f 'T EILAND THOLEN ImH I G VAN iiiil f Jlé rDe Verjongingskuur 902 VRIJDAG 14 DECEMBER 1934 No. 29 De bietentijd is voorbij. De boerenwagens worden schoongemaakt op de boerderij onder Scherpenisse. Gezicht op een der vele buurtjes van^ St. Maartensdijk, die aan het stadje zoo'n gevarieerd hier dorpsch karakter geven. Een dorpshoekje van Poortvliet waar ook alweer de mooie oude kerk een herinnering aan vervlogen glorie levendig houdt. De kerk van Oud- Vossemeer gaat gedeeltelijk schuil achter de late, vallende herfst bladeren der om ringende boomen Demaje stueuze toren met kerk te Tholen domineert het tadsgezicht dat men ontwaart bij het binnenkomen van den kant van Poortvliet Teekenen van den modernen tijd op Tholen. Bij den ouden hoefstal verrees de benzinepomp en de auto neemt de plaats van het paard in voor de smederij. ttóiJf "Jjfïr te* ■4 c. .'y - L. -• j.<-• Vrèftó*"' WA MOEI JANE D'R VAN ZEE 't Stieng a weken in de krante „Permison geneest u weer, maakt u jong, en nooit geen klachten, nooit geen pijn of rimpels meer I" Kiek, docht ik, dae mo'k net weze, 'k a zo'n piene in m'n buuk En ik legge 's nachs mae wakker, 'k docht ik gae nog glad keduuk! En zo schreef ik an die menschen van die advertentie, kiek, en ik docht an al m'n kwaelen, an m'n buuk en rimmetiek. En jewel, een dagje laeter kwam de post a mie een pak 't Kostte diere, vreed vee centen, maer ik dochtbetaele za'k I Eiken dag smeer ik m'n eigen noe a in, en 't elpt a wat wan de buukpien is a over, en m'n wezen wor wee glad I En ik dienke a an trouwe, wan ik voel m'n twintig jaer mie da spul ik bin de naem kwiet komt 'et alles voe mekaer 1 O mae 1 WA PIER D'R VAN ZEE Ja, noe mo j'er bie vertelle, 'oe j'er uut zag, d'eeste keer Glad verbonde in de doeken, dik onder die vulen smeer. Eest gieng alles goed, mae laeter wier je wezen bont en blauw, En je kwaelen bin nie over, wan je klaegden over kou. En vandaege a je netjes een groote doek'over j'n oót En ik docht as da zo deurgaet, is moei Jane merrege doöd 1 Wan je zit a vol mie uutslag, en je krauw mae al den tied 't Za een mooie kaerel weze, die mie joe een rondje vriet 1 As ik joe'was, ('k za 't mae zegge' 'ieuw ik t'r mae gauw mee op As een ouwen jong wil worre staet de waereld op z'n kop. O mae

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1934 | | pagina 6