Het cadeau van (PHIL HOLSTER: 8 „WETENSCHAPPELIJK NIEUWS" MODERNE TALEN IK HOUD HET NIET UIT Verrukt en bekoord 30 VERSTERKT _JT Amsterciam N.V. Schriftelijk persoonlijke mondelinge studie- onderwijs on<3er leiding rep. lessen garantie Zeer b i I I ij k e lesgelden Ned., Eng., Spaanse, Fr., D. Handelscorrespondentie Akten L.O. en M.O. (A) Volledige Opleiding EINDEX. H.B.S. 5-j.C.; STAATSEXAMEN Prospectus no.52, Inlichtingen, Proeflessen kosteloos Let vooral op de naam Wees toch verstandig Hoe wilt ge die tallooze moeilijkheden het hoofd bieden als Uw lichaam niet kerngezond en Uw geest niet helder is Uw dagelijksch voedsel is absoluut onvoldoende om Uw lichaam te sterken in den strijd, dien het leven thans noodig maakt. Ga toch Ovomaltine gebruiken! Ovomaltine geeft U in lichtverteerbaren vorm juist datgene, waaraan Uw lichaam zoo dringend behoefte heeft. Alleen in een gezond lichaam kan een gezonde geest wonen MINA," zei Evert Bronk tegen zijn vrouw, „ik verdraag 't niet langer." Mina keek zenuwachtig. „Ik heb 'm een jaar op mijn schoor steenmantel' laten staan," ging Evert voort. „Hij heeft me zoowat verblind, iederen keer dat ik de kamer binnen kwam ik kan er niet door eten, als ik aan tafel zit ik kan er 's avonds niet van studeeren. Mijn smaak voor kleur is vermoord, mijn gevoel voor verhou ding is geknakt, mijn vroeger zoo zon nige humeur is verzuurd en dat allemaal door dat mooie cadeau van jouw tante Clara." „Je weet best, dat ze 't goed bedoeld heeft," zei Mina met verdacht glin sterende oogen. „De beul bedoelt 't misschien ook goed." „En ze hééft nu eenmaal graag, dat die vaas daar staat. Denk een beetje om haar gevoel." „Denkt zij om óns gevoel Ik wou 't ding direct al niet in huis hebben, maar ze stond er op, dus hebben we 't mon ster aangenomen. Nu blijkt ze die mar teling niet eens waard te zijn." A/fina keerde zich om en keek naar den schoorsteenmantel. ,,'t Zou nog gaan," mompelde zij, „als we aan den anderen kant óók zoo'n dikke vaas hadden." ,,'t Is al wonder genoeg, dat je tante één zoo'n ding heeft opgedoken," ant woordde Evert. „Te breed van voet en te dun van hals hemelsblauw met gele en groene strepen en een rooien nek. Wou je er zoo twéé hebben „Zóó leelijk is ie niet," zei Mina. „Ik vind 'm óók niet mooi, maar als zij 't nu eenmaal graag heeftEn met nóg een aan den anderen kant zou 't beter staan." Evert propte zijn ochtendpost in zijn zak. Zijn oogen stonden moe en droef- TANTE CLARA hem toe en sloeg haar armen om zijn hals. „Allemaal rekeningen met de post f' „Ja." Hij drukte haar tegen zich aan. „Onbetaald en onbetaalbaar. Er wordt er al één onbeschoft. Maar 't hindert niet. De kans keert wel weer." Hij kuste haar en streelde haar haar. „Je houdt je kranig, hoor. Ik wil 't je niet moeilijk maken. Alleenwat ik over die vaas gezegd heb, dat meen ik. Doe er mee wat je wilt als ik 'm maar niet meer zie. Anders gooi ik hem kapot, als ik thuiskom." „Goed, vent." Een halve minuut later keek zij hem na, toen hij het hekje uitging. Het was hun tegengeloopen zijn firma fail liet, en de slechte tijden geen geld, om op 't aanbod van Sommers in te „Schat," zei hij, „ik zou 't nóg ver dragen, als zij 't verdiende. Maar dat doet ze niet. Eerst heeft ze ons dat ding opgedraaid, en toen heeft ze ons een jaar lang links laten liggen. En gisteren komt ze ineens ongevraagd hier, en hoe houdt ze zich Ze wist, hoe we er voor stonden ze wist, dat ik geen baan had ze wist, dat we in de schuld zaten. Ik heb haar verteld, hoe 't met Sommers stond, en ze kent zijn zaak. Ik heb haar gezegd, dat ik zijn compagnon kon worden, als ik een klein beetje geld in bracht. En ze houdt zich van den domme. Daar is 't voor mij mee uit. Ik wil niets meer in huis hebben, dat me aan haar herinnert. Uit." Mina zuchtte zacht. „Ik ga naar Sommers. Ik zal vragen, of hij me zónder geld neemt. Dat doet hij natuurlijk niet. Kan hij niet." Evert lachte even. „Misschien wil hij me als loopjongen nemen." 'Vijn vrouw keek naar zijn nauwelijks aangeroerde ontbijt, kwam naar EVERT BRONK gaan. Zou 't zóó ver komen, dat zij weer naar haar kantoor terug moest Dat kon, maar Evert wou 't niet heb ben. Eerst toen zij 't ontbijt had afgeno men en weggewasschen, schonk zij haar aandacht aan de vaas. Zij nam die van den schoorsteen, De uiterst fijne Ringers' kwaliteit en de onberispe lijke afwerking. zult Gij zijn door de sortering Ringers' Paaseitjes, omvat tende 80 verschil lende soorten. Elk eitje brengt iets anders, een zeer gevariëerde col lectie, doch alle bezitten zij éénzelf de eigenschap n.l.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 30