VAN
'TZEEUWSCHE
LEVEN
RIJMEN VAN EEN OUDEN HEER
10
-
A.In 't have ritjevan Hoede-
kenskerke heerscht drukte
bij'tladen van aardappelen.
II. Even om 't hóek je gluren
C. 'n Aardig hoekje van
's Gravenpolder.
D. Eén lam maakt nog geen
zomer. Maar ze zijn er toch
weer en op 'n zachte Janu
aridag liepen ze al in de wei
tusschen 's Gravenpolder
en Kwadendannne.
E. 'n Landelijke idylle te
Baarland. Even eenpraatje
maken. Het paard blijft
getuige.
Het jaer gaet weer zijn ganck, de winter staet weer voren,
Met al sijn leet en kon, bevroren neus en ooren
Hoe waayt in Seelant thans de Oostenwind onstuymigh,
Met vlaeghen af en aen, weerbarstigh en so luymigh
En gaet door mergh en been, en wil gheen menschen spaeren;
En vat staegh strenger aen, en komt niet tot bedaeren.
Ick sagh door vensteren veel glioede vieren branden
Maer daernaest veel beluyek, waer menschen klappertanden;
Ick sagh op sponden swaer veel deck en goede spreien
Op and're moest men sich op lompen nedcrvleyen.
En so was oock den disch verscheiden in syn saecken
Be een had vette spijs, d'aerkon daer niet gheraecken.
En toen ik al dit sagh, docht ick so bij mijn eighen
't En is niet goet voorwaer, van sulck een dingh te swijghen.
So menigli heeft so veel, en heeft het niet van noode
Hij leght het leegli te saem in kasten of commode.
Hij kent de sorghen niet, die menigli vaeck verdrieten
Hij weet niet dat er sijn, die nemmermeer ghenieten.
So is het met de mensch hij is niet kwaed van sinnen,
Maer gunt sichself gheen tijt, op leet sich te besinuen.
Daerom so vraegh ick thans aen alle ghoede lieden,
Gheeft veel en rijekelijck wTat ghij hebt aan te bieden.
Weest voor den ander goet en soeckt in la en spinne.
Opdat een ander wat van Uwen rijekdom winne.
Het oude Seelant is vrijglievig in zijn lierte.
Dit wijst d'Historie uyt, die lenight noot en smerte.
Houdt gij het oude hoogh, en tast niet volle handen,
En deel het rijekelijck uyt in deze laghe landen
