door Civis
Barbier, die
rheumafiek had
r»uscbcn
Salts
KALOT) URMA
(ytcF/Vy
30
vertelt hoe hij
aan het werk
blijft
Vrij van steken
of pijnen!
Een barbier, die ook slachtoffer van
rheumatiek geweest is, schrijft
„Ik ben ongeveer 10 jaar geleden het
slachtoffer van rheumatiek geweest. Vijf
jaar geleden was ik zoo ziek. dat ik slechts
met de grootste moeite mijn werk kon
voortzetten. Ik ben namelijk barbier van
beroep. Na tallooze middelen gebruikt
te hebben, werd me ten slotte geraden
Kruschen Salts te probeeren. Ik kan met
blijdschap zeggen, dat nadat ik Kruschen
Salts ongei'eer 12 maanden gebruikt
heb, ik nu beter ben dan ik de laatste
tien jaar ooit geweest ben. Inderdaad,
ik beschouw de rheumatische pijnen als
voorgoed verdwenen. W. M."
Kruschen bevat zes verschillende
zouten. Dit is de verklaring van de
veelzijdige werking van Kruschen Salts
het overtollige urinezuur, dat de rheu
matiek veroorzaakt, wordt verwijderd,
dit zuur, en andere schadelijke
stoffen, kunnen zich nooit weer op-
hoopen Uw geheele wezen, lichaam
en geest zullen door Kruschen frisch,
gezond en energiek blijven.
is uitsluitend verkrijgbaar bij alle
apothekers en drogisten a f 0.90 en
f 1.60 per flacon, omzetbelasting inbe
grepen. Let op, dat op het etiket op
de flesch zoowel als op de buiten ver
pakking de naam Rowntree Handels-
Mij. Amsterdam voorkomt. Imp. N.V.
Rowntree Handels-Mij., Heerengracht
209, Amsterdam-C.
99 Hebt U haar
handen
gezien
Een opmerking, niet voor
haar ooren bestem^
maar een vernietigend oor-
deel:„onverzorgd".En uit na
latigheid onverzorgd! Want
ook handen, die in het huis
houden en beroep nog zoo
ruw werk doen, kunnen haar
zacht, verzorgd uiterlijk be
houden, wanneer zij slechts
op de juiste wijze worden be
handeld. Wrijft Uw handen 's avonds
voor 't naar bed gaan met wat Kalo-
derma-Gelée in en U voorkomt rood
en ruw worden. Kaloderma-Gelée
houdt Uw handen jong en teer en
maakt reeds geïrriteerde huid weer
glad en soepel. Maakt U eens deze
eenvoudige proef: Wrijft U een wei
nig Kaloderma-Gelée op handrug,
pols en vingers. Masseert en kneedt
ze een minuut lang krachtig. U zult
zien dat de huid de Gelée in dien
korten tijd geheel in zich heeft op
genomen en merkbaar gladder en
elastischer is geworden. Uaat de Ka
loderma-Gelée gedurende den nacht
inwerken en let op het resultaat!
N. B. Kaloderma-Gelée maakt niet vettig
en is daarom bijzonder aangenaam in
het gebruik.
PRINCIPES
Het verhaal van den man, j
die uit „principe" nooit
kocht wat hij niet noodig j
j had en daardoor den
dood vond.
IIKT IIKSfl K TKK U HZOK<;i.N<; DKK HANDEN
F W O L F F SOHN'KARLSRUH E
DE man met den bak met luci
fers, die sedert elf uur dien
morgen tegen den rand van
het trottoir gestaan had,
stond onrustig heen en weer te schuife
len, nu eens op den eenen, dan weer
op den anderen voet steunend. Mannen
en vrouwen, die gingen lunchen, of reeds
van hun lunch terugkwamen, haastten
zich langs hem heen. Ook hij had zich
in die haastende menigte kunnen be
geven, als hij gewild had, maar er waren
een tweetal omstandigheden, die hem
daarvan terug hielden. Ten eerste had
hij dien dag nog geen lucifers verkocht
en bovendien had hij nog niets gegeten.
Terwijl het gewicht van zijn lichaam
scheen toe te nemen, werd zijn hoofd
lichter, tot hij op een oogenblik eigenlijk
tot zijn eigen verbazing zijn hand op
den arm van een voorbijganger legde
en vroeg
„Zoudt u niet een doosje lucifers
willen koopen Excuseer, dat ik u
staande houd."
y^ijn stem had het accent, dat slechts
de Universiteit van Oxford daaraan
geven kan en de voorbijganger keerde
zich, verbaasd en niet erg ingenomen
met het oponthoud, om. Hij heette
Neville Sharp en was een klein, mager
jongmensch, keurig in de kleeren, met
een grooten uilenbril op hij werkte in
een antiquarischen boekwinkel. Over
het geheel genomen een tamelijk eigen
wijs ventje. Hij had zoowat 15 shilling
in zijn zak en zou het zich best hebben
kunnen veroorloven dit geheele bedrag
in het bakje van den luciferskoopman
neer te leggen. Ongelukkigerwijze was
hij een van die menschen, die veel
gemakkelijker een bede om hulp van
een medemensch kunnen weerstaan,
dan de verzoeking, om een toepasselijk
woord aan te halen en daarom ant
woordde hij
„Men zou in de Londensche straten
jaarlijks wel vierhonderd pond kunnen
spendeeren en er nog geen goed mee
doen. Dat werd zoowat 200 jaar geleden
gezegd, en het is nog altijd waar."
„Sorry," zei de luciferskoopman.
„Ik heb er zelf een hekel aan om te
vragen, maar ik heb honger."
„Je spreekt alseen welopgevoed
man," zei Neville. „Hoe ben je hiertoe
gekomen
„Sorry herhaalde de luciferskoop
man, „maar dat is alleen mijn zaak."
Zelfs welopgevoede menschen kunnen
ziek worden en hun baantje verliezen,
maar hij had geen tijd, dat allemaal
aan Neville uit te leggen. „Wilt u zoo
goed zijn een doosje van mij te koo
pen
„Ik rook niet," antwoordde Neville,
die boos was over de terechtwijzing.
„Maar hier is een sixpence, als je die
gebruiken kunt."
En uit de vijftien shilling vischte
hij een sixpence, die hij op het bakje:
liet vallen. De luciferskoopman hood
hem een doosje aan. Hij schudde het
hoofd.
„Neen, dank je. Ik draag nooit luci
fers bij mij."
„Neemt u alsjeblieft een doosje,"
hield de luciferskoopman aan, terwijl
een lichte kleur hem op de wangen
kwam. „Ik bedel niet. Ik vraag u om te
koopen."
„En ik heb je gezegd, dat ik geen
lucifers bij mij draag," antwoordde
Neville, het doosje afwijzend. En met
een zeker vertoon van goedmoedigheid,
liet hij er op volgen „In ieder geval
wensch ik je beter succes."
Hij ging door met haastige schreden,
want er was dien morgen een telefoni
sche boodschap geweest, dat een Austra
lische cliënt wellicht geïnteresseerd
zou zijn in het Britling Psalter. De luci
ferskoopman keek naar de sixpence en
nam die uit het bakje, alsof hij die den
gever achterna wilde gooien. Maar zijn
maag gaf hem zoo dringend bevel, dit
na te laten, dat hij tenslotte het geld
stukje in den zak stak en naar het
dichtstbijzijnde koffiestalletje liep.
J^eville kwam in zijn winkel aan, om
tot de ontdekking te komen, dat hij
het alleen met den Australischen cliënt
zou moeten afmaken. Zijn patroon zou
van Parijs komen vliegen, waar hij met
de Bibliothèque National onderhandeld
had, maar een telegram deelde zijn onder
geschikte mede, dat er mist boven het
Kanaal hing, zoodat hij eerst dien avond
per trein zou aankomen. Bovendien
stond in het telegram een aantal cijfers,
die zooals Neville wist de combinatie
vormden, waarop het letterslot van
de safe geopend kon worden.. Dit
slot was een stokpaardje van zijn pa
troon, die er nogal kinderachtig ver
rukt mee was.
Neville had juist tijd, om naar bene
den te gaan, het slot te openen en het
Psalter boven te brengen, toen de
cliënt al voor hem stond, een bareche,
kort aangebonden man in nogal scha
mele kleeren, maar die een chequeboek
in een van zijn uitpuilende zakken
droeg. Neville, die hem nog nooit gezien
had, kende hem onmiddellijk als het
