Vtin Skoplje 11 deze eene kamer rusten reeds twintig lichamen van overleden hoogwaardig heidsbekleeders der orde. Links: Vooral het graf van een bisschop 'wordt dagelijks door de derwischen onder gebed en rituaal vereerd. vervallen in den loop van deze woeste plechtigheid tot razernij of tot onmacht. Ook vele leeken behooren in meer verwijderd verband tot de orde. Zij leven wel niet in het klooster, maar nemen toch zooveel mogelijk aan de oefeningen deel en moeten ook in him dagelijksch leven bepaalde regels in acht nemen. Juist woonde een bisschop uit Perzië op rondreis de plechtigheden bij in het klooster van Skoplje, toen onze correspondent daar bijgaande opnamen maaktemen vindt er de verschillende détails op afgebeeld van het ritueel, dat voor ons gevoel dikwijls in schokkende tafereelen overgaat. In deze houding bidden de ordebroeders een week lang hun gebedsspreuken, die voor het grootste gedeelte onder oorverdoovend gekrijsch worden uitgebruld. In Turkije zijn de derwischen-orden en hun oefe ningen sinds lang verboden en men zou dus zeker met verwachten, dat ten huidigen dage nog op Euro- peesclien bodem hun cultus bedreven werd. Toch heeft onze correspondent op een Balkan- reis een klooster van de Brullende Derwischen ontdekt, en wel dicht bij de hoofdstad der Moham- medaansche bevolking van Zuid-Servië, Skoplje, vroeger Uskjub. Daar leven nog vijftig derwischen mjeen en voeden zelfs nog volgelingen tot een zelfde leven op. De candidaat verlaat na zijn intrede en jarenlangen, zwaren proeftijd geheel leven het klooster niet meer de derwischen worden zelfs begraven in dezelfde kamer, waarin zij hebben geleefd. ^Eens per maand bidden zij van Vrijdag tot njdag een geheele week achtereen, bijna zonder verpoozen en zonder voedsel tot zich te nemen geheele omgéving weergalmt dan van het uit- jj> gebrul, waarmee zij hun gebedsformules uitschreeuwen, en waaraan zij hun benaming van OTuliende Derwischen te danken hebben. Velen

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 3