He installatie van den Edelachtbaren Heer J. L. Dre&mans als burgemeester van Koudekerke BIE ONS OP T DURP 'Oe a de klespraetjes in do waei'eld komme, dae za'k je noe is wa van ver tolk-. Noe geef ik voe m'ri eige niks om klespraetjes, wan biete kunne ze nie, en a je mae weet uut welken 'oek a de wind komt, dan ku je d'r a gauw een ende an maoke. 't Is 'ier zo, a je mie een vrouwpersoon praet, dan bi je d'r mie 'etrouwd, voe de waereld. Da za we op alle .durpen zo weze. Maer 'ier is't vreed erg. en ik dienk altied de mensclien die zo klesse, die motte zelf toch we erg weze, anders komt da toch nie in j'n 'eessens op. Ja, de vrouwe is ok een bitje van die kant, dat mot 'ezeid, mae ze vecht d'r toch we tegen. En noe mie 't Nieuwe Jaer wou ze is goed behunue, mae van- merrege, toen a m'n bie de schouwe zaete, wan 't wor noe toch koud, toen zat ze te breien, en breien, das 'n du veis werk, wan 't schien we dat al dien praet uut de nilden komt. 'Nauwelijks gae die tegen mekaer, of de vrouwe d'r mond gaet open, en dan 'ei j'et. 't Begust over Krien Janse, die al z'n centen verdee, en die z'n vrouwe sloog, en zo meer. Ja, zee ik, toen a ze zo een stuitje bezig was, 'ei jie dan we is 'zie, dat t'n z'n vrouwe sloog 1 Nee, uiae 't mensch liep mie blauwe plekken. Dat liep jie ok, toen a je deur 't trap gat soenkelden, zee ik. Ja, da kust dan we zo weze, zee de vrouwe, en ze zee Mae z'n centen ver doe t'n toch. Kiek, das zo'n vrouwenmeniere, azzt 't mie 't een nie kunnen winne, dan mae mie 't aere. En ik zegge Ei jie dan we is in z'n bozze 'ekeke 1 Nee, dat a ze nie. Noe, kiek, zee ik, mae julder wuven. je bekeune nooit da j' ongliek e, d'r is gin land mie julder te bezeilen, en ik docht da jie 't nieuwe jaer noga is goed behunne wou Ja, dat was dan zo, zee de Vrouwe, en ze was toch een bitje beschaemd. Err 't viel m'n op, dazze vandaege om d'aere keere, dazze wa zegge wou, elke keere wee gauw op'ieuw. Dat was dus allegaer klespraet, die a nae buten 'esloge was, a 't gin Nieuwjaer 'ewist was. En m'n zu noe mder 'ope, dat 't lang kan diere, wait ik kan 't nie e. Neent, a je ies tegen een aer 'eit, gae t'er dan as een kaerel nae toe, en zeit 'et in z'n wezen, das manuewerk. Mae al dat ouwewuve- gekles, 't is zonde da'k 'et zegge, da brieng toch zovee ellende in dc waereld. Afijn, 't is Nieuwjaer 'ewist, en m'n zu d'r 't beste van 'ope, mae vee moed e'k er nog nie op, glad nie. En 't weer is mien te mooi ok. Dae kom niks van terechte, a 't zo deurgaet, in December mot 't vrieze, en noe loopt alles uut, en een of twi nachvorsjes eit 't is 'edae. En de schaesses zouwe toch ok is van den zolder motte, wan vlee jaer e'k er nog zovee aorig'eid au g'ad, da'k dat nog we is wil doe, da begriep je. Mae kwa, 't za van de keere nie zo lange weze. M'n e vergaederieng van de loterie-club, wan m'n e een pries 'etrok- ke. 't Is we nie zo vee, maer alle bitjes 'elpe. Twelf jaer 'elee a m'n de twintig- duzend op een achste lot en m'n waero mie z'n eenetwintigen, dust das ok nie zovee a't liekent. Maer ik schee d'r uut. Je mot in 't Nieuwe nie te druk behunne, wan a je zo kalmpjes aene behunt, dan ka je altied nog verruut, en das 't werk 1 Allee, de groetenisse, P I E R V A N T HOF. l)e aankomst van fan feestelijk versierden auto op t Zandeen wijk van fa gemeente Koudekerkewaai' de nieuwe bur gervader door een groote menigte werd begroet. Mevr. Dregmans worden bloemen aangeboden. Wethouder Contant hangt den nieuwen burgemeester de ambtsketen om- Aankomst voor het raadhuis te Koudekerke. ('t U ns inmiddels heel wat donkerder geworden.) Groepsfoto v an den burgemeester en familie te midden van den Raad na de installatie.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 4