De brug over de Marne bij Méaux, die door de
Franschen werd vernield om den vijand op te houden.
Nu het uitbreken van den wereldoorlog, die de oorzaak
werd van zulke heftige schokken en diepgaande verande
ringen in het geheele wereldbestel, in deze weken twintig jaar
achter ons ligt, leek ons de tijd gekomen om de herinnering
aan de dramatische oorlogsdagen nog eens te verlevendigen.
Dit is het vierde vervolg in deze historische artikelenreeks.
de Loire ten Zuiden van Parijs stand houden en
verderen tegenstand bieden. Twee dagen later
vaardigde de regeering een proclamatie uit,
waarin zij mededeelde haar zetel van Parijs
naar Bordeaux te hebben verplaatst. Met den
val van de hoofdstad werd ernstig rekening ge
houden. Doch de krijgskans zou keeren.
Joffre, die over de Fransche troepen het opper
bevel had, in samenwerking met Foch, Manoury
en andere generaals, besloot tenslotte aan de
Marne slag te leveren en zijn defensieve houding te
laten varen. Aan Galliémi werd de verdediging van
Parijs opgedragen.
Den derden September gingen de Franschen, ge
steund door hun Engelsche bondgenooten, tot den
algemeenen aanval over. In den beginne was 't ver
loop van den slag niet ongunstig voor de Duitschers.
Hoewel de troepen buitensporig vermoeid waren,
zetten zij hun opmarsch voort en de geallieerde
troepen moesten wijken, ondanks de aanmaning
van Joffre in zijn proclamatie tot de troepen
„zich liever op de plaats te laten dooden, dan nog
een meter grond aan de Duitschers af te staan."
De Duitsche rechtervleugel onder Von Kluck wilde
Generaal eon Kluck. een
der Duitsche bevelheb
bers in den Marneslag.
In nauwelijks drie weken tijds
had het Duitsche leger met
geforceerde marschen de
Marne bereikt. Het doel van
de Duitsche legerleiding, waar
over generaal von Moltke, neef
van den overwinnaar uit den
oorlog van 1870, het opper
bevel voerde, was duidelijk.
Men wilde eerst in het Westen
met den vijand afrekenen, en
zich dan met voile kracht tegen
Rusland keeren. Want de Rus
sen zaten niet stil en vielen
met groote troepenmacht Oost-
Pruisen binnen. Om hen voor-
loopig tot staan te brengen
werden eenige legerkorpsen van
het West- naar het Oostfront
gedirigeerd.
Den eersten September 1914
vielen granaten uit het vèrdra-
gend Duitsch geschut in Parijs
neer. Het „moreel effect" hier
van was geweldig. Men begreep
in welk gevaar de hoofdstad
verkeerde en tevens, dat met
een eventueelen val van Parijs
de strijd niet mocht eindigen,
gelijk in 1870 het geval was
geweest. Het Fransche leger zou
ditmaal in ieder geval achter
Fransche loopgi
Verdun.
Stormloop van Fransche infanteristen op Duitsche loopgraven nabij Verdun.
Een foto. die de wreedheid van den oorlog wel teer duidelijk laat zien.
