Zeeuurtcfte
502
VRIJDAG 14 SEPTEMBER 1934
No. 16
Kent gij uw eigen land Kent gij uw eigen volk Deze vraag
stelt men zich, wanneer men eens bij hooge uitzondering
doordringt in wat wz plegen te noemen de „binnenlanden".
We hebben Westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen doorkruist en een
bezoek gebracht aan de kleinere plaatsen en gehuchten. We
hebben kennis gemaakt met de binnenwegen, welke nu nog
begaanbaar zijn, maar over een paar weken zijn herschapen in
een modderpoel. De schoonheid van het landschap komt pas tot
uiting op deze wegen en men moet dan ontdekken, dat de hoofd
weg, hoe mooi ook, betrekkelijk in dit opzicht nog arm is. De
menschen in Zeeuwsch-Vlaanderen zijn vriendelijk en hulp
vaardig overal, maar de menschen, die in de gehuchten wonen,
zijn weer anders. Daar is alles nog méér ingesteld op het „helpt
elkander". Het is niet gemakkelijk om den weg te vinden, maar
dit hoeft u niet af te schrikken om straks den naderenden herfst
te gaan bekijken in het Zeeuwsch-Vlaamsche landje, want rnen
zal er u gerust doorheen helpen, zelfs heele stafkaarten voor u
in het zand teekenen. Maar wij waren niet gekomen om te kijken
naar het landschap, noch om een studie te maken van de bewo
ners van dit land. Er was ons ter oore gekomen, dat er op die
heel kleine plaatsjes nog wel copie was voor onze sportpagina.
Daarom zijn we er gaan kijken en hebben we eens gesproken met
verschillende sportenthousiasten. We konden ze vinden op de
voetbalvelden, want ook hier is Koning Voetbal heerscher. We
hebben niet goed begrepen, hoe het wel mogelijk was, dat in
gehuchtjes van 10 huisjes en minder groot een voetbalelftal kon
huizen. Als je er echter, zooals wij, de gebeurtenis van den dag
brengt :»een auto, dan pas kom ie te weten, wat er in 10 huisjes
kan wonen. Dan zie je en hoor je, hoe het mogelijk is, dat er een
voetbalclub bestaat. Er wordt enthousiast gewerkt op die kleine
plaatsjes. Men heeft er geen andere afleiding en kan zich daarom
wijden aan de sport, maar dan ook alleen, wanneer allen, die
daarvoor in aanmerking komen, hun medewerking verleenen.
We hebben ze bezig gezien met kalk en schoppen, met hamer en
spijkers om straks, als ook voor hen de competitie begint, gereed
te zijn. Middelen om het werk te laten doen, zijn er niet, daarom
doet men het zelf en men doet het graag. Een stuk weiland, waar
op het vee gedurende de week loopt te grazen, is voor een gedeelte
door middel van kalklijnen en een paar goalpalen omgetooverd
in voetbalveld. Weinige velden zijn geschikt voor het spel, maar
men moet roeien met de riemen, die men heeft. Zoolang de toe
stand van het terrein geen gevaar oplevert voor ongelukken, moet
er genoegen mee genomen worden. Meestal mogen de gebruikers
er niets aan veranderen, daar de eigenaar hiertegen opkomt,
maar op de plaatsen, waar ze meer vrijheid van handelen hebben,
is te constateeren, dat de velden direct veel beter zijn. Men ziet
wel in, dat het zoowel voor eigen bestwil is als voor dien van de
tegenpartij, dat het veld in goede conditie wordt gehouden. Er
is geen enkel „biljartlaken" bij, maar wel zijn er enkele terreinen,
welke gerust gezien mogen worden en op andere plaatsen doet
men, wat er gedaan kan en mag worden om verbetering te
brengen.
Overal waar men komt hoort men klagen over de financiën
en velen hebben nog niet de overtuiging op de kleinere plaatsen,
dat zij straks een behoorlijk elftal zullen kunnen samenstellen.
Het ontbreekt aan menschen en geld, maar de menschen komen
wel weer opdagen, zoodra we aan het spelen gaan. We mogen
hopen, dat 't den werkers op de kleine plaatsen gelukken zal, het
hoofd boven water te houden, opdat de sport dezen menschen
de gelegenheid kan geven tot een nuttige afleiding, en hen helpt,
hun isolement wat te verbreken.
Aan het eind van onzen toer kwamen we in Groede terecht en
daar ontmoetten we eenige bekende gezichten uit de athletiek-
wereld. Een troep stoere „E.M.M.'ers" en eenige dames van
Achilles" hadden de reis naar Groede ondernomen om in een
gezelligen kamp elkaar op het athletiekveld van ODIDAS te
bestrijden. Er was weinig bekendheid gegeven aan deze wed
strijden en daarom is het wel zeer toevallig, dat we hier aan
landden en dezen wedstrijd „ontdekten". Het viel ons onmiddel
lijk op, dat er behalve van de bovengenoemde vereenigingen, nog
slechts één lid van Zeelandia-Hansweert aanwezig was en van de
organiseerende vereeniging, welke nu eenmaal niet groot is, nog
een paar menschen. Her is jammer, dat niet meer steun verleend
wordt aan de initiatiefnemers, door in grooteren getale voor
dergelijke wedstrijden in te schrijven. Ook de Z.A.B., of hoe men
deze organisatie tegenwoordig noemt, toont niet veel belang
stelling voor dergelijke wedstrijden, getuige het feit, dat geen
enkele officieele vertegenwoordiger van dien bond aanwezig was.
Wij achten het toch wel noodzakelijk, dat in een gebied als
Zeeuwsch-Vlaanderen wat propaganda gemaakt wordt en daar
voor zijn juist dergelijke wedstrijden zeer geschikt. De leiding
daarvan moet dan uitgaan van de organisatie, welke in een be
paald gebied als leiding gevend lichaam is aangewezen. Ten slotte
heeft men er zich in Groede niet te veel om bekommerd en een
prettigen sportmiddag gehad, welke geheel naar wensch verliep.
De prestaties waren niet alle even schitterend, doch dit mag voor
een goed deel worden toegeschreven aan gebrek aan voldoenden
strijd, waardoor verschillende nummers meer demonstratie dan
wedstrijd werden. Anderzijds was ook het veld niet van zoo
prima conditie. Het is van weinig belang, de prestaties te memo-
reeren, daar geen der athleten bijzondere prestaties leverde. De
dames van Achilles met één particuliere inschrijfster en de
heeren van E.M.M. zijn in Groede propaganda wezen maken
voor de athletiek en dat is op het moment nog het voornaamste.
Niet de prijzen, niet de prestatie alleen was het doel, doch boven
alles was de bedoeling, de jongere Groedenaren tot de athletiek
te brengen en al melden zich maar een paar nieuwe athleten
aan, dan is er toch reeds een goed stuk werk verricht.
Zeelandia-Middelburg 2-6.
De twee oude rivalen uit
Middelburg ontmoetten el
kander weer voor het eerst
na jaren voor den eindwed-
strijd om den Z.V.B beker
op Walcheren. Zeelandia
moest de meerderheid van
Middelburg erkennenmaar
over t algemeen werd bij
deze spannende en eenigs-
zins gespannen ontmoeting
fair gespeeld, wat een zeer-
groote verdienste van de
spelers mag worden ge
noemd. Als het in compe
titie nu ook maar zoo gaat.
Moment van dezen wedstrijd
voor het doel van Zeelandia.
De Vlissmgsche Zwemclub (V.Z.C) organiseerde op Zaterdag 8 September
een feestje voor haar jeugdige leden, dat uitstekend slaagde. Een foto
tijdens het nummer sprietloopen. dat den algemeenen lachlust opwekte.
Een spannend moment, waarbij
Het eerste elftal der V. V. Sluiskil werd kam
pioen in de eerste klasse B van den Z.V.B.
De wereldkampioen Pellenaars werd Zondag op de wieier
baan te Terneuzen gehuldigd door talrijke sportvrienden
Onze foto werd genomen na het rijden der eereronde.
het doel van Middelburg.
spelers hun hoofden gebruiken
Een moment
