BIJ DE HOLLANDSCHE WIELERKOLONIE
IN DE SCHELDESTAD
t
'Tie talrijke onoverdekte wielerbanen in ons land
houden momenteel hun winterslaap. Verlaten
liggen zij en zelfs de schilder en timmerman wachten
nog even met de noodige herstellingen.
Wie echter niet slaapt, dat is de wielrenner zelf.
Wel zijn de trainingsmogelijkheden voor de baan-
racers in Holland uiterst miniem, omdat overdekte
banen ten eenenmale ontbreken, doch de wielrenner
weet dat hij het winterseizoen niet ongebruikt kan
laten, zelfs al valt er tijdens dit jaargetijde niets
voor hem te verdienen.
Vroeger was het slechts aan enkele zeer prominente
renners gegeven voor hun training gebruik te maken
van de banen te Brussel of te Parijs. Tegenwoordig
heeft Antwerpen een prachtige overdekte baan en
het is hier, dat vele jeugdige renners gelegenheid
hebben gezocht, zich te bekwamen. Antwerpen
ligt voor het meerendëel der mannen van de race
fiets niet ongunstig, daar onze Zuidelijke provinciën
een groot contingent renners leveren.
Wij hebben, gewapend met het fotoapparaat,
aan de Hollandsche kolonie in het Antwerpsche
Sportpaleis een bezoek gebracht. Vele indrukken
deden wij daar op in het machtige gebouw te Merxem,
welke echter worden overheerscht door deze „De
Hollandsche renners werken hard, heel hard, om
Belgische en Fransche concurrentie het hoofd te
kunnen bieden."
Niet allen krijgen zij van de bestuurderen van het
De Vlaamsche wegen zijn niet
altijd sehoon. Vaak gebeurt het
dat de renner er na zijn ochtend-
rit rijk voorzien is van modder-
Eollandsche wielrenners trainen
in de Scheldestad. Kiekje van
groep bekende rennersdie thans
in Antwerpen goede bekenden zijn
Als de wielrenner niet fietst eet hij. Er wordt in de
Scheldestad uitstekend voor hem gekookt.
Hollandsche kamp. Wij zeiden het reeds, men werkt
er hard. Natuurlijk tracht iedereen hierbij het beste
te bereiken, doch wij hebben van een zoo licht te
verkrijgen animositeit onder de concurrenten niets
gemerkt. Integendeel, men apprecieert eikaars
capaciteiten. Een genoeglijke en kameraadschap
pelijke sfeer is hier het gevolg van.
'8 Morgens half acht of acht uur is het als regel
dag.
„Is er post t" is meestal de morgengroet.
Of deze belangstelling nu voor 100% familie
liefde is, weet ik niet, doch wel heb ik opgemerkt,
Sportpaleis direct de kans om zich met de „groote
krachten" te meten. Velen zullen zelfs moeten
wachten tot het a.s. voorjaar, om het Nederlandsche
publiek te kunnen toonen dat zij den winter niet
in ledigheid hebben doorgebracht, doch integendeel
door een harde training geduchte vorderingen
hebben gemaakt.
Er lieerscht een goede kameraadschap in het
Holland rijdt uit. De Nederlandsche jongens vertrek
ken voor hun morgenrit op den weg.
