LANGS DE SCHOUWSCHE DREVEN AdöU£ RIJMEN VAN EEN OUDEN HEER Ach, waer is toch de tyt, dat op de Seeusche vesten een yeder bond de schaets, en gheen bleef op het leste koukleumigh in syn huis Als koekesopies locken, En men de warme melck voelt in syn keele kloeken Waer is die gulden tyt Waer is syn roem ghebleven Hoe kan men sonder den gestrenghen winter leven t Maer toch, nu het so is, prijst men het wijs beleyd van eenen winter sonder kou en naerigheyd. Misschien hadt Koningh Vorst gena en medelyden, Met al de bitt're noot van dese swaere tyden. En denckt hy aan de kou, so binnenshuis gheleden door hen die buyten wil in d'ermoe syn ghegleden. Terechte, dunckt my so, en daerom segh ick Winter, hoe ghv oock syt bemint, blijf dit jaer liever ginter A. Een statig gezicht op het m ooie buiten Heester- lust. B. Langs (le stadsgrachten van Zierikzee, waar de mo derne landhuisjes tusschen het fraaie geboomte een feestelijken indruk maken. O. De oude Schouwsche landouwen bezitten nog menig karakteristiek oud buitenhuis temidden van rijk geboomte, dat zelfs in den winter nog een lust is voor het oog. D. Winterbeeld van de oude afspanning te Schud- debeurs, die 's zomers wel levendiger tafereelen te ge nieten geeft. E. Aan den voet van den dijk bij Dreischor liggen weibeschut de kleine hui zen. Het sijn gheen winters meer, die Seelant komen quellen, En swaer een yskorst leght op sloot en vest en wellen De winters wierden laf, sy komen uyt het Suyden, En worden slechts bemint door koudensbanghe luyden. 't Is uyt met Winters rijck, de stromen vloeyen lustigh, Het groen loopt weder uyt, de knoppen swellen rustigh, Als waer' 't een Meye-maendt, en in de Seeusche dreven Sie ik de tekens al van 't lierbeghinnend leven. In steê van Schaetsers bont op 't ysvlack te sien swieren, Sie'k in een Seeusche hof een goudsblom weligh tieren. Hy vreest den winter niet, liy spot met wint en koude, Hy leeft en groeyt en bloeyt, of 't altyt someren soude. De menschen lopen ront in luohte somerkleeren, Sy lachen om den wint, die sy met spot braveren.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 10