Bad-Nauheim PATRONENKANTOOR PANORA DE FAMILIE-DICTATOR 100 Jaar 1835-1935 Het geluk hangt als een druiventros 34 Hartkwalen en stoornissen in den bloedsomloop. Rheumatiek Het ideale kuuroord zoowel voor hen die rust noodig hebben als voor gezonden. Uitgebreid Jubileumprogramma 60% reductie op de spoorwegen. Pauschalkuren. Goedkoope Registermarken. INLICHTINGEN BIJ DE RE1SBUREAUX EN HET DUITSCH VERKEERSBUREAU, KALVERSTRAAT 1II, AMSTERDAM ass* ATI ES TIE! Bestellingen kunnen nis volgt geschiedenDoor bemidde ling tién Tro agent of bezorger afgehaald aan het bureau nan ons bladdoor girostorting op No. 142700door toezending nan hel bedrag per postrnissel of in post zegels aan het Patronenkantoor PanoraSassauplein 1, Haarlem. Plukt vrij de voorjaorsstof, die U het beste lijkt; maakt er het kleedingstuk van dat U het beste staat en weest gelukkig in het besef goed gekleed te gaan. Door de „Kant-en-Klaar"- patronen is dit nu binnen ieders be reik; want de benoodigde deelen zijn met recht kant-en-klaar, terwijl bij ieder patroon een schema wordt verstrekt, dat aangeeft hoe het pa troon aan eikaar gezet moet worden. Er zijn „Kant-en-Klaar"-patronen verkrijgbaar van alle in het mode- boek Zomerpracht 1935 voor komende modellen. De prijzen zijn f0.20, f0.35 en f0.50. Voor toezen ding per post fO.10 extra. Ook aan het bureau van dit blad zijn ze uit voorraad verkrijgbaar. Vervolg van pagina 13 NASSAUPLEIN 1 POSTREKENING 142700 HAARLEM Constance glimlachte flauwtjes. Zij zag Giovanni, den stoker, zijn kaart al invullen. „Op de kaarten voor de gezinsleden wórdt in 't kort aangeteekeud, wat ieder dien dag gedaan heeft, waar hij heen is geweest, wat hij uit heeft ge geven, en zoo voortdaarbij kunnen dan voorstellen gevoegd worden tot het invoeren van verbeteringen, of critiek op 't werk van het personeel." „Dus u verwacht," vroeg Constance langzaam, „dat wijdat ik zoo'n kaart invul iederen dag V' „Precies. U zult er later 't voordeel van inzien." Constance verviel weer in stilzwijgen „Hier heb ik een kaartenkast," ging hij genoeglijk voort, „met alfabet. Daar worden alle rapportkaarten in opge borgen, ieder onder eigen hoofd. Wat ik zeggen wou, hoe oud bent u Constance verstrakte in haar stoel. Niet dat 't haar schelen kon maar zoo'n vraag kwam niet te pas. „Maar u.ik. „Ongeveer twintig t" ried hij, met een blik van studie. Tot haar schrik nam de bezuinigings inspecteur een witte kaart van een klein stapeltje. Er stonden keurige blauwe lijntjes op en zwarte letters en veel witte vakken. Er zat onderaan een rond gaatje in. H. Hedge nam een pen en begon te schrijven. Al liad zij de kaart onderste boven voor zich, toch kon zij makkelijk de duidelijke letters lezen, die hij in een der vakjes zette. Hij had geschreven: „C. Brooke". Toen kwam een tweede regeltje „Oud 20." Hij wachtte en keek op. „Werkt u wel eens Constance stond op en boog zich naar voren. Hij scheen niets ongewoons in haar houding op te merken. Nadat hij even op een antwoord gewacht had, schreef hij in een wit vakje „Zonder beroep." „Ongehuwd zeker T" vroeg hij. „Vlegel die u bent „Dat vroeg ik niet," zei hij vrien delijk. Constance had met beide handen op het burean steun gezocht en keek op hem neer. Alleen voor woede was er plaats in haar mooie grijze oogen. „Het personeel gooit u er uitzei ze met bevende stem. „Als iemand dat probeert, wordt hij ontslagen, 't Zou me spijten, als ik daartoe gedwongen werd:" „U.... u. O, 't is verschrikke lijk 't Is niet waar 't Kan niet waar zijn 't Is volkómen waar, juffrouw Brooke Zij stond te trillen, hoezeer zij zich ook vasthield aan het bureau. Even liet haar stem haar in den steek. „Als u maar weet, dat ik 't niet verdraagIk verdraag dat niet in ons eigen huis. Mijn vader zou zooiets nooit van me eischen. U vertelt me, dat ik dit moet doen en dat ik dat moet doen een wildvreemde zegt me datU geeft mijn bedienden orders U neemt bezit van mijn ons. huis, alsof 't van u was. IJ beleedigt mijn zuster. U beleedigt mij U zou mijn broer ook beleedigen als u dorst „Ik dacht, dat ik 't al gedaan had," zei H. Hedge zacht. Zij hoorde het niet, misschien omdat een van haar dichtgenepen vuisten zich rood sloeg op het mahoniehout. „Ik gehoorzaam uniet. Nooit. Nooit „Ik stel u aan tot mijn secretaresse," dwaalde hij opeens af, en tegelijkertijd schreef hij iets op een bloc-note. Ten antwoord barstte zij in een storm van tranen uit en holde weg, en zij kwam net in de armen van Matilda terecht, die aan de deur had staan luis teren, tot zij zich niet langer kon in houden. De bezuiniger keek niet, toen Matilda haar snikkenden last uit de bibliotheek leidde. Den blik, dien Matilda achter zich wierp, miste hij. Hij zat over de witte kaart gebogen en schreef netjes in het juiste vakje „Ongehuwd." Hij wachtte even en tuurde naar den volgenden witten regel. Toen hij daar met zijn pen geweest was, stond er „Aard twijfelachtig." VIJFDE HOOFDSTUK DE bezuinigings-inspecteur zat lan gen tijd aan 't bureau kalm te werken. Hij schreef op vele blanco formulieren. Hij schreef titels en datums op 'n aantal blanco boeken. Hij vulde tal van kaarten in, die hij vlug, maar met pijnlijke nauwgezetheid rang schikte in kleine laatjes, die hij voorzag „A tot F" en zoo verder tot Z toe, al twijfelde hij, of er iets was, dat met een Z begon. Hij geeuwde en rekte zich tweemaal hij was van half zeven af op en nog niet boven de menschelijke zwakheden verheven. Toen hij op zijn horloge keek was het over tweeën. Onmiddellijk belde hij den butler. „Wanneer wordt de lunch opgediend?" vroeg hij. „Die is opgediend om één uur," antwoordde Horace koeL „Waarom ben ik niet gewaarschuwd?" „Meneer Brooke komt nooit thuis lunchen, meneer." „Wie was er aan tafel „Juffrouw Brooke." „Verder niemand „Nee, meneer." „Ik wensch voortaan voor de lunch geroepen te worden." „Jawel, meneer." „Breng me een sandwich en een glas melk." „Uitstekend, meneer." Maar toen Horace terugkwam met het bestelde, had H. Hedge het zoo druk met zijn kaart systeem, dat het boterhammetje en de melk een half uur op het bureau stonden, voor hij ze zag. In den middag kwam Alice thuis. Zij liep op haar teenen langs de deur van de bibliotheek en zag hem zitten, druk schrijvend. Even aarzelde zij, twijfelde toen scheen zij op een ander idee te komen, liep de hall door en ging de trap op. Zij vond Constance in haar boudoir op de tweede verdieping. „Waarom is hij nog niet weg vroeg Alice, haar boeken op den vloer gooiend. Constance maakte een vermoeid gebaar en won door gaan lezen. PANORAMA, Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Vrijdags. Tezamen met een der locale weekbladen De Stad Amsterdam, Groot Rotterdam, 's Gravenhage in Beeld, Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeeland f 1.62per kwartaal of f0 12% per week. Bureaux HAARLEM, Nassaulaan 51. Tel. Interc. 13866. AMSTERDAM. N.Z. Voorburgwal 262. TeL Interc. 33170. Giro nr. 97946. ROTTERDAM. Stationsweg 24

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 34