloosheid om de
berooving te verhinderen grimmig hoorde hij, hoe hij Lorena beval hem te
helpen, de buitendeur van de machine te openen. „En geen grapjes," fluisterde
hij, „of je lieve piloot krijgt een kogel." En tegen Flap zei hij „Je blijft daar,
ofhij wees met zijn revolver naar het meisje.
Ondanks zijn brutaliteit scheen hij steeds gejaagder te worden, nu de
machine zich ieder oogenblik verder van Palmveld verwijderde. Hij greep het
juweelenkistje, dat Lorena op den vloer had geplaatst, en duwde met zijn rug
tegen de deur, nadat het meisje den grendel had weggeschoven. De kracht
van den luchtstroom buiten de machine weerstond zijn pogingen echter.
„Duwen 1" beval hij Lorena, „vooruit, duwen," en het meisje, dat nog
steeds de revolver op Flap gericht zag, gehoorzaamde zoo hard zij kon stootte
zij met haar hand tegen de deur.
Plotseling schoot deze open onder de harde stooten de bandiet wrong
zijn lichaam snel terug in de cabine, doch de sterke luchtstroom langs het vlieg
tuig, dat nog met onverminderde snelheid vloog, zoog hem naar buiten
krampachtig, terwijl hij op den drempel zijn evenwicht trachtte te bewaren,
zocht hij naar den ring, waarmede hij zijn parachute moest opentrekken.
Snel, onbewust bijna, zag Lorena haar kans en gebruikte die zij trachtte
het juweelenkistje uit de handen van den bandiet te rukken, maar deze hield
vast en trok terug, zoodat het meisje naar de gevaarlijke opening werd ge
sleurd. In haar angst voor de leege ruimte, waarin zij te pletter zou vallen,
een angst die haar bijna bewusteloos maakte, zag zij nog nevelig, hoe Flap
naar de deur vloog toen voelde zij een ontzettenden ruk aan haar arm, alsof
die uit haar lichaam werd getrokken, en daarop volgde een zalige rust, waarin
zij niets voelde of zag.
Zij glimlachte gelukkig, toen zij uit haar verdooving ontwaakte en zag,
hoe Flap over haar gebogen stond en haar met teedere oogen aankeek.
„Jouw werk," prees hij, terwijl hij naar het juweelenkistje wees, dat Esme
ralda omklemd hield, en naar den tweeden bandiet, die weer op zijn plaats zat,
maar nu aan handen en voeten gebonden. Daarop wendde hij zich tot de
passagiers.
„We zullen 'n half uurtje vertraging hebben, dames en heeren, want we
dalen op een vliegveld hier dicht bij. Daar zullen we onzen vriend ook terug
zien hij werd verwacht door een medeplichtige in een bootje, maar ik denk,
dat hij iemand anders zal vinden als hij beneden komt. De marconist heeft al
een berichtje gestuurd naar de politie op het vliegveld hij vliegt ze zoo in de
armen
De geboeide bandiet keek uit het raampje hij zag hoe de parachute
met zijn medeplichtige statig en kalm daalde, maar hij zag ook enkele motor
rijwielen en agenten, die den parachutist opwachtten. Vloekend wendde hij
zijn hoofd af, wachtend op de daling van de machine, die hem zelf ook naar de
politie bracht.
Flap stond weer in het kantoortje van den havenmeester.
,,Je zult Lorena toch moeten ontslaan, George," zei hij.
„Waarom vroeg de havenmeester. „Mag ze niet op je machine blijven
Is ze niet goed voor d'r baantje
„Dat is in orde," grijnsde Flap. „Maar de maatschappij wil niet hebben,
dat de vrouw van een piloot meevliegt, zelfs al houdt ze zich nog zoo goed, als
er iets gebeurt."
