/s het al klaar, moes 7 a DE FAMILIE-DICTATOR Ja hooren je beni er- weer een mooie juffer mee. Tl H n V y 34 Dat gaat toch maar handig met zoo'n Kant-en-klaarpatroon. En duidelijk dat ze zijn. Nou! In géén tijd maak je een jurk op zoo'n manier. De knippatronen zijn naar modellen uit ons modealbum „Zomerpracht 1935" en worden verkrijgbaar gesteld tegen de geringe vergoeding van 20, 35 of 50 cent Ze zijn direct uit voorraad leverbaar door het bureau van dit blad, waar tevens „Zomerpracht" gratis ter inzage ligt. U kunt de patronen hier afhalen, of als U dat liever hebt, binnen 24 uur na bestelling toegestuurd krijgen door het Patronenkantoor Nassauplein 1 - Haarlem - Giro 142700 Bestellingen kunnen als volgt geschie den: Door bemiddeling van Uw agent of bezorgerafgehaald aan het bureau van ons blad; door girostorting op no. 142700door toezending van het bedrag per postwissel of in postzegels aan het Patronenkantoor Panora. Vervolg van pagina 13 Hij streek er een aan, wachtte tot de vlam het hout stevig gepakt had, hield hem toen een eind van zijn mond en blies zacht. „Verspilling van adem 1" riep Billy triomfantelijk. „Absoluut niet. Die lucht moest ik tóch uitblazen. Ik heb alleen gebruik gemaakt van een onvermijdelijk bij product." Zij vermochten nog niets tegen Hedge. Hij wist iederen aanval tot zijn eigen voordeel te keeren. „Nemen we nu dit vertrek eens," zei hij, rondkijkend. „In normale om standigheden wordt 't driemaal daags gebruikt, denk ik, en dan nog maar door vier personen." „Soms drie," verbeterde Constance. „Met de lunch is vader nooit thuis." „Precies," knikte Hedge, „en de ka mer is groot genoeg voor véértig per sonen in plaats van vier. Dat is een ergerlijke verspilling een belegging, die niets teruggeeft." „Wat wou u dan vroeg Billy stijf. „Daar zal ik over nadenken. Ik noem nu alleen 't feit, als 'n bewijs van onwetenschappelijke overdaad. Denken jullie er maar eens over." Alice's gezicht klaarde op. „Misschien kunnen we commensaals nemen," zei ze. Er volgde 'n vreeselijke stilte, waarin Constance en Billy hun plaatsvervan- genden vader heimelijk bekeken. Maar nog steeds bleef hij onkwetsbaar, al nam hij het voorstel nu niet tot aan leiding voor een lesje. Hij deed alsof hij het niet gehoord had. Met een snelle beweging raadpleegde hij zijn horloge, toen keek hij naar Constance. „We zullen opstaan, vindt u niet zei hij. Werktuiglijk stonden de Brookes op, alsof tegenstand nutteloos was. De maaltijd was trouwens ten einde. „Ik wou graag de andere kamers op deze verdieping eens kijken," verklaarde Constance ging de anderen weer voor, de eetkamer uit. Bij den ingang van een vertrek tegenover de bibliotheek drukte zij op een knop, en de kamer werd weelderig verlicht. Critisch bekeek de bezuinigings-inspecteur het rijke meu bilair. Hij had uit een zak een klein notitie boekje en een potlood te voorschijn gehaald en maakte een paar korte aanteekeningen. „Hoe noemt u deze kamer 1" vroeg hij. „Geen speciale naam," antwoordde Constance. „We ontvangen hier gasten, en soms wordt er gedanst of zoo." „Salon," zei Hedge, schrijvend. ,,'t Ik geen salon," sprak Constance koel tegen. „Salons zijn burgerlijk." Hedge haalde echter het woord niet door. Hij liep de kamer door en bleef staan op den drempel van een kleiner vertrek. „Muziekkamer," zei Constance. „Daar achter is een serre." Meneer Hedge schreef weer iets op. „Ik wou graag de bibliotheek nog eens zien," zei hij. De optocht keerde terug, en Hedge bleef in de hall even staan om het licht uit te draaien. „Dat laten we gewoonlijk branden," zei Constance. „Dat blijkt." Maar hij draaide het niet weer aan. De bibliotheek, het vertrek, waarin de bezuinigings-inspecteur zich het eerst had vertoond, gaf hem uitvoerige gelegenheid tot studie. Hier keek hij met meer aandacht dan in de kamers aan den anderen kant van de hall. Hij liep in alle richtingen heen en weer en bleef nu en dan staan, om een rijtje boeken te bekijken. Hij nam nota van de groote tafel, die in 't midden stond en van de twee bureaux bij een raam. Even fronsend nam hij een ontelbare hoeveelheid electrische lichtjes waar, die alle zacht door het dunne glas heen schenen. Een flink aantal draaide hij in het voorbijgaan uit. Een gramofoon trok zijn aandacht. „Die speelt liedjes," legde Alice on schuldig uit. „Wordt er hier muziek gemaakt?" vroeg Hedge. „Als we er zin in hebben ja," ant woordde Constance. „En in de muziekkamer ook f „Ja zeker. Ik heb boven ook nog een piano." Weer schreef hij. „Da's zeker te veel muziek," gromde Billy, met een blik naar zijn zusters. „Precies," zei Hedge onverstoorbaar. Hij zette zijn onderzoek voort en kwam bij een klein knopje in den muur. „Waar is dat voor vroeg hij. „Om den butler te roepen." De bezuiniger drukte er op, trok toen zijn horloge uit en bleef naar den wijzer kijken. Hij keek op, toen Horace bin nenkwam en voor hen trad. „Tweeëndertig seconden," constateer de hij. „Waar was je, Horace „In de eetkamer, .meneer." „Een afstand van omstreeks twintig meter. Daar heb je tweeëndertig seconden over geloopen. Je hoeft niet te draven, maar je kunt 't voortaan toch in den halven tijd doen. Zestien seconden dat gaat heel best. Roep het verdere personeel even Iaat ze allemaal hier komen." Een gezelschap met groote oogen keek den bezuinigings-inspecteur aan. Horace stond iets terzij en naar voren, als een onder-officier. Op alle gezichten stond onverholen verbazing te lezen. „Allemaal present vroeg Hedge met een ietsje spot. Er stonden er acht op een rij. „Mijn kamenier heeft vanavond vrij," zei Constance. „Uitstekend. Wilt u me de anderen even opnoemen t" „Horace, den butler, kent u," begon Constance, na een oproerig oogenblik van aarzeling. „Die op hem volgt is Mary, de keukenmeidnaast haar Elvira, tweede keukenmeisje dan volgt Frank, de chauffeur verder Minnie en Ruth, binnenmeisjes naast Ruth staat Fanny, 't waschmeisje. Op den hoek Giovanni, de man van de verwarming." Giovanni keek boos, toen zijn naam in 't boekje kwam. „Dus hiermee is de lijst compleet vroeg Hedge. „O nog een," zei Constance, tellend. „George, de huisknecht." „Die heeft een vrijen avond, juf frouw," lichtte Horace snel toe. „Dan zullen we 't nu zonder hem PANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Vrijdags. Tezamen met een der locale weekbladen D Stad Amsterdam, Groot Rotterdam, 's Gravenhage in Beeld, Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeelan f 1.62% per kwartaal of f 0.1.' per week. Bureaux; HAARLEM, Nassaulaan 51. Tel. lnterc. AMSTERDAM. N.Z. Voorburgwal 262. Tel. Interc. 35170. Giro nr. 97946. ROTTERDAM. Stationsweg 24.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 36