JKuatU&et
dacMoox maka/if-
IÜILEM
HtSStUPLEIH I.
EDELMAN - BEDELMAN
34
JA, als abonné van dit blad wordt mij, uit het
prachtige modeboek ZOMERPRACHT, tegen de
geringe vergoeding van 20, 35 of 50 et. een
KANT EN KLAAR-PATROON verstrekt, zoodat
ik daardoor op een zeer voordeelige manier
zelf een mantel, japon, of kinderkleeding kan
maken! Verder zegt de naam van het patroon
reeds, dat dit direct voor de bewerking gereed
is, zoodat overteekenen of uitknippen geheel
overbodig is.MOEILIJKHEDEN metde bewerking
zijn uitgesloten, daar bij ieder patroon een voor
eenieder begrijpelijk schema, waarin staat aan
gegeven hoe het patroon aan elkander gezet
moet worden, wordt bijgevoegd. Tevens is voor
slechts 15 ct. onze prac-
tische handleiding ver
krijgbaar. Bovendien
zijn deze patronen
direct aan het bureau
van dit blad uit voorraad
verkrijgbaar, of worden
ze binnen 24 uur na
ontvangst der be
stelling toegezon
den door het
Patronenkantoor
P A N O R A,
Nassauplein 1, Haarlem
De prijzen der patronen zijn
O f voor rokken,
VI» blouses,pele
rines, jongensbroeken, jon
gensjassen, meisjesjurken
en meisjesmantels;
OC voor japon-
"w» VI» nen, mantels,
avondjaponnen, mantelcos-
tuums, bakvischjurken en
-mantels, jongenspakjes;
f 4 voor complets,
VI» bestaande
uit een mantel en een japon.
Voor toezending der patro
nen per post 10 cent extra
Dit geldt ook voor bestel
lingen bij de agenten!
ATTENTIE! Bestellingen kun
nen als volgt geschieden
Door bemiddeling van Uw
agent of bezorger; afge
haald aan'het bureau van
ons blad; door girostorting
op no. 142700; door toe
zending van het bedrag per
postwissel of in postzegels
aan het Patronenkantoor
VERVOLG VAN PAG. 13
Hoe kan ik ine er eigenlijk iets van
aantrekken Ik weet toch. Hij wist,
dat haar lippen de zijne geraakt hadden
wist het zoo hevig, dat de [schotel
met erwtjes, dien hij droeg, bijna op
den grond viel.
Toen hij haar naderde, hoorde hij
Porteus zeggen „Ik heb zoo'n man
netje noodig, net als een redacteur
iemand moet hebben, die de manu
scripten leest. Iemand, dien ik naar
China of Rusland kan sturen, om een
kunstwerk te bekijken en me te zeg
gen, of 't de moeite waard is, dat ik er
zelf heenga."
„Daar zou deze jongeman zeker
geschikt voor zijn," antwoordde Hilda.
„Toen ik hem hier in de galerij bracht,
vond hij direct...."
„Hij vond toch zeker die namaaksels
van meesterstukken niet mooi V'
„Alleen de Bonington."
Porteus' antwoord kon Robert niet
verstaan.
Axminster deed intusschen volstrekt
geen poging, om met het meisje aan
zijn rechterhand te praten zij was te
levendig, te vermoeiend vlug. Zij liet
hem nauwelijks aan 't woord komen,
en als zij 't deed, riep zij „l)at heb
ik ook altij'd beweerdvóór de
woorden zijn mond uit waren.
H ij probeerde het nu maar niet meer,
zat zijn brood te verkruimelen en mom
pelde, bij lange tussclienpoozen „Ja
juist, ja juist," slechts al te klaarblijke
lijk een kans afwachtend, om Porteus
onder zijn duiven te schieten en Hilda's
aandacht te veroveren. Gelijk vele En-
gelschen zag hij er argeloozer uit, dan
hij was. Robert zag, hoe hij de aan
dacht van het spraakzame meisje op
de betimmering der kamer vestigde,
en toen zij er plichtmatig naar keek,
nam hij haar aanstonds met druk ge
praat in beslag. Robert stond aan het
andere einde der kamer, kon dus geen
woord van het gesprek verstaan, maar
opeens merkte hij iets, dat hem deed
schrikken. Axminster had van jongs
af ontroering plegen te toonen door
vuurrood te worden in de buurt der
ooren. Nu zag Robert, dat zijn ooren
purper waren. Hij verliet zijn plaats
bij het buffet en liep om, tot achter zijn
broer. Ja, er viel niet aan te twijfelen
Axminster was aan een krachtig
gevoel ten prooi.
Salade en galantine waren rondge
diend en verorberd, en de borden waren
weggenomen. Nu kwam de plechtigheid
van het verwijderen der kruimels. Lord
Robert greep een zilveren stoffertje en
naderde zijn broer. Axminster zei
„Hebt u er nooit eens aan gedacht,
om in Engeland te gaan wonen, juf
frouw Howard Als het land u zoo goed
bevalt.
„Er is geen hoekje van de wereld,
of ik heb er wel eens aan gedacht,
daar te gaan wonen," antwoordde
Hilda. „Ik kan met een trein of een
auto geen dorp doorkomen, of ik denk
wat zou 't grappig zijn, als ik hier de
rest van mijn leven kon doorbrengen."
„Wist ik maar zeker, dat u over
Greatliopes óók zoo zoudt denken
Het werd Robert plotseling duide
lijk, dat het voor zijn heele latere
leven makkelijker zou zijn, als zijn
broer geen feitelijk aanzoek deed bij
Hilda makkelijker voor hem,
makkelijker voor zijn moeder, makke
lijker voor Axminster zelf, en veel
makkelijker voor Hilda.
Hij duwde het stoffertje en het blik
in de handen van Edward, die juist
voorbijkwam, drong vierkant tusschen
de twee stoelen in, en reikte naar een
peper- en zoutstelletje. 'n stevige pi
laar van bruin laken met geelgestreept
vest, waar geen gesprek doorheen kon.
De krijgslist slaagde volkomen. Por
teus, die nog niet uitgepraat was met
Hilda, toen Axminster haar met geweld
van hem had weggetrokken, zag nu
zijn kans schoon, en nam kalm den
draad weer op
„Met oog voor schilderijen bedoel ik
ditals een man, die blijkbaar geen
studies heeft kunnen maken, op 't
eerste gezicht kan
Axminster liet zicli tegen de leu
ning van zijn stoel zinken. Hij had
nu geen brood meer te verkruimelen.
Hij zat recht vooruit te staren, en liet
spraakzame meisje, verbaasd, maar in
haar schik, dat hij zoo ganw weer vrij
was, liet den man aan haar rechter
hand wreedelijk in den steek, midden
in een zin, en zei tot Axminster „0, lord
Axminster, vertelt u me nu eens, waar
om er in Engeland altijd links gehouden
wordt. Ik vindt 't verrukkelijk, dat
ze bij u zoo anders durven doen dan
alle anderen, maar ik zou graag weten
waarom -als er een waarom is. Mis
schien bent u 't met ine eens, dat er
voor de meest interessante dingen ter
wereld geen waarom bestaat zooals
bijvoorbeeld voor de liefde, bedoel ik f"
Axminster schraapte zijn keel „l)e
reden, waarom het verkeer in Engeland
links houdt, is deze," zei hij. „De
sleepers moesten in vroeger eeuwen..
Lord Robert haalde diep adem. „Zoo,"
dacht hij, „da's voorloopig veilig. Die
jongedame laat hem niet meer los, nu
ze hem eenmaal heeft. Laat ik er om
denken, dat ik er haar later 'n pluimpje
voor geef."
Hij had gelijk. Het meisje liet haar
prooi niet meer los. Zij hield hem vaBt
bij het roomijs met saus van verseke
aardbeien, en liet hem ook bij de kas
druiven niet gaan.
Het diner was voorbij. Hilda keek
rond, om zich te vergewissen, dat zij
geen intiem gesprek verstoorde, schoof
haar stoel achteruit en stond op.
Eccles wierp de eetkamerdeuren open
de gasten verwijderden zich weer in
een rij. Robert, die half achter een
deur stond, hoorde de stem van zijn
broer fluisteren „Kunt u straks niet
een oogenblikje voor me reserveeren f"
Robert zuchtte. Het leek werkelijk
nogal moeilijk voor een huisknecht,
den eeregast te beletten, aanzoek te
doen bij de gastvrouw, als hij dat met
alle geweld wou.
Reeds stonden er in de dienkamer
twee bladen met koffiekopjes gereed.
Eén moest er naar de hoeren, die rook
ten, in de bibliotheek het andere naar
de dames die ook rookten in het
salon. Overbodig te zeggen, dat Eeclas
aan Robert het blad had toegewezen,
dat dèar ging, waar Axminster niet was.
Weldra betraden twee mannen het
salon Brownrigg met den zilver
vergulden Eransehen koffiepot in de
hand, Robert met het blad met kopjes.
Het salon was een langwerpig vertrek;
groen-met-goud was de lambrizeering, uit
een Franseli kasteel, en borduurwerk
prijkte op de fraaie leunstoelen en sofa s
vier hooge ramen gaven uitzicht op de
Vijfde Avenue.
SLOT VOLGT
PANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Vrijdap. Tezamen met een der Itirale weekbladen I
Stad Amsterdam. Groot Rotterdam. 'sGravenhage in Beeld, Ons Lund. Ons Zuiden of Ons ^e<''u,,lL7
f 1.62% per kwartaal of fO.12% iter week. Bureuux HAARLEM, Nassauluan 51. Tel. lnterc.
AMSTERDAM. N.Z. Voorburgwal 262. 'Tel. Interc. 33170. Giro nr. 97946. ROTTERDAM. Stationsweg44
