OVER KUNSTRIJDEN EN KUNST IJSBANEN i DOOR JORIS VAN DEN BERGH 28 ER is laatst het volgende gebeurd. Ter gelegenheid van de opening van de kunst ijsbaan te Amsterdam waren een aantal ster ren op het gebied van kunstrijden geënga geerd en toen deze buitenlandsche beroemdheden hun prachtige programma hadden afgewerkt, ver schenen eenige Nederlandsche schoonrijdsters en schoonrijders in de baan. Men zegt dat de buitenlandsche sterren hebben zitten gichelen toen onze nationale vertegenwoordi gers hun zwierigen slag reden, doch zeker is dat eenige buitenlandsche bladen 'n beetje, den spot hebben gedreven met hetgeen de Nederlanders daar te Amsterdam te zien hadden gegeven. En in de N.R.Ct. heeft toen een landgenoot, die, indien ik mij goed herinner, te Weenen woonachtig is, een ingezonden stuk geschreven, waarin hij te kennen gaf dat de Nederlandsche dames en heeren zich eenvoudig hadden geblameerd toen zij te Amsterdam, nii het optreden der internationale sterren, ook nog 's even wilden laten zien wat zij van het kunstrijden verstonden. En de buitenlandsche sterren, én de buitenland sche bladen, én de meneer, die zich in de N.R.Ct. zoo druk maakte, hebben echter een vergissing De Hollandsche dames en heeren hebben te Amsterdam niet aan künstrijden gedaan. Na het schitterende fc«?is<-rijden der buitenland sche gasten hebben zij een demonstratie van het Hollandsche soho<m-rijden gegeven, en men heeft deze twee geheel aparte zaken door elkaar gehaald. Men behoeft zich daar allerminst over te ver bazen, want in iederen winter, die een paar ijsdagen brengt, kan men een deel van de vaderlandsche pers dezelfde vergissing zien begaan. Van een wed strijd in het schoon-rijden vindt men dan gewag gemaakt onder het hoofd kunst-rijden. En omgekeerd wordt er in de dagbladen dikwijls van een Euro- peesch, Wereld- of Olympisch kampioenschap in het scAoon-rijden gesproken, terwijl het kunst- rijden betrof. Een Europeesch, Belgisch, Duitsch of Zwitsersch kampioenschap schoon-rijden bestaat bovendien niet doordat het schoonrijden een zuiver De Belgische kampioene Mad. de Linge demon streert haar bekwaamheid op het gladde ijzer. Nederlandsche zaak is. Want wedstrijden in het schoonrijden worden alleen in Nederland gehouden. Wat is dan dat schoonrijden I Wel, schoonrijden is feitelijk niet anders dan het gewone schaatsenrijden, doch op een schoone manier, mogelijk een veredeling van het oude blokzeilen, zooiets van beentje over. Schoonrijden is buiten- over rijden op een schoone manier. Over schoon rijden (het rijden van gestrekte voorwaarts buiten- waartsche bogen) zegt het reglement van den Kon. Ned. Schaatsenrijdersbond o.m. dat een gelijk matige slag in acht genomen moet worden, dat het beginnen in korte streken onjuist is, dat het vrije been niet vóór het rijdende been mag worden ge bracht, dan nadat de streek bijna geheel is uit gereden, dat lendenbeweging en groote kniebuiging niet geoorloofd zijn, dat het lichaam beurtelings naar rechts en links evenveel moet overhellen door op de buitensnee van het ijzer te rijden, enz. Waar de verklaring ligt dat het schoonrijden een zuiver Nederlandsche zaak is, hoor ik vragen. Vermoedelijk is de verklaring deze, dat Neder land een waterrijk land is. Wij hebben onze kanalen, onze vaarten, grachten en slooten, en wij hebben onze groote ijsbanen van vele honderden meters lengte. Wij maken tochten, wij hebben de ruimte, en dan, liefst met windje mee, komen wij zoo'n kanaal of tocht of ijsbaan afzwieren, heerlijk „buiten- over" of beentje-over rijdend, met mooie wijde buitenwaartsche bogen. Waar kan men dat in het buitenland doen Waar in het buitenland heeft men zulke groote en zoo talrijke ijsbanen als ten onzent Welk een verkeerde voorstelling maakt men zich hier bijvoorbeeld van de ijsbanen in Zwitserland. Achter de hotels, waar zich een vlak gedeelte be vindt, wordt de sneeuw vastgerold en dan door besproeiing met water wordt daar 'n ijsbaantje gemaakt van 50, 60 of 70 Meter lengte. Wij, Nederlanders, zijn op de schaats toehten- makers, wij hebben de ruimte, wij leggen afstanden af en dit weerspiegelt zich in onze schaatsen, in onze Friesche schaatsen, in onze Heulenaars enz. Daar sluit zich het buiten-over rijden, het rijden in buiten waartsche bogen bij aan. Het schoonrijden is in onze korte Hollandsche winters te Ieeren, doch het kunstrijden is te uitgebreid en eischt te veel daadwerkelijke studie om er in korten tijd veel in te kunnen vor deren. Met de komst van de Amsterdanische kunst ijsbaan zijn zij, die zich op het kunstrijden willen toeleggen er beter voor komen te staan en waar Den Haag het voorbeeld van Amsterdam staat te volgen, achten wij het moment daar, om terzake van deze schoone sport enkele eenvoudige voor lichtingen te geven. Men kent bij het kunstrijden vier boogsoorten, n.l. den voorwaarts buitenwaartschen, den voorwaarts binnenwaartschen, den achterwaarts buitenwaart- schenen(den moeilijksten) den achterwaarts binnen waartschen boog. Deze bogen worden gewoonlijk naar gelang van de figuur tot halve of geheele cir kels gereden. Door de verschillende aaneenkoppelingen zijn ontstaan 41 grondfiguren. Deze figuren zijn inter nationaal vastgesteld en overal op de wereld, waar Onze landgenoote, Mme Olga Postiaux-Schiffelers, onder scheidde zich vele malen op internationale wedstrijden. Fraulein Frenssen en, Paul Kreckow bij het paar-rijden te St. Moritz.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 28