Wie is mevrouw Van der Eist
en wat wil zij
DE somber-grijze hoofdingang van de grimmige
Wandsworth-gevangenis te Londen was
enkele weken geleden het tooneel van een
zeer ongewonen en zorgvuldig voorbereiden
volksoploop. Honderden nieuwsgierigen en op sen
satie beluste voorbijgangers verdrongen elkaar in de
straten, welke naar de gevangenis voerden, nauw
lettend gade geslagen door een ruim verspreide
politiemacht, want mevrouw Yan der Eist, een rijke
Londensche dame, zou dien morgen weer een liarer
befaamde demonstraties houden tegen de voltrekking
van de doodstraf aan 'n veroordeelden moordenaar.
Ze is de stichtster en leidster van de Vereeniging tot
Afschaffing van de Doodstraf, welke voornamelijk
door haar gefinancierd wordt en met alle haar ten
dienste staande pro
paganda-middelen een
vinnigen strijd tegen
de huidige Engelsche
rechtspleging heeft
aangebonden. Geld
noch moeite is me
vrouw Van der Eist te
veel om haar ideeën
bij het massa-publiek
ingang te doen vinden,
want het is haar be
doeling de Anti-Dood -
straf-campagne tot
'n nationale beweging
om te zetten en om
dit te bereiken, maakt
ze een kwistig ge
bruik van radio-auto
mobielen, vliegmachi
nes, mannen met
reclameborden, orga
niseert zij protestver -
gaderingen en demon
straties, propageert haar
denkbeelden in de dag
bladen en doet overal van
zich spreken.
Ditmaal had de politie
uitvoerige maatregelen
getroffen om een demon
stratie voor de Wands
worth-gevangenis te be
letten. De zes piloten van
mevrouw Van der Eist
hadden van't Luchtvaart-
Ministerie een waarschu
wing gekregen, dat zij niet
lager dan 1500 voet boven
de gevangenis mochten
vliegen op straffe hunne
licenties te verhezen, haar
radio-automobielen wa
ren op 400 meter af
stand van de straf
inrichting tot zwij -
gen gebracht en de
honderd mannen
met reclameborden
die zij gehuurd
had, mochten de
geposteerde politie-
V agenten niet pas-
seeren. Dat was de
ontembare mevrouw
Van der Eist te bar. Ze zette zich vast
besloten achter het stuur van haar prachtigen
Rolls Rovce, schakelde hem luid knarsend in en
reed dwars door de politiebewaking tot voor den
hoofdingang van de gevangenis. De anders zoo
plechtige Londensche bobbies vlogen in alle rich
tingen om niet door haar wagen gegrepen te worden
en een hunner, die op de treeplank had weten te
springen, werd door de vaart tegen de straatkeien
geslingerd. Ze weigerde zich na herhaalde sommaties
te verwijderen en ten einde raad liet de politie een
cel-wagen voorrijden om haar Rolls Royce met een
stalen kabel te doen wegsleepen.
Hierop wist de kleine dame raad. Onverwachts
dook ze weer in liaar auto, trapte de remmen
aan en sloot toen de
portieren af, de
wanhopige wetsver-
dedigers tartend den
reuzen-Rolls ook maar
een centimeter op den
openbaren weg te
verschuiven. Na een
langdurige conferentie
met een inspecteur
werd de kabel weer
losgegooid en verkreeg
zij toestemming haar
auto tegen den ge
vangenismuur te par
keeren. De menigte
aan den overkant van
den weg beloonde
haar met een hartelijk
applaus.
De menigte wacht met
ontbloot hoofd op de
kennisgeving dat de
doodstraf voltrokken is.
De streng bewaakte gevangenispoort zeljs voor mevrouw Van der Dist is er
geen doorkómen aan. Links: Mevrouw Van der Eist voor den hoofdingang van
de Wandsworth-gevangenis op de treeplank van haar Eolls Eoyce zittend.
„Ik laat mij door niets afschrikken," riep ze luid
keels tot liet publiek. „Welke maatregelen ze ook
tegen mij nemen, ik kom er' toch altijd door. Ik zal
net zoo lang tegen de doodstraf vechten tot ik het
pleit gewonnen heb. Binnen enkele minuten wordt
er in deze gevangenis een krankzinnige opgehangen
en het is niet alleen mijn, maar ook uw plicht aan
deze barbaarsche straf-methoden een eind te maken.
Eens zal de dag komen, dat er niet 1000, maar 20.000
menschen achter mij voor de gevangenis-poorten
zullen samenstroomen, om gratie te eischen voor een
ter dood veroordeelden' misdadiger."
Onder groote
belangstelling
wordt de kleine dame
door een politie-agent ondervm
Enkele minuten voor negenen stelden zich een
half dozijn flinke politie-agenten voor den getralie-
den hoofdingang der Wandsworth-gevangenis op.
Mevrouw Yan der Eist ging demonstratief voor lien
staan de eenige persoon die door de politie onge
moeid werd gelaten. De menigte ontblootte het hoofd
en staarde zwijgend naar de donkere steenmassa's
van de gevangenis, waar zich nu een dramatisch
gebeuren ging afspelen. Vijftien minuten later werd
de groote poort geopend en traden een tweetal
bewakers naar buiten. In doodsclie stilte plakten
zij een officieele kennisgeving aan den muur, dat
aan het vonnis der rechtbank executie door op
hanging, voldaan was. Daarmee was de anti-dood
straf-demonstratie tevens geëindigd.
Mevrouw Yan dor Eist is de eigenaresse van een
groote chemische fabriek, die zij sinds den dood van
liaar echtgenoot, een Belgisch officier uit den wereld
oorlog, persoonlijk met bijzondere kennis van zaken
bestuurt. Ze heeft zich intusschen doen kennen als
een onvervaard strijdster, waar het volgens haar
inzicht de verbetering van het algemeen belang
geldt en zal in do toekomst nog veel van zich laten
hooren.
