4 Bie ons op 't durp No. 16 VRIJDAG 14 SEPTEMBER 1934 305 Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan der gymnastiekver eemging S.S.Sfe Kloetinge werden aldaar op Zaterdag September gymnastiek- en athletiekoefeningen gehouden van den Zeeuwsch Brabantschen Turnkring. Met de muziek voorop trekken de vereemgingen door het dorp. Vaandelgroet aan de autoriteiten, die voor het Raadhuis, na de ofpcieele ont vangst der afgevaardigden staan opgesteld. De jubileerende groep veert op het feestterrei Te Kruiningen werden op Zaterdag 8 September j l. wieier wegwedstrijden ge organiseerd, die heel wat belangstelling trokken, èn van de zijde van'tpubliek èn de zijde der deelnemers Aan het schuttersconcours, georganiseerd door de handboog sociëteit Willem Teilte Kapelle op Zaterdag 8 September, waarvoor o. a. ook door „Ons Zeelandeen medaille werd uitgeloofd, namen meer dan 100 schutters deel uit de provin cie, zoowel van Zuid-Beveland als Zeeuwsch-Vlaanderen. Een groepje schutters van het tijdens het pauseeren even Dust nae de Krabbekerksche mart. Da gong noga onverstane ig. Wan Christiaan en z'n vrouwe die moste en zouwe mie d'auto, en ik bin nie zo voe auto's, wan da riedt en rost mae langst de wigt of t'r glad gin gevaer bie is. Maer, alia, zulder wouwent, dus 't 'beurde. En m'n stalden in de Voorstraete, en toen trek nae de mart, en d'r was vee volk, en de gasten vonde't gewoonweg prachtig, al die boeren en boerinnen in den dracht, en ik kust 'et a nie laete, of ik most zo is langst m'n neuze wig zegge, da d'r vee meer boeren waere dan stasse menschen, en da je d'r mae voe op most passé, en Christiaan die schodde z'n kop is, wan die begreep die steek onder waeter nog we. Afijn, m'n kwamme bie zo'n kraem wae jaerse spul verkochte, je weet we, van alles en nog wat. En dae zag de vrouwe van Christiaan zo'n koperen doofpot, en die most en zou z'e. Ja, zee Christiaan, mae lae m'n dat noe doe a m'n vrom gae, anders ka je d'eelen dag mie da dienk loope, mae z'n.vrouwe zee as dat t'n dan we is verkocht zou weze en dust vroog ze wat 'n kostede, en die vint zee van dertien gulden, en dat leken mien noga vee en 'eur ok, en ik zee zo zochjes dazze vee minder most bieje, en toen boo z'een riksdaelder, mae toen wier de vint giftig, en 'um schol z'uut voe een stasse medam, en toen kwam ik t'r bie, en ik praetten zo is wat, en toen a'k 'n voe negen gulden en dat 1 Ja, te i ioe motte julder vinters da dienk mae beste. Wulder keke is nae mekaere, en i'n langst denTuunbouw, das drien- Bi je gek, tusschenin draege, das m'n zeje das goed, mae toei een melkselon, kwamme, zeje ke, en wulder d'r in. Mae toen nam ik Christiaan effen ampart m'n laete da dienk 'ïer stae, en dan komme om, en da von t'n trek goed. Afijn, zo 'ezeid, zo 'edae. Wulder wee nae buten, en m'n waere a wee een stik varder, toen zee de vrouwe van Christiaan waer a dat dienk 'ebleve was, wan ze schrok t'r van, wan ze docht da m'n verlore waere. Mae toen a m'n zeje, da m'n den doofpot in den Tuunbouw gelaeten a, wou ze d'r nie van wete, wan z'ei net as alle wuven ok d'r kuren, en d'r 'ielp niks an of m'n moste vrom om d'r t'aelen. Mae toen a m'n in den Tuunbouw waere, was 't dienk vort. D'r 'ei je 't noe a, riep de vrouwe van Christiaan, noe e z'n 'estole. Ja, dien den Tuunbouw t'n r'ezet Wulder 'ezocht, en toen m'n eindelienge is boven keke, zatte d'r zo'n paer veekoopers an een taefel mie onzen doofpot dien azze voe assiebak gebruukten. En of wulder noe zeje, da t'n van ons was, ze wouwe'n nie gee, en 't end was da de plisie d'r an te pas kwam, mae toen wou de vrouwe van Christiaan nie, da m'n nog ergest neerzefteden, dust moste m'n d'r mee bluve loope, en wulder allebeie kwaed, en den dag was zovee as bedurve, en m'n gonge vroeg naer 'uus. Zo beleef je altied wat, en merrege gae m'n gasten vort, en ik e d'r toch gin spiet van om wee mie de vrouwe alleenig te wezen, wan vremd is toch mae vremd en eige is eige, wa julder En zo is dat ok wee verbie. Kommende weke, wan ik e noe gin plekke mi, za'k je zo is een en ander vertelle over die nieuwe spel- lieng, wan das ok nog is wat, afijn, das meraekel, en daer e 'k nog 'eel wat over op m'n 'arte. Dust tot kommende weke en de groe- PIER VAN 'T HOF.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1934 | | pagina 25