GEMENGD NIEUWS Bie ons op t durp VRIJDAG 7 DEGEMBER 1934 No. 28 Ik a d'r glad nie over wille schrieve. D'r bin diengen, dae schrief je nie over, nie omdazze onfersoendelijk bin, wan dae schrief je van eiges nie over, maer alia, omdazze noe nie zo 'eschikt bin, za'kmae zegge. Mae noe twi lezers van Ons Zeeland vraege, waevoe ik vlee weke nie 'eschreve e, noe mo'k t'r toch as fersoenlijk rr.ensch we mie voe den dag komme. Neent, zieke bin 'k nie Vwist, liek a dien eenen 'evrogen 'eit. Glad nie ok, Pier is in de beste 'ezondheid. Neent, en d'r is ok gin ruzie mie in den raed 'ewist, da'k daer- deur nie eschreven zou e. Das allemaele d'r neven. Mae wat a t'r dan 'ebeurd is Ik za 't je mae zegge. Kiek is 'ier, die stiksjes voe Ons Zeeland, die schrief ik altied om twi ure. Om drie uur gae ze dan mie de post mee, en da kan persies. Ik kan alleenig mae werke a 't mot, en daevoe wacht ik altied tot op 't leste. En dat a'k noe ok 'edae, mae toen a'k m'n pempier vol'eschre- ven a, toen riep t'r iemen an de deure, dust ik nae buten, en dat was een van de buren, Jewannes van Lena, die most m'n even e. Afijn, dat wier a gauw een stief kertiertje, en ineens docht ik an m'n stik da nog mee most, dust ik laete Jewannes stae, en ik nae binnen. En binnen zit Kees Dummen mie de vrouwe, en ik e zovee jacht, da'k t'n nie eens goeiendag zegge, maer ik vliege nae de taefel, en kiek 't stik is t'r nie mi. Vrouwe, 'ei jie m'n stik nie 'ezie vroog ik, mae de vrouwe zee bel neent, 'eit dat dan 'ier 'elege en ik zee bel jaet, en noe is 't 'et vort, en 't motnee, en wae kan dat noe weze Afijn, wulder krauwe 't 'eele 'uus omvarre, mae gin stik, ner- gest nie te vinden. En 't viel mien op, da Kees glad nie mee zocht, en 'um zee mae niks ok, en 'um zat mae bie de schouwe, en 'um a zo'n rooije kop, dat ik vertrouwden 't nie, dat 'ei je soms, da je ineens voelt dat een aer d'r alles van weet. En ik zegge dus Kees, 'ei jie da pempiertje ok nie 'ezie Afijn, de vrouwe voelden ok da d'r ies 'ebeure gieng, wan ze zocht nie mi, en m'n keke allebeije nae Kees, en die zag zo rood as een kole, en wis z'n eige nie te draaien of te keeren. Afijn, eindelienge stotterden zo'n bitje ja, neent, afijn, noe a je d'r nae vraegt za'k et mae zegge.mae 't is t'r toch nie mi.ik weet ik ok nie, of dat noe sjuust da pempiertje was dat a je zoekt Afijn, ik wier da beu, en ik schreeuwden Kees, de post gaet over twi menuten, zei noe in ieder geval, waer a je 't 'elaeten 'eit. Jaja.baes, zee Kees, zukke diengen ku j'eigentlijk nie vertelle, maer ik bin d'r net even naer achtere 'ewist, afijn noe begriep je 't we Ja, wulder begrepen 't, en julder ok we, dienk ik. Ja, en daer a'k noe glad nie over 'eschreve, a t'r nie naer 'evraegd was, mae ja, dan mot je, dat is noe zo. Dust ik a die weke niks mi te stieren, wan 't was toch te laet 'ekomme, en das noe de reden. Dust je begriept dat ik t'r niks an kust doe, maer alia, wa verbie is, is verbie, en ik dienke zo bie m'n eige, da Kees nooit mi tegen den driejen za komme, a t'n ooit nog komt. Mae die vint is zo stom as 't achterende van een verke, en noe 'ei t'n 't zelfs op 't durp verteld, en noe lacht 't 'eele durp t'r Afijn, 't durp lacht toch, mae 't is kwaed ok, wan dien ousten wet'ouwer 'ei wee is ies nieuws uut'edocht. Die wil altied de centen mae in de kouse 'ouwe, en noe is t'r bie ons een mooi plekje, waer a de vremdeliengen vee komme, en dazze vreed mooi vinde, en 't is ok mooi, en da plekje dat wier van de gemeente, en iedereen was blieje, wan ze dochte noe komt er we een plensoen van, mae weet je noe, wat a't geworren is 't Wier een plekke voe al 't vuul van 't durp Je begriept, dae bin de menschen glad nie over te spreken, en d'r is nog vee meer 'ebeurd ok, en dan komme ze bie mien vraege, wat a t'r an te doen is, mae dan zeg ik altied Maek je toch nie zo drok, d'r komme ommes kommende jaer verkieziengen Kiek, das de meniere. Nee, d'r bin menschen 'ier in de gemeente, die d'r alleenig voe voele, al de verruutgang in de wigt te stae, en das erg. En 't is nog dom ok. Afijn, je kan dae lank over praete, mae t is bienae drie uren, en m'n slute tot kommende weke. De groetenisse, PIF.R VAN 'T HOF. Te Hulst werd een tentoonstelling gehouden van zangvogels e a. door de vereeniging ..De Parkiet". De burgemeester van Hulst opende de tentoonstelling. Foto na de opening op de foto merken we o.a. op. den burgemeester van Hulst, drBorn van Axel. den secretaris van Hulst en het bestuur van „De Parkiet". Een kijkje op het koor van de St. Willibrorduskerk te Hulst, het laatste deel van de kerk. dat nog moet worden gerestaureerd, waarna Hulst een der mooiste bouwwerken van Zeeland rijk zal zijn. Voor het vervoer van ruim 1000 KG. toffees van de firma van Melle te Breskens arriveerde op Donderdag 29 November voor het eerst op het vliegveld te Vlissingen een vliegtuig van den vrachtdienst der K.L.M. Het inladen van de kistjes. Wegens de beteekenis van dezen eersten vracht- dienst der K L.M. was er voor het feit van officieele zijde tamelijk veel belangstelling O.a. waren aan wezig B en W. van Vlissingen. de burgemeester van Breskens, de directie van de firma van Melle en vertegenwoordigers van de K.L.M. En de piloten, die het eerste vrachtje moesten ver voeren.mochten eerst eens van het product proeven.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1934 | | pagina 24