KclÓclcü?. om
Cfo&cunJJie
In Oldenburg hebben de varkens dik I
spek.... en de boeren dikke koppen I
Een conferentie in de boerenhofstede. De bewoners zijn even bol en vet als de prachtige worsten
en kammen, die aan de zoldering hangen.
De lieftallige doch
ter van boer Lamp-
leen,Marianne Hop
pe, die te juister tijd
de situatie weet te
redden. Boven Sli-
ne, GarstaLöclc, geeft
Jolanthe kaar diner.
OE lieflijke naam Jolanthe behoort dezen keer eens niet
aan een meisje, maar aan een varken. Dat zwijn komt,
zonder het zelf te weten, in een allermoeilijkste positie.
Een deurwaarder haalt het namelijk uit den stal, en legt
er beslag op, omdat boer Lampken hardnekkig weigert nog een
klein bedrag aan belasting te betalen. Het geld is wel voorhanden,
maar de boeren in Oldenburg hebben nu eenmaal dikke koppen.
Men is het dan ook roerend met elkaar eens en niet alleen komen
ze geen van allen op de openbare verkooping, maar ze verhinderen
zelfs, dat andere gegadigden het verkooplokaal kunnen bereiken.
Dit is nog maar het begin van den strijd, want spoedig komen aller
hande complicaties het tot nu toe glasheldere geval vertroebelen en
eerst dan begrijpt men pas goed waarom deze Lumina-Füm oor
spronkelijk Krach um Jolanthe genoemd werd. Mèt de algemeene lief
de voor het zwijn stijgt de bijzondere liefde voor de menschen onder
elkaar en zooals gewoonlijk komen ook daaruit weer verschillende
onaangenaamheden voort. Het kabaal groeit met het uur en het
slot zou zeker een geweldig strafproces zijn geweest, indien een
pienter meisje de situatie niet op het juiste oogenblik had gered.
Zooals steeds in een film te zien wordt gegeven, blijkt ook hieruit
weer de superioriteit van de listigheid der vrouw, die, als zqwil,
een heel dorp te glad af kan zijn.
Ten overvloede kunnen we nog mededeelen, dat deze film gemaakt
werd naar het gelijknamige stuk van August Hinrichs, dat in
1933 met groot succes werd opgevoerd.
