Zeeuwsch Nieuws Bie ons op 't durp No. 8 VRIJDAG 20 JULI 1934 De heer A. van Eeten werd onder groote belangstelling geïnstalleerd als burgemeester van Nieuwerkerk op Zater dag 14 Juli. Een foto van burgemeester, familie en ge- noodigden na de installatie. Dust noc zit ik glad alleenig in dat nieuwe kot, da toch a vee te groot is voe z'n beijen, en dat nog glad nie an kant is. D'eeste daegen liep 't sturm mie menschen, die a 't goed mie m'n meenden, liek a ze da zeeje, mae daer a'k nie vee vertrouwen in. Den een wist een goeie vrouwe om te komme werke, den aer een nog vee beterder om bie m'n in te komme weunen. En ik luusterden, en ik zee nie ja ofte nee, maer ik docht lae Pier mae schuve, die reedt 'et zei vers we, en daer 'eit t'n nieman bie noodig. En de brieven die a uut Den Aog kwamme, die weze d'r gelokkig ok a op, dat 't mie de vrouwe goed verruut gong. Ja 'oor, z'a bie 't behun nog we is oarige diengen 'edae, mae dat was noe toch over, en den dokter zee dat 't we nie zo lange mi zou diere, voedazze vrom zou kunne komme. Dust ik liet dat mae zo. Noe weunt er neffen ons Kee Snuve, en das een aeter van een wuuf. Die 'ei 'eel d'r leven 'estookt en vernien uut'espoge, en alles kepotemaekt waer a ze mie d'r klossen ankwam. J'ei van die menschen die a nergest voe stae, en die nergest plezier in e, dan in ofbreke. En dan deugt er niks, en niemand is zo goed, of bie 'aer wor t'n slecht. Zukke menschen bin eigelijk voe de samenleving net zo gevaerlijk as dieven en zukken gespuus. En m'n a ze dan ok altied mae zo'n bitje alleen laete strune. Mae noe, noe a de vrouwe vort was, kwam ze trek is kieke. Ze tjetterde zo'n bitje verlege de keuken in, en ik zat net t' eten, brood mie krupvet, liek as altied. Zo, bure, zee ze vrindelijk, mae van die vrindelijk'eid die je mae nooit vertrouwe mot, wan dan bi je d'r an, zo bure, ik docht, ik gae is effen kieke wan 't rook toch zovee vremd, en ik doch zo, zo'n vint alleen, die kan da zo nie, da koken en zo, epne Mae vrouwe, zee ik, ik koke glad nie, en ik begriepe nie, 'oe a jie ies eroken 'eit. Dan za 't bie de buren 'ewist e, zee ze liefjes, mae zo vals as een spinne. Maer a'k soms wa voe je doe kan, dan 'ei je 't mae voe 't zeggen. Och ja, wan zo'n vint alleenig is toch ok niks, en wie weet 'oe lank a 't za dure, en dan zegge ze toch ok, dat zo eene nooit mi as vroeger wordt, ee Zo, dienk jie dat vroog ik, maer ik doch soenkel toch op, voe da'k je bie je lurven pak en d'r uut mieter Ja, zo dÖet een mensch dan, wan a je zukke diengen beleeft as ik noe. Ja, zee ze, da dienk ik net, en z' is toch altied ok vreed aorig 'ewist. En zo borduurde ze mae deur. Mae toen e'k ze 't toch is goed 'ezeid. Wan den een op 't durp zeit, da de omda'k nie goed 'enog voe d'r 'ewist bin, Sjek achteran is, en den derden 'ei wee i Mae je mot de menschen laete klesse, dat raek kleeren nie, begriep je Wa vee erger is, dat is, da'k 'ier noe alleenig zitte. En dat zeumer is, net as vleejaere, en da'k noe alleenig op de banke voe 't 'uus zitte. En daer e'k gin aorig'eid in, glad nie. Een mensch alleenig, das niks, zeker nie, a je zo lank a mie mekare op'etrokke bin. En zo 'ope ik mae, dat alles wee goed za worre, en ik wachte mie spannieng eiken dag op de post. Kommende weke 'oor je d'r dan wee meer van. Allee, de groetenisse van PIER VAN 'T HOF. vorteloopen is, den aer zee, dazze anders. kouwe Brei-uurtje te Oostkapelle I te t geïmproviseerde strand- genoegen" voor de jeugd bij de wegwerken te St. Laurens. Schafttijd voor de jeugd te Wemeldinge Ringrijden te Vee rePaarden en rijders nemen even rust De Breskensche garnalen schuit op het droge. Voor de uitvaart moet ze nog even worden opgekalefaterd. Te Middelburg had op Donderdag 12 Juli een voetbalwedstrijd plaats tusschen 2 veteranen-elftallen, waarvan de recette ten goede kwam aan den rijtoer van de ouden van dagen. Burgemeester Fernhout trapt af

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1934 | | pagina 27