kerSw** 80 1934: m een! Qamed&eyeek o-ft de Hcutch Er "»s slechts over ons PaS verschenen Alteen de prachtige vierbladige wandkalender en de losse kleurplaten, die er gratis bijgevoegd zijn, zijn dien lagen prijs meer dan waard!! Maar daar is het dan ook een premie voor, waarop al onze abonné's recht hebben, doch men bedenke wel, dat de voorraad beperkt is en er om technische redenen geen herdruk kan uitge geven worden. Wie dus voor zichzelf of als St. Nicolaas- geschenk deze kostelijke premie wil aanschaffen, wachte niet te lang! Uit den inhoud stippen we nog even aan: „De goede helpers", een uiterst fijn en gevoelig Kerstsprookje door Felix Timmermans, verlucht met een aantal teekeningen van den schrijver zelf. „Het Rijksmuseum en zijn huidige inrichting" is de titel van een prachtig geïllustreerd artikel van de hand van een der vooraanstaande functionarissen aan ons voornaamste kunst-centrum, den heer A. van Schendel Junior. „De dolle ruiter van Weenen", zooals Graaf Sandor destijds genoemd werd, is het onderwerp van een beschrijving, voorzien van een serie interessante afbeeldingen. „Het verkeer, vroeger en nu" zoo heet een bijdrage van den uiterst deskundigen publicist J. F. L. de Balbian Vester; deze laat in pakkende prenten en foto's den ontwikkelingsgang zien van de hobbelende diligence tot den meest luxueuzen reisauto, van de gemoedelijke trekschuit tot het trotsche zeekasteel en van 't puffende, primitieve spoortreintje tot den modernen, gestroom- lijnden Dieseltrein Anthony Fokker vertelt over zijn leven en werk, 7909—1934"een artikel dat én om zeldzaam foto materiaal, ten deele uit Fokker's archief, én om hetgeen de beroemde Nederlandsche vliegtuigbouwer hierbij den interviewer vertelt wel buitengewoon interessant is. „Kerstavond" heet een warm-getint verhaal van de gerenommeerde Nederlandsche schrijfster Amv Gros kamp-ten Have. „De grooten der aarde in hemdsmouwen" is de titel van een beschouwing door H. Baron van Lamsweerde over de „burgerlijke" gedragingen van vorsten en staatshoofden. Een groot aantal unieke en markante foto's laat deze „grooten der aarde" zien zooals het oog van een camera hen, buiten hun officieele functie, verrast heeft. „Een volk dat onderging", dat zijn de Inca's, die duizenden jaren geleden aan het Titicaca-meer in Zuid-Amerika woonden. De befaamde reis-journalist Kurt Severin heeft de huidige woonplaatsen hunner nakomelingen bezocht en vertelt er op uiterst boeiende wijze over, aan de hand van schitterend fotomateriaal. „Hoeden en hun historie" is een onderwerp waarover veel te vertellen valt, maar waarbij nog veel meer te kijken valt, vooral wanneer zooals hier een uitgelezen serie foto's van den dameshoed in den loop der tijden is bijeengebracht, welke uiteraard menigmaal op de lachspieren zullen werken En zoo is er nog meer! Laten we met deze kleine op somming volstaan, die slechts bedoelt een idee te geven van den veelzijdigen, rijk-gevarieerden inhoud van dit keurig uitgevoerd Kerstboek. Zooals reeds gezegd, het complete Kerstboek groot 64 bladz., tezamen met de kleurplaten en den wand- kalender, is voor slechts 80 cent verkrijgbaar bij onze bezorgers, agenten of Hoofdkantoor. Een prachtboek, uitnemend geschikt als Nicolaas-geschenk 1 St. Verbouwereerd en sprakeloos stonden ze daar. Old Heck, de eigenaar en bestuurder van de Quarter Circle ranch, en zijn cowboys, toen Parker, de voorman, het zoojuist ontvangen telegram had voorgelezen. „Josiah Heck, Eagle Butte, Texas. Stuur mijn dochter Carolyn June een tijdje naar de ranch. Heeft een veran dering noodig. Ze is erg wispelturig en kan niet tot rust komen. Ze is tweeën twintig en moet nu eens kalm worden. Hopende dat zes maanden in Kiowa haar wel zullen kalmeeren, blijf ik vriendelijk, je halfbroer Simon. P.S. Mevrouw Ophelia Cobb, een weduwe, komt ais chaperon met haar mee. Pas goed op beiden. Ze zullen den eenentwintigsten te Eagle Butte aankomen. S." Op de Quarter Circle KT waren geen vrouwen. En nu kwamen als een bedrei ging in dit Evalooze Eden, als een bliksemstraal bij helderen hemel een paar vreem de, geheel onbekende vrouwen. Het telegram, dat de komst van Carolyn June Dixon, Heck's nicht, en Ophelia Cobb, haar chaperon, meldde, wekte verschillende emoties in de harten van Old Heck, Parker en de cowboys. Voor Old Heck scheen hun aanwezigheid niets minder dan een ramp. Lange jaren van omgang alléén met mannen hadden hem angstig gemaakt voor den. on- middellijken omgang met vrouwelijke wezens. Een man moet zich zoo inhouden met vrouwen in huis en op de ranch De anderen, zelfs de Chineesche kok en Parker, waren opgewonden en nieuws gierig achter hun voorgewenden angst en schrik. Heimelijk waren ze blij. Het was schitterend nieuws, dat het telegram hun gebracht had. Er zou veel en onge wone afleiding zijn en mogelijkheden voor een romantisch avontuur in dat nieuwe land van geheimzinnigheid en belofte. Sing Pete schuifelde terug naar zijn in den steek gelaten werk in de keuken en snaterde opgewonden. De cowboys stonden nog zwijgend te kijken naar Old Heck en het gele stuk papier. „Wat moet ik doen vroeg Old Heck wanhopig aan het groepje. „Ze zullen alles ondersteboven gooien." „Kun je ze niet op de een of andere manier afpoeieren?" opperde Parker. „Onmogelijk. Ze zijn al onderweg en waarschijnlijk nu ai aan dezen kant van Kansas City." „Stuur ze een telegram en zeg dat Old Heck gestorven is en dat ze niet moeten komen," opperde Bert Lilly. „Ach, jij idioot, dan komen ze juist om de begrafenis bij te wonen „Ik heb een idee 1" riep Dick Slithers uit. „Het is ook een telegram. Stuur een bericht naar den trein, die den eenentwintigsten in Eagle Butte aankomt, en schrijf ze, dat we allemaal de waterpokken hebben en dat het ons spijt, dat we gevaarlijk ziek zijn, en vraag om antwoord." „Dat helpt misschien," zei Parker, „die zullen ze niet graag krijgen." „We zullen het probeeren," stemde Old Heck toe. „Dick moet toch naar Eagle Butte hij kan het den stationschef opgeven en op antwoord wachten." „Maak je paard vast klaar, Dick," zei Parker, „we zullen het schrijven, terwijl jij ie paard zadelt." Dick holde naar de corral (omheinde ruimte voor het vee), terwijl Old Heck naar binnen liep, om potlood en papier te halen. Parker en de cowboys gingen in een troep naar de schaduw op de veranda van het huis. „Wat zullen we nu telegrafeeren vroeg Old Heck, toen hij met de schrijfbe- noodigdheden terugkwam. „Hier, Parker, schrijf jij maar." „Lieve nicht Carolyn June Dixon en chaperon. Het spijt me vreeseliik, maar hier op de ranch heerschen de waterpokken, zoodat jullie niet komen kunnen. Dick is reeds stervende eraan. Old Heck is heelemaal kapot bij Bert is het uitge broken, bij Pedro begint het ook al, en Skinny Rawlins en de Ramblin' Kid kunnen nog maar amper op hun beenen blijven staan. Ik houd te veel van je, om het je ook te laten krijgen. Keer dus terug naar Hartviile en doe de groeten aan je pa en breng jezelf niet in gevaar. Antwoord per omgaande, zoodat ik je voornemen weet. Veel liefs van je oom Josiah Heek," las Parker voor, na een poos geschreven te hebben. „Hoe vinden jullie dit?" „Dat klinkt heel goed." „Is 't klaar?" riep Dick bij het hek, terwijl Silver Tip, het halfbloed paard waarop hij reed, achteruitspringend steigerde en verlangde op den weg te komen voor een snellen ren. Enkele uren later meldde hoefgetrappel de terugkomst van den boodschapper. „Ga gauw vragen of hij antwoord heeft, gauw, iemand," riep Old Heck. Toen Charley Saunders opsprong, gilde Dick reeds „Ze hebben het gekregen en antwoord gestuurd Ik heb eenen hij rende het huis door naar de keuken, wuivend met eenzelfde gele enveloppe als Skinny eerder meegebracht had. „Ze zijn in trein nummer zeventien en de chef zei...." „Schiet op, kerel 1" bulderde Old Heck, „wat staat er in Geef op 1" Hij greep naar het bericht, dat de cowboy in zijn hand hield. „Het heeft niets uitgehaald 1" knorde hij, nadat hij het telegram gelezen uit toen gaf hij het door aan Parker. „Lees het hardop voor," riepen de anderen. „We hebben het allebei al gehad," las Parker, „en zijn er niet bang voor. In ieder geval denken we, dat u een aardige ouwe leugenaar bent. We zullen op tijd aankomen. Als u geen leugenaar bent, zullen we u verplegen tot u weer gezond en gelukkig bent. Maar als u er wel een is, pas dan op. Uw liefhebbende, maar ach terdochtige nicht Carolyn June Dixon. P.S. Zijn er daar nog aardige, jonge cowboys Carolyn J." Het noodlot zou zich dus voltrekken. De ranch kreeg damesbezoek Wat dat zou beteekenen voor de bewoners van de ranch en voor de bezoeksters zelf, dat staat allergenoeglijkst beschreven in den nieuwsten roman der Hollandsche Biblio theek, De Zwerver, welke als premie voor onze lezers wordt beschikbaar gesteld voor slechts 17Vi cent of 70 cent voor een exemplaar in luxe-prachtband, ver krijgbaar bij onze bezorgers, agenten of op ons Hoofdkantoor.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1934 | | pagina 14