N
OP BEVEL
VAN DEN DOKTER
Olioiid Jhaa/lGOED
NURBLOND
HAAR
VINGERS
ZWOLLEN OP
Kruschen
M Cult
Salts
DOOR MARIËTTEVAN MECHELEN
0 Mul, door onjuiste behandeling leelijk ge- Regelrnatigmet NURBLOND twrzurgil haat
worden blond-haar. L>oor pigmenleermg donker Glanzend goudblond zonder eeltige sintering,
geworden en streepeng. Kalkzeepsluier. Geen pigmenteering. Elastisch en gezond haar.
Blond haar heeft een fi jnere, gevoeliger structuur dan
bruin of zwart haar. Het moet niet een speciale
shampoo verzorgd worden, anders wordt het donker
en verliest het zijn oorspronkelijken glans. NUR
BLOND, de speciale shampoo voor blondines, voor
komt pigmenteering (donker worden van het haar),
dank zij hare bijzondere samenstelling. Het geeft
ook reeds donker geworden blond haar den oor
spronkelijken glans en schittering terug. NUK-
BLOND houdt blond haar gezond en elastisch, het
Iaat/geen kalkzeepsluier achter, bevat geen kleur
middel en geen henna. Vrij van alle schadelijke
bestanddeelen. Imp. B. Meindersma, Den Haa
Amsterdam, Sneek.
Niet alieen mooi en glan
zend, maar ook gezond en
elastisch. Geen neerslag
van kalkzeep.
In ca. 4 jaar ongeveer 1 00
maal met NURBLOND
gewasschen en 5 maal
gepermanent.
NURBLOND-HAAR
ca. 80 maal vergroot
ROBERTS
Thans
nv/uLn i j riuTts
De speciale shampoo voor blondines ets.
Let op de Hollandsche verpakking, daar alleen deze de deugdelijkheid waarborgt.
Rheumatiek=verschijnselen
verschrikten deze vrouw.
JUIST OP TIJD HET GOEDE
MIDDEL GEVONDEN!
Indien het nog langer geduurd had,
voordat deze vrouw de juiste behande
ling tegen haar rheumatiek begon,
waren haar handen misschien voor
altijd misvormd geweest. Als zij het
begin van haar kwaal beschrijft, zegt
zij
,.Zes jaar geleden begon ik last van
rheumatiek in de gewrichten te krijgen,
vooral mijn schouders en vingergewrich
ten. Het werd langzamerhand zoo erg,
dal ik er 's nachts niet door kon slapen.
Toen merkte ik tot mijn schrik dat mijn
pijnlijke vingergewrichten begonnen op
te zwellen. Ik kocht een flacon Kruschen
Salts en begon het den volgenden morgen
te gebruiken. Reeds na enkele dagen
verminderden de pijnen en verdwenen
daarna zoo volkomen, dat ik er gedurende
de laatste zes jaar nooit meer last van
heb gehad. Ik huiver, als ik bedenk, wat
er gebeurd zou zijn als ik niet op tijd
Kruschen Salts genomen had. M. F."
Rheumatiek wordt meestal veroor
zaakt door een overmaat van urine
zuur in het lichaam, wat ontstaan kan
door onvoldoende werking der afvoer-
organen. Kruschen Salts drijft alle
afvalstoffen en urinezuur langs den
natuurlijken weg uit het lichaam de
„dagelijksche dosis" zal de afvoerorga-
nen blijven aansporen om alle schade
lijke stoffen geregeld te verwijderen.
is uitsluitend verkrijgbaar bij alle
apothekers en drogisten a 0.90 en
1.60 per flacon, omzetbelasting inbe
grepen. Let op dat op liet etiket op de
flesch zoowel als op de buitenverpak-
king de naam Rowntree Handels-Mij
Amsterdam voorkomt. Imp. N.V. Rown
tree Handels-Mij. Heerengracht 209,
Amsterdam-C.
elkaar niet beter kenden dan hij hen.
Weldra begon hij dan ook echt te ge
nieten van het ritje. Het ging alles
even prettig en rustig. De rouwstoet
rolde door de straten van Parijs en ver
volgens naar buiten, het heerlijke land in.
De plechtigheid op het kerkhof was
mooi en indrukwekkend. Mons. Dudi-
not was er geheel door vergeten, dat
hij eigenlijk een „onderkruiper" was,
en hij kreeg een gevoel van dankbaar
heid voor dengene, die hem zoo'n
prettig uitstapje had bezorgd.
De terugweg was al even gezellig
en het avontuur was dan ook een
groot succes voor den patiënt geweest.
Dien nacht sliep hij beter, dan hij sinds
weken gedaan had.
Dat was echter het begin, want deze
eene rit had hem op een idee gebracht.
Voor iemand in een groote stad is het
namelijk een klein kunstje, om zoo
goed als eiken dag een begrafenis te
vinden. Het gebeurde natuurlijk wel
eens, dat hij niets vond, of dat er
begrafenissen waren, waar de stoet
zóó klein was, dat het bespottelijk zou
zijn geweest zich erbij aan te sluiten,
maar toch gingen er die lente en zomer
slechts weinig dagen voorbij, dat mons.
Dudinot zijn tochtje naar buiten moest
missen. Hij begon zich op alle kerkhoven
thuis te gevoelen.
Hij kocht zich zelfs voor deze gelegen
heid een nieuwen hoogen hoed met een
breeden rouwrand er omheen, terwijl
hij zich een droevigen trek op zijn
gezicht reeds als een tweede gewoonte
had aangewend. Hij was inderdaad
een deftige vermeerdering van elke
„U hebt op het oogenblik geen reden
u ongerust te maken, monsieur Dudinot,
zei dokter Martin. „Een inzinking,
veroorzaakt, doordat u uw heele leven
op stoffige kantoren hebt doorgebracht
en te weinig van de buitenlucht hebt
geprofiteerd."
„En uw advies, dokter f"
„Prissebe lucht, veel frissche lucht.
Maar niet hier in Parijs, mijnheer. U
moet naar buiten gaan. Wandelen,
auto-rijden. Ga onder de boomen liggen.
Wat u noodig, broodnoodig heeft, is
ademhalen, uw veronachtzaamde lon
gen vullen met zuivere lucht. Houdt
dat twee ft drie maanden vol, en u zult
slapen als een kind en eten als een wolf."
Buiten gekomen, mompelde Dudinot
nijdig. „De kerel praat maar over auto's,
alsof men kan rijden zonder te betalen."
Monsieur Pierre Dudinot was klein
van gestalte en had 'n eenigszins voor
overgebogen houding, die veroorzaakt
was door zijn langjarige kantoorwerk-
zaamlieden.
Hij leefde als vrijgezel in twee kleine
kamers op de bovenste verdieping van
een oud liuis in Rue de Pontoise. Vanuit
zijn ramen keek hij uit op de Seine,
en daar hij zeer weinig behoeften had,
leefde liij gelukkig en tevreden, totdat
een ziekelijk gevoel zijn rust was komen
verstoren.
Eigenlijk kwam hem dat zeer onge
legen, nu hij zichzelf juist als accountant
gevestigd had.
Hoewel hij het kostbare advies van
zijn geneesheer niet kon opvolgen,
was hij toch allerminst van plan, om
het geld, dat de doktersvisite hem gekost
had, weg te werpen. Hij maakte nu eiken
dag een wandeling naar de grenzen van
de stad of zocht de parken van Parijs
op. Lang achter elkaar wandelde hij
echter nooit, daar hij spoedig moe werd.
Dan ging hij op een bankje uitrusten,
totdat zijn krachten weer waren terug
gekeerd. Het was op zoo'n heerlijken
Aprilmorgen, dat hij juist weer op een
bankje was gaan zitten om uit te rusten.
Tegenover hem lag een kleine kerk en
daarvoor stonden verscheidene rijtuigen.
Zijn eerste gedachte was een „trouw
partij" toen hij echter nauwkeuriger
keek, ontdekte hij echter dat het rouw
koetsen waren.
Eensklaps voelde hij zijn nieuwsgierig
heid gaande gemaakt en daar hij niets
te doen had, stevende hij op de kerk af,
en mengde hij zich tusschen de treuren
den. Er waren veel personen, doch ook
vele rijtuigen, en nadat de familieleden
en naaste bloedverwanten der overlede
ne in de rijtuigen hadden plaats geno
men, werd aan hen die nog achter
gebleven waren, een zitplaats in de
overgebleven koetsen aangeboden.
Er was even een gedrang, en monsieur
Dudinot, zag zich zonder dat hij het
zelf wilde, in een openstaand portier
geduwd. In het eerste oogenblik was
hij totaal verbluft en wilde terug.
Doch het lot, in den vorm van een
flinken duw met een elleboog gaf de
beslissing. Mons. Dudinot ging het rij
tuig binnen en toen het vehikel vol was
en wegreed, kreeg hij een prettig, avon
tuurlijk gevoel. Zijn verlegenheid week,
toen hij zag, dat de andere inzittenden
Toen de herfst aanbrak, was het met
mr. Dudinot zoover gekomen, dat hij
wegens zijn drukke werkzaamheden
geen tijd meer voor zijn rijtoertjes kon
vinden. Dikwijls gingen er dagen voor
bij, dat hij niet buiten kwam en hoewel
hij zich niet ziek of vermoeid gevoelde,
besefte hij toch, dat hij zijn gezondheid
niet te lang moest gaan veronachtzamen.
Zóó gebeurde het, dat hij op een helde
ren herfstmorgen zich resoluut aan zijn
cijfers onttrok en, zooals hij het bij
zichzelf noemde, van de weldaad van
een doode ging profiteeren.
In 't eerst scheen het, alsof hij onver
richter zake weer naar huis moest
terugkeeren. Vijf van zijn meest succes
volle plaatsen boden hem niets, en de
zesde beloofde hem al niet veel meer,
daar het aantal rijtuigen zeer klein was.
Daar hij echter toch wat moest uit
rusten, ging hij de kerk binnen. Tot zijn
verbazing zag hij, dat, terwijl er buiten
drie volgrijtuigen stonden, er slechts
één heer in de voorste banken zat.
Toen hij na afloop weer op het kerk
plein kwam, deed een man met zwarte
handschoenen uitnoodigend de deur
van een der rijtuigen voor hem open,
terwijl hij met een diepe buiging mom
pelde „Monsieur
Er lag niet zoozeer een bepaalde uit-
noodiging in zijn stem, dan wel een
bevel en met strenge oogen keek hij
monsieur Dudinot aan.
Dudinot overwon zijn vrees en stapte
naar binnen. Enkele seconden later
zette de rouwstoet zich in beweging.