VAN 'T -
ZEEUWSCHE LEVEN
1111m
RIJMEN VAN EEN OUDEN HEER
11
lek ben niet ouderwets, al wil men dit vaeck segghen
lek min den Nieuwen Tijdt, wil hem niet wederlegghen.
Ick sie het vele schoon, de vele ghoede dinghen,
En wil met alle kracht de nieuwe tijdt besinghen.
Maer 't leven bleef ghelijck, het gaet nogh op en neder,
Het is om beurte socht, dan weder hart. dan teder.
Het slaet den mensen neêr, het heft se hoogh bij tijden
Het brengt naest droefenis het aldergrootst verblijden.
So is 't. en sal het sijn, in lenghte van de daegen,
De mensch verandert niet, in buven nogh in vlaeghen.
De mensch blijft immer mensch, hoe oock sijn sede wisselt
't Is goet en daernaest kwaet, wat sijne hant bedisselt.
MaÈr toch, ooek Seelant kent de wisselingh der tijden,
Gevoeligh aen den lijf, en wil van 't Oude scheyden.
Waer bleef de oude sfeer, waer bleef het huyslijek leven
in stadt en op het durp waer is dit al ghebleven
De jonghen vliegben uyt naer alderhande richtingh,
Soodra er vleecken sijn, is daer der vrijheyd swichtingh.
Sij soecken op den haest het leven te vermooyen
Met bioscoop en sport en vele krachttournooyen.
Is daerin niet dan kwaet 1 Mij past dit niet te segghen,
Maer daer ontbreeckt de maet, 't is niet te wederlegghen.
Waer is van binnenin de mensch als mensch ghebleven
Waer bleef het huysgesin, waer bleef het winterleven,
Het rontgaen op den boer, des i'eestdaegs blijde klancken
De jeugt van heden seght lek sal j'ervoor bedancken.
Sij soeckt naer elders heen der vreughde blij vertieren,
En laet den ouderen alleen het huys vercieren.
Leert, Zeeusche jeugt, nogh eens de goede oude sede
Weest in en door u huys gelukkigh en tevrede
De vriendelijke entrée van landelijk 's-Heerenhoek.
Nieuwsgierigheid betrapt in Zonnemaire.
Het vriendelijk mole n landschap aan den weg van Noordgouwe naar Zonnemai
De proefrjt voor 't rijbewijs-examen. (Borsselen)
De beste stuurlui staan aan wal.
