No. 2.5 VRIJDAG 16 NOVEMBER 1934 tierigheid ten top het kleine pleintje ziet dan zwart van 't volk. 't Is het oogenblik, dat de fiet sen en de auto's weer worden opgezocht, die de bezoekers terug brengen naar de dorpen links en rechts, 'n Half uur later krijgt Oostburg langzaam zijn gewone aanzien van allen dag stil, rustig en dorpsch. Tusschen de file van wegrijdende auto's ron ken we opnieuw de glib berige wegen langs, over Sluis naar St. Anna ter Achter ons rijst als een zwij gende getuige van vergane glorie de stugge plompe toren Als schrijnend contrast ligt St. Anna ter Muiden daar nu als een contemplatief begijnhof. Het markt plein is geheel verlaten. De breede ardui nen traptreden voor oude huizen. den rand typeert de rust. Muiden, de plaatsen welke eeuwen geleden juist als marktplaatsen in het omliggende domineerden. Eens waren zij de rijke voorhavens aan de mon ding van het Zwin van de machtige koopmans stad Brugge, waar decennia lang het zwaartepunt van den wereldhandel lag. St. Anna ter Muiden ligt daar nu in het najaars landschap als een contemplatief begijnhof, ver doken van alle modern, luidruchtig vertier. De rust krijgt er bijna iets neerdrukkends, als we op het marktplein en in de nieuwe straatjes niet één levend mensch ontmoeten. Er hangt bijna iets beklemmends over deze droom-huisjes, zoo zielig zonder blij leven, zonder babbelende vrouwtjes op de afgeketende stoepen. 'n Regenput met achtergelaten haakemmertje op den rand typeert de absolute rustige sfeer al zeer sterk, evenals de breede arduinen traptreden voor oude huizen. De weidsche inscriptie onder het oude gemeente wapen op de monumentale pomp midden op het marktplein werkt eenigermate opwekkend. Men vindt er de letters S. P. Q. St. A. t. M. Een variatie op het vermaarde „Senatus populusque Romanus" van het Rome der oudheid, d.w.z. „Volk en Senaat van Rome". De zinspreuk onder de zon en halve De weidsche inscrtp- tie S. P Q. Sr. A r. M. op de monumen tale pomp werkt eenigermate opwek kend. maan beteekent dus letterlijk „Volk en Senaat van Sint Anna ter Muiden." De vondst is niet ontbloot van origineelen humor. Wij keeren terug naar Sluis. Achter ons rijst, als zwijgende getuige van vergane glorie, de stugge, plompe toren als een geschoorde reus boven de kleine, verlaten huisjes. GUUST AERNAUDTS.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1934 | | pagina 9