l
I,
No. 14
VRIJDAG 31 AUGUSTUS 1934
hartgrondig lak aan alle conventie en
etikette. Het zijn de ras-democraten
wat rang en stand betreft, maar ook
de tyranniek-aangelegde dictators
waar het gaat om eigen wil en neiging.
De meest-trotsche vaders en moeders
krijgen zij klein en eronder. Het ern
stigste gelaat komt er toe, om af te
dalen tot een gek gezicht met rare
grimassen, in de hoop, dat de baby
zijn sonoor doch doordringend ge
schreeuw staakt.
Als vader den rubberbal opblaast
met zulk 'n kracht, dat zijn aanschijn
verpurpert en moeder bevangen wordt
door ontploffings-angsten, kijkt de
baby onbewogen of goedkeurend toe.
De baby vleit niet zijn tegenstander,
hij timmert er op los. De baby laat
zich niet gaarne kussen door oude
tantes en geeft merkbare teekenen van
afkeer, terwijl in zijn oogen al te lezen
staat, dat hij, zoodra hij spreken kan,
iets over prikkers en scheermessen
zal zeggen. De baby laat ongegeneerd
zijn vader optreden als actief lid van
de vereeniging Het Nederlandsch Trek
paard of zijn moeder als motor en
chauffeuse van den kinderwagen de
baby ziet er ook geen been in, zijn ouders te be
schouwen als geëmployeerden van den nacht
veiligheidsdienst. De baby bant vastberaden de
rustige rust uit, waar hij of zij zich bevindt. De
kleine baby lijkt platweg gezegd al te vaak een
groote lastpost. En toch ondanks al zijn hebbelijk
heden, ondanks de velerlei narigheden met melk
tanden en waterpokken, met uitslag op het hoofd
en kiesjes op de borst, met de mazelen, roode hond
en bollebof, met de dauwwurm' en kwijlebabbelarij,
ondanks alles, vergeven we hem alles en zijn zelfs
Actief lidder Vereeniging Het Nederlandsche Trekpaard.
geneigd zijn kromme beenen en kalig hoofd zonder
critiek te aanvaarden, wanneer hij éénmaal van
vreugde kraait of 'n lach om z'n lippen laat
spelen. Met intense animo en laaiend enthousiasme
volgen wij zijn verrichtingen en ontwikkeling.
Golven geestdrift zwalpen om zijn eerste grijns, zijn
eerste bijtertje en zijn eersten stap. Geen kwaad
kunnen wij er van hooren of zien en wanneer de
trotsch-gelukkige moeder met den baby uitrijdt ter
parade, is er voor haar slechts sprake van een
triomftocht, indien de publieke belangstelling
althans voor 'n klein deel uitgaat
naar haar baby- show-tusschen-
de-wielen.
Baby's, wij zijn als ouderen
aangewezen om jullie op te voe
den. Die plicht is ons zoo inge
bakken, dat zelfs kinderen al aan
't moederen en vaderen zijn
over celluloid-, kalk- en zaag-
selbaby's. We zullen hem daar
om nakomen, dien plicht. Help
ons echter hopen, dat we nooit
vergeten, hoe jullie ook iets doet
aan onze educatie en dat we in
ieder geval nog wel iets van jullie
leeren kunnen.
RE1NIER RUVELT.
Examencommissie rijbewijs.
De kapitein staat op de brug.
SstBaby slaapt
-T
