Ü3 ai...
BIE ONS OP 'T DURP
25
Te Middelburg had op Dinsdag 5 Februari m Schuttershof de herdenking plaats van het feitdat 25 jaar
qeleden de Handelsavondschool (thans ook dagschool) werd geopend. Foto van het bestuur, leeraren en
enkele genoodigden na de herdenkingstoespraken.
In de haven van Vlissingen heeft sinds enkele weken
een Engelsch kabelschip ligging gekozen, dat tevergeefs
wacht op gunstig weer voor de herstelwerken aan den
kabel tusschen de Walchersche kust en Engeland, waar
door de storing in de telefoonverbinding bleef bestendigd.
Veere krijgt een nieuwe rioleering. De werkzaam
heden in een der straatjes.
Het werk van den bloemist te St. Laurens in de
winterkoude dagen. De bloemen worden goed
verpakt voor de verzending.
De burgemeester van Ileinkenszandde Edelachtbare
Heer Dr. Mes, opende het eerste radiodistributie-
station ter plaatse.
Winter in het Zeeuwsche landschap. Het eerste laagje
sneeuw, dat liggen bleef onder Nieuw- en St. Joostland
Afijn, ik a 't eenmael 'ezeid, maer ik iezede d'r van a'k
docht, wat a m'n dien aeven misschien te wachten stieng.
Maer een vint een vint, een woord een woord, ik most
en ik zou, a zweten ik zo noe en dan a'k t'r an docht da,
die kaerels m'n misschien m'n 'essens we is kuste inslae.
Den 'eelen dag was ik vreed ongedurig, je lieken we
zo'n broekargen 'oen, zee de vrouwe, en die docht bie d'r
eige 't Is we is goed voe je, je krieg vees te vee praes.
Afijn, de dag gieng om, en den aeren ok, vees te vlug
nae m'n zin. Ik a a overlegd wat a'k zegge zou en wa nie,
mae ja, toen 'k om kwart voe achte de straete opgieng,
toen wist ik niks mi.
't Was vreed doenker, je zag niks. Bie ons is 't zo, da
de straetlantaerens nie brande mie lichte maene. Noe, ze
bin bie ons een bitje aorig van d'r eige, wan da bin van
die pepiere diengen. Wan j'ei aeves da d'r lichte maene
op de kelender staet, mae je zie gin maene. Zo was 'tnoe
ok, mae dan laete ze 'ier toch de lichten maer uut.wan
ze bin 'ier van spaeren, en of je noe in een dulve loopt of
mie de kop tegen een 'ekken, dae gee ze niks niemendal
om, zo bin ze. Ik vinde anders toch ok, da 't bestier nie
verbeterd is, de leste jaeren. Dat 'ei 'ier noe we nie zovee
mie te maeken, trouwes, ik zitte d'r zelf ok in, mae vroeger
was dat toch vee beterder. D'r 'ei je zo iemand as dien
ouwen rieken Jan K reeledie stemt alleen voe ies, a t n
d'r belang bie 'eit. Alles waer a t'n gin belang bie 'eit daer
is t'n tegen. A t'r een nieuwe wig wor an'evroge, waer a
t'n mie z'n grond ok wat an 'eit, dan is t'n d r voe, maer
a't voe een wig is an d'aere kant van 't durp, dan is t'n
d'r tegen.
Zo was t'er laest 'ekloge over een wig nae zee, da tie zo
slechte was, en die was vreed slechte ok.
Jan Kreele d'r op of, as wet'ouwer, begriep je. Toen
ik 'um tegen kwam, een stuitje laeter, en ik vroog wat a
t'n d'r van docht, toen zee d'n
Noe, die wig is glad nie slechte, ik ben mae drie keere
van m'n fiets gemotte.
An zukke diengen liep ik te dienken, en ik was a an
't wiggetje voeda'k t'r erg in a. Ik 'ieuw m'n zwaere
klippel goed vast en ik liep nae dien derden boom waer
a m'n de centen moste legge.
Ik wachtte, en kertier, en nog een, mae d'r kwam niks.
Toen a'k een ure 'ewacht a, wier ik 't moei. Verruut,
m'n stappe op, docht ik, en ik op pad naer 'uus. En ik
begreep ik noe we, dat 't een bangmaekerietje was 'ewist,
en da de man d'r goed was of 'ekomme. Mae ja, a'k dat
noe vertelden, was d'aorig'eid d'r of, en zou 'um kommen-
de weke wee den een of den aer beetneme. Dust, straf
mot er weze, docht ik. Dust ik nae z'n toe, en ik zee
'Oor is 'ier, makkelik is 't nie 'egae, wan ze wouwe joe
mie dolsgeweld koud maeke,.en ik e ze tegen motte 'ouwe
om nie naer 'ier te kommen.
Is 't waer 'i zee 'um, en ie trok glad bleik.
Of 't waer is, zee ik. Man, je mag mien dankbaer weze
da je d'r mie vuuftig 'arde guldentjes of 'ekomme bin.
Wan die e'k ze 'egee.
'Um was glad op 'elucht, en ie wou me we rond m'n
nikke vliege.
't Is ebeurd en vergete, zee ik, gee mien noe mae die
vuuftig gulden, dan is de zaek an de kant.
Dat dee d'n, en, ik naer 'uus, en ik was een bitje groos
op m'n eige, da'k dat zo a klaer espeeld. En den volgenden
dag e'k nae dien vint in Rotterdam, die a mie dien koei
bedroge was, de vuuftig gulden 'estierd, zonder boo en
zonder naem van d'ofzender, en die vint za dat we nooit
Afijn, zo was dat kwaed uut de waereld.
En m'n spit is ok glad vort, da komt mie dat mooie
weer. Zo e'k 't 'et noe nog nooit 'ezie, den eersten Februari
de sneeuwklokjes a boven (de grond in volle bloei. Noe
vinde m'n dat mooi, mae wacht mae, m'n bin d'r nog
nie.
Al da vroege mooie weer dat mo je bekoope, je za is
zie wavere vuulte m'n nog kriege voe dat Meie is.
Maer alia, noe e m'n 't. En een zwaeren tied gae m'n
toch tegemoet, wan ik e vandaege voe 't eest wee 't woord
sclioonmaeke g'oore, en a dat woord uut de mond van
mien vrouwe komt, berg je Dan mo m'n ons eige mae
wee 'ier of daer schuul 'ouwe, dien tied, wan dan staet,
de boel op z'n kop.
Mae m'n 'ouwe op. Ik e 't wee drok op mien meniere.
mie den 'of, wan mie 't voorjaer mot de boel toch wee
'op 'ekelfd, dust m'n zu mae is korte weze, van de keere.
De groetenisse,
H 0
