BEDEVAART
IN TIBET
mm®
In de pelgrimsstad worden namaak-menschenoffers gebracht; tijdens de godsdienstige feesten
worden als menschen verkleede poppen door de priesters met messen verscheurd en later verbrand.
In de Lamakloosters staan
groote beelden van Boedha,
zoo hoog, dat er met twee of
drie verdiepingen altaren en
offertafels om heen zijn gebouwd
Bij het overschrijden van een
bergpas richt een der pelgrims
een klein „gebeds monument"
van rotsblokken op. dat de
booze geesten moet tegenhouden
De Tibetanen ondernemen op Re-
regelde tijden pelgrimstochten naar
de stad van den Dalaï Lama, hun
geestelijk opperhoofd, naar andere
heilige plaatsen, naar groote Lama
kloosters, naar een heiligen berg,
enz., waar zij offers brengen en
aan groote godsdienstige feesten
deelnemen. In dit land, dat nog het
geheimzinnigste ter wereld is, zijn
deze bedevaarten nog lange, on
gemakkelijke reizen, zooals ze in
Europa voor tien eeuwen gemaakt
werden, voetreizen natuurlijk, die
dagen, soms weken duren, door
ontoegankelijke gebieden en gevaar
lijk bergland, door groote ijsvelden
en door rotsachtig terrein, waar
niet het smalste paadje gebaand is.
Het is dan ook geen uitzondering,
dat de pelgrims hun doel niet be
reiken lastdieren, en ook dikwijls
menschen bezwijken onderweg van
gebrek in sneeuw- en zandstormen,
van uitputting op de moeilijke reis,
waaraan gevaren en moeilijkheden
verbonden zijn, welke wij ons
moeilijk kunnen voorstellen.
Een luguber bewijshoe moeilijk en ge
vaarlijk een bedevaart in Tibet soms is
een uitgeput lastdier is door de karavaan
achtergelaten, gestorven en ten prooi
gevallen aan de roofvogels.
De Guru, overste van een
Lama-klooster in Ladak.
Een kamp van bedevaartgangers
in het hooggebergte van Tibet.
