KONINGINNEFEEST IN ZEELAND
Bie ons op t durp
Te Middelburg had de traditioneele ringrijderij
plaats op hei Abdijplein, het feest, waarvoor
H.M. de Koningin ook een wisselbeker be
schikbaar heeft gesteld en waarvoor zeer veel
belangstelling bestaat. Te Vlissingen had de jaar-
lijksche parade plaats van de Koninklijke Marine
en verder werd dit jaar Koninginnefeest bijna
overal zonder uiterlijk vertoon gevierd in onze
provincie. Souburg organiseerde kinderfeesten,
dank zij de actieve oranjevereeniging en de nog
pas opgerichte vereeniging „Uit het volk, voor het
volk". Jammer dat deze vereeniging de propa
ganda, die er van de geïllustreerde pers ook uit
gaat, niet naar waarde wjst te schatten, want ze
weigerde ons van de prettig georganiseerde kinder
spelen ook maar één opname te maken.
Overzicht tijdens de parade van de
Koninklijke Marine te Vlissingen.
De autoriteiten van de Marine wachten
met den burgemeester van Vlissingen
op het défilé der troepen
472 VRIJDAG 7 SEPTEMBER 1934
Ja, die vremde menschen.
D'r deugede nie vee. Den eesten merrege dazze benee kwam-
me, was 't a onweer van wa-bi-je-me 't Wuuf zag t'r uut, of ze
me zo deur d'r keelgat wou 'aele, en 't begon a trek wan ze zee:
Als u niet voor behoorlijke bedden zorgt, vertrekken we mor
gen weer.
Toen a je de vrouwe motte zie 't Leken we een kallekoensen
'aen, d'r 'aergong glad overend op d'r kop stae, en ze stieng op,
en ze schreeuwden
Wat, bin m'n bedden nie goed genog Dan motte julder mae
in je stad bluve, en a je soms dienkt, da je voe ons plezier 'ier
bin, dan trek je mae daeken op, begriep je
Neent, mae da begrepe ze nie, gelokkig, en ze vroge an mien
wat a de vrouwe 'ezeid a, en ik zee, dat bedden een bitje 'ard
moste weze voe de gezond'eid, en da vonde ze toen ok we, en
toen ware m'n 't eens. Ja, een bitje polletiek mo je in 't leven
weze, je zit in 't schuutje, en vaere mo je. Dust dat was wee
goed, das gezeid, de vrouwe was toen a wee kwaed op mien, om
reden ik smoezelemoesjes emaekt a. zee ze, maer ik zee: mensch,
'ou noe je gemak, je zit t'r noe eenmael mee, en dat is noe zo.
Mae de vorige keer e'k je geschreve over m'n geschrief en
dat dat wuuf toen zo onbedopt was.
En toen a'k dat an de vrouwe vertelden, zee zie 'Oor is 'ier,
m'n motte mie die gasten praete, wan zo doe 'k 't nie langer,
dan gae ze de straete op.
Dust toen a m'n an taefel zatte (wan ze woue ok bie ons ete,
dat zeeje ze den twidden dag), begust de vrouwe d'r over. Wan
dat wuuf van Christiaan, za 'k mae zegge, was kwaed omreden
d'r mae pepiere servetten waere, en ze most demaste e, zee ze.
En toen dee de vrouwe ies, wa prachtig was, dae.
Ze riep Koeba, de meid, en ze zee „Koeba, gae jie is even
nae Vermaele (das -ée gaeren-en-band-wienkel) en 'ael voe reke-
nieng van Mevrouw twi demaste servetten.
Noe a je is motte zie, 'oe of dat wuuf noe ineens onze taele
kust verstae
Dat heb ik niet bedoeld, protesteerde ze.
Neent, da.weet ik, zee de vrouwe, mae da bedoel Ik noe is,
zie je. Wan noe za 'k julder is wat vertelle julder komme bie
ons binnevalle voe een zacht priesje, en noe dienke je, da j'ier
alles te vertellen 'eit. A julder j'n eige fersoendelijk gedroege,
dan zou we m'n julder as lesjees b'andele, en de brandewien-
flessche op taefel. Maer a julder d'r zo an gae stae, dan doe m'n
nie mi dan m'n motte. Uut, en de vrouwe kwakte een dot appel
moes op d'r bord dat 't spetterden.
Ja, zee ik, ik vin da julder vee kemmandjes e, en de vrouwe
'ei gliek. A julder bie de boeren wille weze, dan mo je ze fersoen
delijk b'andele. Stand is stand, da kan waer weze, mae a julder
zo op ons neerkieke, noe, dan zou ik glad nie bie zukke menschen
willen komme. Afijn, 't wuuf a mie een opene mond zitte luus-
tere, en ze zee niks. En 't was lang stille, en toen zee meneer
Christiaan: 'Oor is 'ier, van 't Hof, je kust we is een bitje gliek e,
mae m'n zu d'r vanaeven nog we is over praete.
En dat e m'n gedae. Mae ik dienke zo, dat dien Christiaan
eest nog is mie z'n vrouwe gepraet 'eit, da kus je zo merke.
'Oor is 'ier, van 't Hof, zee d'n, ik za 't je is zegge m'n vrouw
die is ok mae van eenvoudige komaf.
Noe zee ik, wan dat a 'k noe 't leste gedocht.
Ja, zee d'n, en noe is ze altied benauwd, da de menschen op d'r
neerkieke, en daevoe doe ze noe altied zo uut d' otfgte.
Ja, toen begreep ik 'et. En meneer Christiaan zee Ik zou 't
we anders willen, da begriep je, en noe ik is mie d'r 'epraet,
en noe za't we goed weze.
En vrentig, toen a m'n in den 'of kwamme, zatte de vrouwen
in 't prieel te praeten of t'r niks an 't 'handje was.
En toen most de flessche op taefel, en m'n praetten nergest
mee over, en 't was goed.
En ik e d'r wee is van geleerd, dat a t'r ies tusschen de men
schen zit, praet t'r dan over, en 't komt meestentieds in order.
En noe bin m'n goeie vrienden, en kommende weke (wan ze
bluve langer) gae me nae de Krabbekerksche mart.
Allee, de groetenisse,
PIER VAN 'T HOF
Ook de kinderen voelen zich op
Koninginneverjaardag feestelijk gestemd.
Ook de Walchersche dames deelen in de vreugde van
het feesten maken ook een rondje te paard.
Ouwe Kowas weer de attractie van 't feest en steekt zijn
pijpje nog maar weer eens aan met het oude vuursteentje.
Een overzicht van de ringrijderij
op het Abdijplein te Middelburg.
en musiceerende Jantjes.
Marcheerende.
