ANNEXATIE KWESTIE r Groot, brandend of hevig zijn de kwesties de laatste jaren in het Zuid-Bevelandsche niet geweest. Absoluut niet. De gemeente politiek kabbelde rustig voort om 'n klein geschilletje over de al of niet rechtmatigheid van een aanslag in de hondenbelasting, over de kwestie van een te dempen sloot, over den arbeid van den kantonnier of de meest geschikte plek voor den dorpsvuilnishoop.'n Enkelen keer leek het wel of de golven hooger stuwden, maar weldra kwam het weer uit, dat het slechts 'n storm in een glas water was geweest en dat er geen muis, laat staan van 'n man, vergaan was. Die rustige rust is de laatste maanden danig verstoord. In den rustigen vijver, waarin de gemeen ten Kloetinge, Goes, Kattendijke, Wemeldinge, Kapelle en Wolfaartsdijk zich spiegelden, is de annexatie als een groote keisteen gevallen. Emo- tioneele volksbewegingen hielden de beroering in het leven. De publieke belangstelling is als een storm opgestoken. Hoog gaan de golven van actie en reactie. Deze annexatie-kwestie, die zoo onverwachts op kwam zetten, is een heel bijzondere zij is zeer zeker eenig in de geschiedenis van de vele annexa ties in den lande. Daar was van te voren wel wat geharrewar over Het raadhuisje van Kattendijke bevindt zich in grenswijziging geweest tusschen de genoemde tot deze gemeente behoorende Wilhelmtnadorp. het Ben kiekje van Wilhelmtnadorp met links over de brug het oude raadhu,„e. than, aorpshecperg. No. 31 De burgemeester pan Kattendijke. de edelachcb. heer B. de Graaff, bestudeert de kaart pan zijn gebied, nu de omringende gemeenten dit uitgestrekte dorp zonder meer zouden wenschen te annexeeren. En het gaat alleen hierom, zei ons de burgemeester, wijzend op de kaart, dat Goes het op de kaart aangegepen midctenstukje van 70 H.A. wenscht te annexeeren van Kloetinge en daar voor in de plaats zou Kloetinge wor den schadeloos gesteld met een groot stuk van Kattendijke. De. rest van het ruim 2000 H.A. groote dorp zou onder de andere omringende plaatsen wor den verdeeld. Op de kaart is het door Goes begeerde stuk van Kloetinge in 't midden met vierkantjes aange geven De boven aangestreepte strook is het uitgestrekte gebied van Katten dijke. Daaronder liggen de gemeenten Kloetinge, Kapelle, Wemeldinge en Wolfaartsdijk. VRIJDAG 28 DECEMBER 1934 gemeenten, met uitzondering dan van Kattendijke, dat niets begeerde of wenschte dan met rust gelaten te worden. Het had met zijn ruim 2000 H.A. en zijn nevendorp Wilhelminadorp, waarheen ook het gemeentehuis verplaatst is geworden, meer dan genoeg aan zichzelf. We zullen ons niet gaan verdiepen in al de onderdeelen van de grenswijzigingsgevallen. De eene plaats had een grief omdat de naburige ge meente met haar uitbreiding speculeerde op wat de andere tot stand had gebracht. Hier of daar verwekte een grillig loopende grens een toestand die voor de tegenpartij niet prettig was. Wemel dinge bijvoorbeeld had weer boomgaarden, die in een andere gemeente lagen, waar de eigen veld wachter natuurlijk niets in te brengen had. Nog 'n ander zat met zijn uitbouw vast tegen de bakens van zijn buurman en zoo waren er meer van die kleinigheden, welke met 'n weinig goeden wil en zonder eikaars zelfstandigheid aan te tasten, wel uit de wereld te helpen waren geweest. De hoofd kwestie was echter het geschil tusschen Goes en Kloetinge. Goes heeft zijn bouwplannen ongeveer volgebouwd. Het verwacht in de toekomst be stendiging van den groei der laatste jaren en wend de zich begin van dit jaar reeds tot Gedeputeerde Staten van Zeeland om uitbreiding van zijn gebied met 'n 70 H.A. Kloetingschen grond. Kloetinge voelde daar niets voor. Het beweerde, dat Goes nog wel vooruit kon en wilde wel ruilen, maar niets schenken. Zoo'n ruil is evenwel tegenwoordig niet gemak kelijk, wanneer er, zooals in dit geval, woonhuizen met belastingbetalers op den grond staan. Hij, die voor de gemeentelijke financiën moet opkomen, behoort te eischen, dat de baten die verloren drei gen te gaan, gekapitaliseerd en vervolgens betaald worden. Het eind van het liedje was, dat Kloetinge ongeveer 'n ton had moe ten bijpassen, waartoe het begrijpelijkerwijze niet direct genegen was. Er volgde nog wat geschrijf en gewrijf, totdat de mi nister van Binnenlandsche Zaken zelve van den zo mer poolshoogte nemen kwam. Minister de Wilde is Goesenaar van geboorte en naïeve zielen geloof den, dat daarom het pleit voor Goes wel als gewon nen kon worden be schouwd. Dat kwam niet zoo uit,wantdezeminister van Binnenlandsche Za ken heeft behalve Goesch bloed ook een heftigen afkeer van alles wat zweemt naar onvriend schappelijke annexatie. Goes had dan ook goed Een dec boerderijen uit den polder.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1934 | | pagina 8