ENTREIN spietsen. De negers schreeuwden en gooiden steenen, maar de stier nam er niet de minste noti e van en bereidde zich voor op een strijd met rootsten tegenstander, dien hij ooit gezien had. reet maakt de locomotief gehakt van 'm,'' ilde Billy, toen de stier met z'n kop omlaag en aart omhoog over de biels op den trein afstoof. De Miderende massa staal toonde nu eenige vrees. De aart verminderde en de knarsende wielen sclio en ontelbare vonken door het krachtig aan- zett i der remmen. Helaas de botsing kon niet n voorkomen personeel van den goederen-sneltrein, die met nelheid van ongeveer vijfendertig mijl per uur de rails gleed, zag in de aanwezigheid van den op de spoorbaan geen onmiddellijk gevaar, iet dier te verjagen liet men de stoomfluit een maal gillen. Treinen kunnen nu eenmaal niet stoppen, wanneer er zich vee op de baan bed dt, aangezien de dienstregeling dan leelijk war zou raken. Maar de roode stier verkeerde morgen in oen buitengewoon eigenzinnige ïB ming. Hij had besloten „dat ding over de 6 werken", evenals mr. Johnson, en hij slaagde aller gevoelen in. blinde passagiers reden onder den trein, tus- de assen en stangen, twee blanke jongelui mee. n waren werkloos, maar de omstandigheden hun familie verkeerde, waren nog dusdanig, e thuis hadden kunnen krijgen wat hun hart «Ie. Desondanks gaven ze er de voorkeur aan, aien wel om den tijd te dooden, iets van de te zien en gebruikten daartoe de bekende ersmethode door gratis van de diensten der - i wegen gebruik te maken. Aangezien op derge- lijsf passagiers geen prijs wordt gesteld, zijn er ™jk ook geen rzieningen getroffen, die lat uitzicht veraangenamen. Alleen in een genieten ze het voorrecht een glimp van de baan op te vangen. "it punt nu was juist een lichte kromming en as de twee blinde passagiers, opmerkzaam t door de stoomfluit, vertelde zijn kosteloozen TOiziger op onverschilligen toon, dat er een de heele trein het te moeten ontgelden. Locomotief, kolenwagen en wagons vlogen uit de rails, en schoven, onder 't oorverdoovende lawaai van uit elkaar gerukt ijzeren staal en versplinterend hout, over elkaar heen. De brokstukken kwamen zelfs op den weg terecht. De vier jonge negers liepen wat ze konden, onder een regen van blikken ingemaakt fruit en groenten. Het lawaai maakte weldra plaats voor een scherp, sissend geluid, veroorzaakt door de op zij geworpen en bijna volledig vernielde machine, waaruit de stoom in groote rookwolken ontsnapte. De negers keerden aarzelend terug en zagen uit den chaos twee figuren wankelend naderbij komen. Dit waren de conducteurs, die, hoewel ernstig gewond, er het leven hadden afgebracht. Ofschoon beiden dringend doktershulp noodig hadden, strompelden ze toch naar de zuil van gloei - enden stoom om hun ergste vermoedens bewaarheid te zien. In de onbereikbare locomotief-cabine zaten de machinist en de stoker beklemd. Het duurde meer dan een uur, voordat de lichamen van den machinist en den stoker uit de ruïne van ijzer konden worden getrokken. Te laat beiden waren overleden De twee blinde passagiers werden eveneens het slachtoffer. Degene, die den stier voor'n koe had aan gezien, werd op slag gedood, de ander ernstig gewond. Er was een heele dag voor noodig om de lijn weer vrij te maken. Het stoffelijk overschot van den stier, die het drama had ver oorzaakt, bleef echter den geheelen dag onaangeroerd liggen, aange staard door tallooze nieuwsgierigen, die hun oogen niet konden ge- looven. Hoe was dat mogelijk De meening van sommige experts was, dat op een totaal onver klaarbare wijze een van de oersterke hoorns onder het eerste, kleine wiel van de locomotief moest zijn geraakt, waardoor de machine ont spoorde en al de wagens met zich mee sleepte. Men kwam tot deze conclusie, omdat bij het onderzoek een der hoorns totaal verbrijzeld werd gevonden. Andere deskundigen veronderstelden, dat de ont sporing hoofdzakelijk moest worden toegeschreven aan de kracht van den massieven stierennek. Men is er echter nooit in geslaagd de wer kelijke oorzaak van deze ramp met zekerheid vast te stellen. Alleen hierover was men het algemeen eens wanneer de stier niet eigenzinnig midden op de spoorbaan was blijven staan, dan zou de goederentrein ongehinderd hebben kunnen passeeren. De stier, die de ramp ver oorzaakte. koe op de rails stond. Aan de eene zijde van den spoorweg wachtten vier toeschouwers vol gens hun vaste overtui ging op de smadelijke nederlaag en roemloo- zen ondergang van den stier. Aan den anderen kant stond, achter hoog prikkeldraad, een kudde koeien. Ze keken als edelvrouwen,. die twee elkaar zien aanbinden. ridders den strijd Deze viervoeters, reeds zoo dikwijls locomotieven door de velden hadden zien snellen, vroegen zich wellicht af, wie als overwinnaar uit het strijdperk zou treden. Hun geduld werd niet lang op de proef gesteld. De machinist liet de stoomfluit nog een keer werken en trok toen de remmen aan, ter wille van den stier, zonder ook maar in de verste verte te vermoeden, dat zijn eigen leven in gevaar was. De negers zagen den stier met gebogen kop vol strijd lust tegen het voorste gedeelte van de locomotief aanstormen. Ze aanschouwden het vage tafereel van een groot, rood lichaam, dat over den schoor steen werd geslingerd, terwijl het bloed uit den zwaren, onbeschermden nek spoot. En toen scheen

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 21