Onder grauwe Zeeuwsche luchten
ft
RIJMEN VAN EEN OUDEN HEER
No. 30 VRIJDAG 21 DECEMBER 1934
Burgh op een druiligen regendag. Het wordt geen dag in
het dorpje, wanneer de donkere wolken niet willen wijken.
Op het binnenplaatsje van een boerderij te Oudelande
Moeder doet het werk onder toezicht van de kinderen.
'k Las in een Zceusche krant, dat seeker burghervader
sijn biesen heeft gepackt, met koffers al te ghader.
En met de Noorderson de benen hadt ghenomen.
Ick docht, hoe toch een mensch tot sulcken dingh kan komen
Te laeten sijn bestier, en sonder tael of teecken
te scheyden van sijn dorp, voor altyt uytgheweecken.
Men seidit komt wellicht van de so swaere lasten,
Die sich maer immermeer op burghervaed'ren tasten;
Het kostlijck ambt wert swaer, en moeylijck te volvoeren,
Klaeghen de burghers niet, dan sijn het wis de boeren
Men heeft er gheen crediet, de lasten worden swaerder,
't Ghewin en is niet meer, het mindert al te gader.
Een yeder klaeght sijn noot, het hooft loopt weldra omme,
Een yeder roert sich fel, en slaet op sijne tromme....
So seide men mij toen, maer ick en kan 't niet prijsen,
En wil een elck met kracht op de historie wijsen.
Een VAN DER WERF vloot niet, maer bleef tot op het leste
de raetsman en de stut van sijn benauwde veste
So past den magistraet, het is ghecn konst, te sturen,
indien men golf en wint gemack'lijck kan verduren.
Maer als de stormwint raest door de benarde seilen,
dan hoort de Stuurman bij sijn anghstig volck te wijlen
Een schilderachtige boerderij te Ovezande in grijzen Decembernerel.
Het slot pan Haamstede
verscholen achter de kale
boomen langs de gracht.
Het oode molentje
onder Driewegen.
Renesse in n regenperiode. We kennen er het
zomersche dorpje niet terug. Opvallend is. hoe
in het kale seizoen de reclame bij her binnen
komen van het dorp het gezicht ontsiert.
