PRINS HENDRIK DER NEDERLANDEN
BIJ DEN DOOD VAN
Z. K. H. de Prins op zijn gloriedag bij het zilve
ren jubilé van het Nederlandsche Roode Kruis.
Bij het eeuwfeest van de Rotterdamsche Gemeente
lijke Zeevaartschool in September van het vorig jaar.
Het is nauwelijks enkele maanden geleden dat
de dood, die niemand spaart, aanklopte aan de
poort van het Nederlandsche Vorstenhuis, en
de alom geliefde Koningsvrouwe, H. M. de Koningin
Moeder kwam opeischen. En reeds voor de tweede
maal in den loop van dit jaar stond de onverbidde
lijke dood heden aan de poorten van het paleis;
thans om den Prins-Gemaal op vrij onverwachte
wijze en slechts na een kortstondige ziekte, weg te
rukken van de zijde Zijner Gemalin, die aldus in
korten tijd haar moeder en haar echtgenoot ver
loor. Een zware slag voor de reeds zoo zwaar be
proefde Landsvrouwe en niet minder voor haar
dochter Prinses Juliana, die door een wel tragische
samenloop van omstandigheden, de ziekte en de
laatste oogenblikken van haar door een hartzwakte
getroffen vader niet kon bijwonen.
En al bezat Prins Hendrik dan, door zijn huwe
lijk met 'n regeerende vorstin geen enkele regeerings-
bevoegdheid, toch heeft hij zich in de moeilijke
Schwerin Prins der Nederlanden. Geboren op
19 Anril 1876 als zoon van Groothertog Friede-
rich Franz II en diens tweede gemalin, de in 1922
te 's Gravenhage overleden Prinses Marie von
Schwarzburg, kreeg hij zijn militaire opvoeding
bij het Pruisische Garde-Jager-bataillon. Hij be-
k'eedde er den rang van officier tot hij op 23 Janu
ari 1901, dus enkele dagen vóór zijn huwelijk,
in Holland werd genaturaliseerd.
De rol die voor den Prins aan de zijde der
regeerende Vorstin was weggelegd, kon slechts
een zeer bescheidene zijn. Ten allen tijde zou
hii overal de tweede, later bij de meerderjarig
heid van de kroonprinses, de derde moeten zijn.
Toch heeft hij op het terrein, waar hij zich in
het belang van zijn nieuwe vaderland bewegen
kon, niet stil gestaan. Voor liefdadige en spor-
Wijlen Z. K. H. Prins Hendrik gefotografeerd in zijn werkkamer
ter gelegenheid van zijn kortelings gevierde zilveren jubilé als
voorzitter van het Nederlandsche Roode Kruis. Foto F. Ziegler
positie waarin hij verkeerde, met buitengewonen
tact en bescheidenheid weten in te werken. Vanaf
het oogenblik, waarop hij den 31 Januari 1901 als
Bruidegom der Koningin den Nederlandschen
grond betrad, is hij er in geslaagd zich de sympathie
van de Nederlandsche bevolking te verwerven.
Meer dan 33 jaren heeft de huwelijksband
Koningin en Prins vereenigd. Den 7en Februari
1901 legde onze jonge Vorstin Haar hand in dien
van Hendrik Wladimir Albrecht Ernst, Hertog
van Mecklenburg. Ds. van der Flier, de hofpredi
ker, zegende het huwelijk in en sprak de jonge
echtgenooten toe met woorden, die op den ernst
van het leven wezen„De moeilijkheden des
levens blijven U niet bespaard geen jeugd ver
schoont er U van; geen macht behoedt U er voor;
zelfs de liefde weert de stormen niet af van uw
hoofd. Wie zegt U wat de toekomst voor U ver
borgen houdt....?"
Zoo werd de 25-jarige Hertog van Mecklenburg
