Margjiei ila Curosio ids dc schoont Grieksche slavin
Eglogè. Onder: Aureliano Fertile in de titelrol ran
'Mascagni's nieuu-e opera.
„Welk een groot kunstenaar gaal in mij verloren!" l>e slotscène der derde acte voor de
hut ran !\eros dienaar Fhaon. Acta (Signora llruna Fasa) ziel men uitgestrekt op
den grond naast den keizer.
Fe eerste scène uit de derde acte. Keizer Nero zingt een lied tijdens 't feestmaal
in het Gouden Huis.
•Ie „Cavalleria Rusticana" („Boereneer"),
op touw gezet. Echter vernam hij, dat
Arrigo Boïto, een bekend, ofschoon thans
zoo goed als vergeten Italiaansch toondichter
en libretto-schrijver uit die dagen, hetzelfde
onderwerp op stapel had staan. Doch deze
voltooide het werk niet. Toscanini maakte
het af en voerde het in 1924 in dezelfde
Scala uit, waar ook thans de zoo succesvolle
opvoering plaats had van het muziekdrama
van Pietro Mascagni.
Toen Boïto in 1918 gestorven was, nam
Mascagni zijn eerste ontwerp weer ter hand.
Doch het zou nog tot 1933 duren vooraleer
hij het voltooide, en in 1934 begon het Scala
theater met de voorbereiding der eerste
opvoering.
J Ai opera telt drie acten, waarvan de
laatste in twee scènes is verdeeld. In de
le acte ziet men een Roineinselie taveerne
bij avond. Iemand spreekt den vloek uit
over de tyrannic van Nero en predikt er liet
christendom. Plotseling komt een sclioone
'rieksche slavin, Eglogè, achtervolgd door
twee mannen, binnensnellen, waarvan de
een, die wordt aangevallen dooreen toevallig
daar aanwezigen gladiator, Nero zelf blijkt
te zijn in een vermomming. Eglogè wordt
weggevoerd en Nero, die zijn aanvaller met
theatrale grootmoedigheid vergeeft, blijft
drinken en bezingt in de herberg den lof
van den ouden Falerno-wijn.
De 2de acte verplaatst ons naar het
beroemde Domus Aurea (het Gouden Huis)
op den Palatijnsehen heuvel. De eerste scène
der 3de acte speelt in de eetzaal van het
Gouden Huis, waar een feestmaal een tra
gisch einde vindt in de vergiftiging van
Eglogè door Nero's vroegere geliefde, de
vrijgemaakte slavin Acta. Te midden van de
zwelgpartij en den chaos wordt dan plotse
ling een revolutie aangekondigd, en Nero,
door allen verlaten, behalve door Acta en
zijn dienaar Phaon, neemt de vlucht. De
slotscène is verlegd naar Phaon's hut, vier
mijlen van Rome. Soldaten snellen toe, docli
Nero, die liever zich zelf dooden wil dan
levend in de handen der opstandelingen
vallen, ontbreekt het aan moed, totdat
Acta, zichzelf den doodsteek toebrengend,
uitroept „Kijk naar mij en leer te sterven."
Bijgestaan door Phaon volgt Nero ten slotte
haar voorbeeld en spreekt stervend de
historische woorden „Qualis artifex pereo"
„Welk een groot kunstenaar gaat in mij
verloren
