Onder de jubelende toejuichingen der menigte
marcheerden de eerste Amerikaansche troe
pen, die naar het Westjront zouden ver
trekken, door Londen.
met het buitenland den vrede had
hersteld, begon het „in eigen huis"
een nieuwe orde te scheppen. Talrijke
pogingen, door de Geallieerden open
lijk ondersteund, om het nieuwe
bewind omver te werpen, mislukten,
vaak ten koste van bloedige offers.
De laatste der Romanows, Tsaar
Nicolaas II, werd met zijn vrouw en
kinderen terechtgesteld. En al bleken
verschillende der idealen van de
Russische communisten niet voor
verwezenlijking vatbaar, al ontstond
er ook in de Sowjetpartij een onover
brugbare tegenstelling tusschen hen,
die eens samen aanvoerders van de
revolutie waren geweest, al had men
te kampen met de vreeselijke plaag
van hongersnood en vele andere
ellenden, de nieuwe machthebbers
handhaven zich tot op den dag van
heden.
De koning van Engeland en de minister
president Lloyd George m gesprek met
een Amerikaanschen officier, bij gelegen
heid van de aankomst der eerste Ameri
kaansche troepen te Londen (1917).
Ook in Oostenrijk voltrokken zich na het einde
van 1916 belangrijke gebeurtenissen. In November
1916 overleed de grijze keizer Frans Jozef, na
bijna zeventig jaar te hebben geregeerd. Zijn dood
verbrak de banden, die de dubbel-monarchie had
bijeengehouden. Zijn opvolger was Karei I, een
man van zuivere bedoelingen, maar niet opgewas
sen tegen de moeilijkheden, die zich onder zijn
kortstondig bewind zouden voordoen. Hij was
De nieuwe heerschers in Oostenrijk. Keizer
Karei I met keizerin Zita; tusschen hen de
kleine kroonprins Otto, in kroningsgewaad
doordrongen van den vasten wil om zijn volk spoe
dig een eervollen vrede te schenken. Na veel onder
handelingen met het Duitsche hoofdkwartier
deden de Centralen 12 December 1916 een vredes
aanbod door bemiddelling van eenige neutrale
mogendheden. De poging mislukte enkele dagen
later wezen de Geallieerden, die in geen geval op
voet van gelijkheid met hun vijanden wilden onder
handelen, en zeer wel wisten, dat de Centrale Mo
gendheden in het nauw geraakten, een bemidde
lingsvoorstel van Woodrow Wilson, den President
der Vereenigde Staten, af.
In Engeland was inmiddels Lloyd George, een
man van onvaste politieke beginselen, maar met
een groot doorzettingsvermogen, veel zin
voor de werkelijkheid en ver-vooruitzienden
blik, van minister voor ammunitie, hoofd der
regeering geworden. Hij voerde, ondanks
hevig verzet,den algemeenen en persoonlijken
dienstplicht tot dan toe in Engeland
onbekend in, en besloot den strijd tegen
de Duitschers met nieuwe kracht te hervatten.
In Frankrijk nam in Novemberl917 de onverzoen
lijke vijand van Duitschland George Clémenceau
het bewind in handen. Zijn bijnaam „de tijger"
duidt reeds voldoende aan, dat hij niet bepaald
gemakkelijk was voor zijn politieke tegenstan
ders. Maar ook de heftigsten onder hen eeren in
hem een groot vaderlander, bezield met het ver
langen om Frankrijk naar de beslissende overwin- e
ning te voeren en van zijn vijanden te bevrijden.
Van het allergrootste belang was de deelname van
de Vereenigde Staten van Amerika aan den Euro-
peeschen oorlog. De rol, die de Vereenigde Staten
zich zelf hadden toebedacht, verdediger van de
democratie, was echter hoogst dubbelzinnig.
Feitelijk ging Amerika den oorlog in om zijn
milliardenvorderingen op Frankrijk en Engeland
te redden. Het had voor enorme bedragen aan deze
landen geld en goederen geleend, het kon niet lijde
lijk toezien, dat zijn debiteuren verslagen zouden
worden. 31 Januari 1917 nam de Duitsche legerlei
ding, ondanks het verzet van de diplomatie, het
noodlottig besluit om den onbeperkten duikboo
tenoorlog te beginnen. Van toen af zouden niet
alleen alle vijandelijke oorlogs- en handelsschepen,
maar ook de onder neutrale vlag varende koop
vaarders zonder voorafgaande waarschuwing in
den grond worden geboord. Men begreep, dat een
oorlogsverklaring van Amerika niet zou uitblijven;
de Vereenigde Staten zouden zich niet laten bejet-
ten langer zaken te doen met de Geallieerden. De
Duitschers geloofden met hun duikbooten den aan
voer van ammunitie en oorlogsmateriaal naar het
Westfront te kunnen verhinderen en allenjevensmid-
delentoevoer naar Engeland te kunnen afsnijden.
Na de torpedeering van ae „Lusistania", een Ame-
rikaansch passagierschip, dat goud en ammunitie
zou hebben vervoerd, en waarbij vele Amerikaan
sche onderdanen verdronken, verbraken de Ver
eenigde Staten de diplomatieke betrekkingen. Den
6en April 1917 volgde de officieele oorlogsverkla
ring. De Duitschers onderschatten het gevaar. Aan
het Westfront hadden zij op den opvolger van
Joffre, generaal Nivelle en op den Engelschen bevel
hebber Haig groote overwinningen behaald de
Oostenrijkers hadden de Italianen onder Cadorna
aan het lsonzofront opnieuw zware verliezen toege
bracht zij, althans de legerleiding, waren overmoe
dig en vreesden den nieuwen vijand niet.
