DOOR
WALCHERSCHE DREVEN
RIJMEN VAN EEN OUDEN HEER
isCalSS
A.' Ah de dorpsschool
uitgaat in 't vriendelijk
K oudekerke.
II. 'n Naargeestige winter
middag in 't stille Bigge-
kerke.
O. Winterluchten hoven
den molen van Meliskerke.
I). Een aanwinst voor de
omgeving van Biggekerke:
de vele driesprongen in de
Walchersche wegen maken
goede richtingborden wel
noodzakelijk.
E. Wintersche middagrust
aan den ingang van Melis
kerke.
't En is de crisis niet, die onse marckt doet kwijnen,
En 't lustigk tafereel steeds meerder doet verdwijnen,
't En is de crisis niet, die kopers maeckt absente,
En onse koopliën bangh doet hurcken bij hun tonte.
't En is de crisis niet, die boer en buytenlieden
De Goesche'marckt ontwijcken doet of haestigh vlieden.
Ay, segh wat is het wel f Het sijn de modderpoelen
die 't koopen laeten ghaen en ijver doen bekoelen.
Men loopt niet voor zijn vreuchd door slijck en waterplassen,
En men bereickt gheen kraam ten koste van grimassen.
Bestraet dit erme plein, laet af van suynigheden,
En heel Suyt-Bevelant sal weer de marckt betreden
«EllSKERKE j.b
00M3URG 6.
Laest op een Dinxendagh, daer gingh ick haestigh voort
om niet te laete te sijn, naer de ter Goesche poort.
Ick wilde daer wat sien van het vertier en leven,
Dat dese drocke marckt bij tijden weet te geven.
Maer siet, het was er stil, er waeren weynigh kraemeii.
Men sagh seer weynigh volck, op straat nogh voor de raemen.
Het was onstuymigh weer, het regende bij stromen,
Men kust op 't staetigh plein niet door de modder komen.
De marktliên weecken snel op stoelen en op kisten,
Waer sij den waetervloet nogh te ontwijcken wisten.
Maer koopers bleven uyt. Het gaf daer gheen kalanten
Het plein lagh stil en stom, en sweegh naer alle kanten.
Maer plots sprack daer een stem, van hogher afghekomen,
Op 't allerluydst een veegh en afschrickwekkend Omen
