den frontsoldaat Joachim Brasche A Hij is misschien ie tactvol, om hei Ij ie zeggen 31 Een griezelig verhaal dat Joachim, na steeds meer achteruit gegaan te zijn, eind Januari overleden was. Verder schreef ze mij, dat ze hier bij een laatsten wensch van haar jongen vervulde, door mij den vinger te sturen, welke op een merkwaardige wijze door een granaatsplinter recht afgesneden was. In al zijn ellende had hjj den vin ger opgeraapt en tegen de wond aange drukt en was zoo naar het eerste beste lazaret geloopen. Een onderofficier had den vinger in den alcohol gelegd en Joa chim had hem als een reliquie met zich mee gevoerd en later laten prepareeren." Langzaam staat de dokter op. De kleine ontvanger is nu werkelijk een beetje bleek geworden. Hij kan het niet meer uithouden en heesch fluiste rend vraagt hij den dokter angstig, wat hij nu gaat doen. Deze antwoordt niet, terwjjl hij op de kast toeloopt. Rustig doet hij de deuren open en terwijl hij zelf bijna onzichtbaar is voor de ande ren, dwalen zijn woorden traag door het hooge vertrek. „Zijn moeder schreef mij verder, dat haar jongen als laatsten wensch gevraagd had, of ik ieder jaar op zijn naamdag den vinger aan eenige van mijn beste vrien den zou willen laten zien, opdat wij één oogenblik van het jaar onze beste ge dachten zouden wijden aan den over leden front-soldaat Joachim Brasche." De stem zwijgt en alleen het geritsel van papier wordt gehoord. De kleine ontvanger snakt naar adem, hjj kan niet meer. Het wordt hem te machtig, hij springt op, loopt de kamer uit en een oogenblik later valt de zware voordeur dreunend in het slot. De anderen kijken elkaar ontdaan aan en de president schuift onrustig in zijn stoel heen en weer. Dan plotse ling bromt zjjn stem door de kamer. Hij vindt het allemaal heel mooi en wil graag aan dien jongen hoe hiet 'ie ook weer f denken, maar met dien vinger, dat moet dokter nou maar achterwege laten. Ze kunnen het ook zoo wel. Ze hebben pas gedineerd en dan zoo'n vinger van zoo'n dooien soldaat Nee, dat moet 'ie nou maar niet doen. De figuur van den dokter maakte zich los uit het donker van de kast. Met beide handen draagt hjj een doosje, ter wijl zijn eene hand schuil gaat onder 't papier, dat den vinger bedekt heeft en nu aan vier kanten over den rand van de doos valt. Buiten den lichtkring blijft de dokter staan. Dat de kleine ontvanger gevlucht is, schjjnt hij niet eens opte merken. Strak is zijn aandacht op den inhoud van het doosje gevestigd. Zonder op te zien, vraagt hij den fabri kant of hq de eerste wil zijn, die hem den kleinen vriendendienst wil bewijzen. De anderen staren naar den fabrikant. Als hij nu weigert, dan doen zij het ook niet. Maar als hij het wel doet dan Even aarzelt de fabrikant, dan wordt de nieuwsgierigheid hem te machtig. Langzaam staat hij op, legt zijn sigaar op het aschbakje en loopt op den dokter toe, die als gehypnotiseerd nog op dezelfde plek staat. Met zjjn rechter hand houdt de dokter hem staan de en zonder op te kijken, fluistert hij „U weet 't hè IT kijkt naar den vinger en uw beste gedachten zijn voor de nagedachtenis van den frontsoldaat Joachim Brasche." Dan laat hij hem los en voorzichtig komt de fabrikant nader. Daar in het doosje tusschen watten ligt, de vinger volkomen gaaf. „Voelt u maar. dat hij koud is," fluistert de dokter. Het angstzweet parelt den fabrikant op het voorhoofd. Voorzichtig brengt hij zijn hand naar het doosje. Een onder deel van een seconde rust deze op den vinger en dan trekt hij hem schielijk terug. „Ja," hijgt hij, „ja, hij iskoud." Met knikkende knieën loopt hij terug naar zijn stoel. De anderen hebben in spanning toe gekeken, wetende, dat de terugtocht hun door den fabrikant is afgesneden Na den fabrikant komt de directeur van de Coöperatieve Zuivelfabriek en na dezen de notaris en telkens weer herhaalt zich de griezelige ceremonie. Beiden moeten den vinger aanraken en constateeren, dat hij koud is. Dringend fluistert nu de stem den naam van den ouden president. On willig staat Mr. Huijsingh op haastig werpt hij een blik op den vinger in het doosje. Ook hij moet hem even aanraken Voelt hij het wel Koud is de vinger die eens toebehoorde aan Joachim Brasche. „Ja, ja, hij is koud. Natuurlijk, hoe kan het ook anders f" Als hij weer gezeten is, zet de dokter het doosje neer op zijn bureau en de ban is gebroken. Even nog praten zij na, maar de juiste stemming wil niet meer terug keeren en na een korten tijd staan de vrienden op en nemen afscheid. De fabrikant loopt ongemerkt naar het bureau. Nog eenmaal wil hij den vinger zien. Hij kan het niet laten. Voorzichtig licht hjj het deksel op, vouwt het papier openontzet staart hij naar de doos. Het deksel valt hem uit de handen. „Dokterhakkelt hij, „dokter, de vinger is, is.weg." „Wat zeg je f" bromt de president, die iets begint te vermoeden. „Hjj is weg," herhaalt de fabrikant „Ja, dat klopt," antwoordt de dokter rustig. „De vinger is weg, maar het gat in den bodem van het doosje zit er nog. Kijk maar." De anderen beginnen langzamerhand de mystificatie te be grijpen. „Het was mijn eigen vinger, maar toch hebben alle heeren gevoeld, hoe koud mijn vinger was. Dkt hebben ze toch geconstateerd, nietwaar f" En, ter wijl hij dit zegt, kijkt hij met een licht spotlachje naar Mr. Huijsingh, oud president van de Arrondissements rechtbank. „Het is maar een kwestie van sug gestie, mgne heeren." Nu begrijpen ze alles en herinneren ze zich weer het gesprek van een paar maanden geleden Ruim een maand verloopt er voor dat de stamtafel weer voltallig is. En toch bemerkt hij het, wan neer Uw handen niet meer het zachte, verzorgde uiterlijk heb ben, dat hem boeide, destijds, toen U elkaar leerde kennen. Veronachtzaamt Uw handen niet! Kaloderma-Gelée, het speciale middel voor de verzorging der handen, verhindert met zeker heid rood en ruig worden, om het even hoezeer Uw handen aan ruw werk in het huishouden of be roep of aan ongunstige weersinvloe den zijn blootgesteld. Kaloderma- Gelée houdt Uw handen zacht en jong en maakt ook reeds geïrriteer de huid in één nacht weder week, glad en soepel. Maakt U eens deze eenvoudige proef: Wrijft U een wei nig Kaloderma-Gelée op handrug, pols en vingers. Masseert en kneedt U krachtig een minuut lang. U zult zien, dat reeds in dezen korten tijd de huid de gelée volkomen in zich heeft opgenomen en merkbaar glad der en elastischer is geworden. Laat U Kaloderma-Gelée gedurende den nacht werken en let U op het resultaat N. B. Kaloderma-Gelée maakt niet vettig en ia daarom bijzonder aangenaam in het gebruik HET B E TER RZORGINC DER HANDEN De weg, waarbij U zeker bent, is deze: U kiest slechts Aspirin Dat draagt het beroemde kenteeken - BA VER- kruis - een wereldfirma, in wier wetenschappelijke zorgvuldig heid U vol vertrouwen kunt hebben. Uitsluitend verkrijgbaar in de oranjeband- buisjes van 20 tabletten 70 ets. jezakjes van 2 tabletten TO ets.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 33