Zecuw&cA NIEUWS Bie ons op t durp VRIJDAG 29 JUNI 1934 j_v__j_ Wa je a zo nie in 'n trein 'oort. Je mo wete, gistere verjaerden d'r een achternichte van m'n, en omda'k 't goeie mensch in gin jaeren 'ezie a, docht ik, dae gae'k is nae toe. Ze weunt dae ergest in de Kraaiert, afijn, da wete julder zo nie. Mae toen 'k m'n eige klaermaekten om te gaen, stapten de vrouwe op 't leste oogenblik op'etuugd binne en zee asda ze meegong. Noe, da von ik best, wan zo'n reize in j'n eentje, das glad niks. Dus m'n gienge eest mie de bozze nae Goes, en toen nae 't stetion, waer a de vrouwe in gin tien jaer 'ewist was, en ze ston d'r zo mae van te kieken, zovee a t'r veranderd was. 't Lieken Amsterdam we, zee ze we vier keere achteran mekare, en z'ieuw me vast toen a m'n den wig overgonge, en ik mo je zegge 't was ok vreed druk. Afijn, mae m'n kwamme goed en wel op 't peron, en toen kwam net den trein a binne ok. Veruutriep ik tegen de vrouwe, en die was glad van d'r trementanen, en liep mae van 't een nae 't aer, en ik riep wee je dienk zeker dat 't de menwaegen van Kees is, mae den dees die wacht nie, stap noe toch in Toen flutede de trein a, en de kondekteur riep motte julder nog mee en voeda m'n d'r erg in a, a t'n de vrouwe a in een compee gedouwd, en mien in een aeren. EeEe riep de vrouwe, ik mo bie Pier, mae de kondekteur zee asdat dat nie mi gong, en de trein ree a, en m'n reje mee. Ik liete m'n eige neervalle, en docht a dat noe mae goed of- loopt. D'r zatte twi vinters naest m'n, en die zatte mae te praete, alsmae over aere menschen, en nie vee goes. En ik 'oorden dat is een stuitje an, en toen kust ik m'n eige nie goed in'ouwe, en ik zee Wete julder noe nooit is ies anders as over aere menschen kwaed te vertellen Ze keke m'n is an, net as of ze zegge wouwe wa mot dien boer noe eigelijk, en toen zee den eenen 'Oor is 'ier, baes, wae mo je noe anders over praete as over menschen en d'r werk A m'n over de waereld praete en over de netuur, das toch werk da nie van eiges gekomme is, mae da gemaekt is En voe da'k antwoord kust geve, gonge ze a wee deur. Afijn, ik zat m'n eige zo'n bitje 't ergeren, mae toen kwam den kondekteur. En die most de kaeretjes zie. Noe a de vrouwe die 'ekocht, en ik a 't miene in m'n vesjeszak 'estoke zonder te kieken, en toen a'k t'r uut 'aelden zag ik mie schrik en beven, da t'n peronkaeretje was. Das wee ies voe de vrouwe, schoot 't deur m'n 'eene, en ik zag den kondekteur a kieke, en ik zee ja, das wee ies van de vrouwe, mae den kondek teur zee da d'n dae niks mee te maeken a, en da'k straks mee most nae den chef. En ik zag 'oe de twi vinters, die a'k de les 'elezen a, is nae mekare keken, en is stiekum lachten, asof ze dochten da'k mie opzet op een valsch kaeretje ree. En ik wier rood tot in m'n 'aer. Afijn, de trein stopten eindelienge, en ik t'r nog nie uut, of dae kwam de vrouwe a an, mie den kondekteur, en an julen gin gebrek. En wulder nae 't beroo, en dae vroog de chef 'oe a da kwam, en de vrouwe vertelden, dazze om twi kaeretjes gevraegd a, en da de vint toen 'ezeid a, van 'oevee, en dazze toen de goed koopste maer 'enome a. Toen most de chef we lache en vroog of ze dan nog nooit in den trein 'ezeten a, en toen zee ze van één kere, en toen a 'um (dat was ik) voe de kaeretjes 'ezurgd. Afijn, 't kostede ons noga nie vee, wan die chef was een vrindelijke man, en even d'r nae stapten m'n a den polder in. En ik a in m'n eige toch we een bitje lol, wan de vrouwe a nie vee praes mi. Mae da kust ok van de wermte komme, afijn, daer 'oor je kommende weeke we meer van. De groetenisse, PIER VAN 'T HOF. Domburg honderd jaar badplaats. Dit jaar herdenkt Domburg het feit. dat het voor 100 jaar als eerste Zeeuwsche badplaats werd opgericht. Tot heden bleef Domburg de rustige badplaatswaarvan een overzicht langs het strand getuigt. Dat in den loop van ha ir bestaan als badplaats Domburg vooral vorstelijke personen wist te trek ken, daarvan getuigt nog de villa Carmen Sylva, waar de koningin van Roemenië tijdelijk verbleef De Kon. Scherpschutter svereeniging Vlissingenvierde haar 50-jarig bestaan met een schietwedstrijd op de banen te Souburg Foto van eenige deel nemers met t bestuur en enkele leden. Enkele schutters in actie op een der banen. Buste van dr. Mezger. die zeer veel tot den bloei van Domburg heeft bijgedragen. Domburgs oudste badpaviljoen, dat in 1837 werd op gericht. maar in 1889 geheel werd verbouwd, meer landwaarts, en dat nu nog bestaat. Foto van het tegenwoordige badhotel in Domburg.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1934 | | pagina 24