No. 16
VRIJDAG 14 SEPTEMBER 1934
511
*Wtfnooyit lancfi den Jlijn.
Meer was er niet noddig, om een einde te maken aan Harry's voorzichtig
heid tegenover het dreigende wapen.
Het was Blass vergaan, zooals het den meesten schurken gaat hij had
den moed en de schranderheid van zijn tegenstander onderschat daardoor
komt het, dat zoo menige man begint met een klein beetje diefstal en eindigt
in de gevangenis of op den electrischen stoel daarbij kwam het ook, dat Blass
onverwacht de revolver uit zijn hand voelde schieten, toen de rechtervuist
van Harry die trof, en dat hij een seconde later een felle linksche kreeg dwars
tusschen zijn oogen.
Hij waggelde achteruit, struikelde over een kuil in den weg en kwam op
zijn rug in de zwarte modder terecht. Hij krabbelde er uit, gelijkend op een
kolendrager, die door een stookgat is gevallen, terwijl zijn eene oog snel ver
kleurde, en sprong naar de revolver.
Harry's voet stuurde het wapen suizend de modder langs den weg in,
en er begon een worsteling.
Links en rechts vielen slagen, tot Blass met een vaart weer in de modder
vloog. Hij rolde op zijn elleboog, kwam met moeite in zittende houding en deed
geen poging om overeind te komen. Voor zoover 't het gevecht betrof, had me
neer Blass afgedaan.
Harry wachtte niet langer, maar rende naar het huis. Mevrouw Parks
stond nog onder het afdak. Zij wuifde, dat hij zich haasten moest.
„Wat is er aan de hand schreeuwde hij, buiten adem, toen hij bij haar
was.
May verscheen in de deuropening, bleek en bevend. Op haar armen,
beneden de ellebogen, waren roode
vlekken en schrammen zichtbaar.
„Hij wou het contract stelen
hijgde zij. „Ik zag hem net uw kamer
uit komen. Ik probeerde hem vast
te houden, maar hij is ontsnapt."
„Dus dan hebben ze 't toch
„Ja. Ik heb nog in uw jasje
gezocht, maar 't was er niet
Harry sprong naar den golfbreker,
en zag nog juist een lage, open motor
boot wegschieten de baai in. Jarvis
zat voorin achter het scherm. Hij keek
zelfs niet om, toen Harry riep, maar
gooide het kleine stuurrad om en
beschreef een boog, die hem om de
punt land heen in het deinende water
van de baai bracht.
VII
Ondersteboven in de gleuf, ge
vormd door den golfbreker en den
rand van de punt, lag een groene
kano. Harry keerde die om.
Het was een luchtig samenstel
van hout en beschilderd zeildoek, een
goedkoop artikel, zooals men in
zomerhotels en bij kampeerders vindt.
Er zaten twee paddels in.
Harry nam een paddel onder den
eenen arm, en tilde het zwakke vaar
tuigje over den steenen wal. Het dreef
licht, misschien al te licht, en hij klom
er voorzichtig in en stiet af.
„Wees toch voorzichtigIk
geloof niet, dat die kano veilig is.
Ik heb er zelf ten minste nooit in
gedurfd."
Hij keek op. May stond op hem
neer te kijken. Zij wees naar links.
„Die verschrikkelijke man in de
motorboot stopt, om Blass op te
nemen," zei ze. „Je haalt ze nooit
in
„Nee, maar ik kan wel zien, waar
ze heen gaan, en op zijn minst kan ik
aangifte doen bij de politie, in Oost-
Pogham."
„Ja maar.haar oogen ston
den groot van bezorgdheid. „Ze
kunnen je wel iets doen. Pas alsje
blieft op. Die kerels zijn tot alles in
staat, en ik wil niet, dat.... dat je
iets overkomt."
„Waarom niet Het was niet
precies de manier, waarop Harry
het uit had willen drukken.
Het bloed vlamde in de bleekheid
van haar wangen. Zij duwde de bruine
lokken opzij, die de morgenwind
haar over 't gezicht joeg, en keek
hem uitdagend aan.
„Omdat.... omdat je zoo'n
domoor bent, en die anderen zijn slim en 't kan me eigenlijk niets
schelen ook doe maar precies wat je wilt En na dien onlogischen uitval
liep zij snel naar huis, terwijl Harry er niets van begreep, zooals geen man
iets begrijpt van de tegenstrijdigheden der vrouw.
Het scherpe geronk van een motor bracht hem terug tot de directe werke
lijkheid. Hij stiet den paddel in't water en ging aan 't werk. De kano glipte
over de schuimende golfjes en ging den hoek om.
Jarvis stak juist weer van wal. Achter in de motorboot zat een beslikte
figuur voorovergebogen, gooide een papier over boord en stond op, om naar
het huis te kijken. Harry legde al zijn kracht in de slagen van zijn
paddel.
De plek, waar Jarvis Blass had opgenomen, was een heel eind verder
langs den grintweg, waar de kleine baai zich weer naar buiten boog. De
motorboot richtte zich nu naar Oost-Pogham, en had een grooteren afstand af
te leggen dan Harry's teere vaartuigje. Misschien was het mogelijk, hen op
te vangen, voor Zij het dorp bereikten.
Als hij de motorboot niet kon aanklampen, wat altijd een hachelijke
onderneming was, kon Harry het dorp toch tijdig bereiken, om de twee mannen
te laten aanhouden.
Blass wees naar Harry's kant en de motorboot beschreef een cirkel en
kwam op hem af. Een zestig meter verder week de motorboot van haar koers
af en Blass sprong naar het stuur.
Slot volgt.)
