ijscö's als bloemenmeisjes verrassen je op straat als aanmaningen in je brieven bus. En ook al kun je van den ijscoman gemakkelijk afkomen wegens de kou, dit gaat niet op, als zoo'n „aorig dienk" je een bloemetje op je jas speldt. Zoo dacht er ook het boertje op de foto over en al kijkt hjj ook wat zuur, dat was waarschijnlijk meer voor den fotograaf bedoeldwant een blom metje wou hij wel, maar op de foto wou hij niet. En daarom wacht hem nog een verrassing, als hij zich de volgende week in „Ons Zeeland" prijken ziet. Zonnige gezichten zeggen alles! Er is te kust en te keur. „En een pupe kun j'altie gebruke!" Tegelijk met de seizoendrulcte ver schijnt ook de ijsco op 't appèl. De bloemencollectes. ,,'k Wil wè een blommetje van zoo'n aorig dienk, maar ik wil nie op de kiek!" Na Paschen zijn alle winterjassen op de Ooesche markt verdwenen, 'n Druk kiekje bij de Beurs. Maar dan is het niet erg meer. Want dan zal hij be seffen, dat hem dkt niks gekost heeft.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 19