talfs ofi da
drukste dagen
DE FAMILIE-DICTATOR
tfkeAouctt dc tsu/nt d&L
Zij blinken als ivoor!
Colgate's Tandpasta
34
kunt u stellig nog wel
vier minuten tijd vinden
om uwteint te verzorgen!
Weg met schoeisel en heenbeklceding
- de heerlijke tijd van t vrije buitenleven
is op komst. Vanzelfsprekend is pedicure
nu een noodzakelijkheid; maar zij eischt
geduldcn veel tijd!
Er is geen beter cosmetisch middel voor
dc gcheele lichaamshuid dan olijfolie: van
deze olie worden groote hoeveelheden in
Palmolive verwerkt. Gebruik deze zeep
ook steeds voor Uw bad!
Dc ch
trissche
gaat stellig boven alles. Toch
ijn hiervoor daags slechts vier minuten
massage noodig met het rijke Palmoliv
schuim, dat verzacht en verjongt
2 voor 25 ct.
Het is waar: zijn tanden zijn gaaf
en blank; 't is een genoegen hem te
zien Jachen!
Dat heeft hij aan moeder s goede
zorgen te danken die hem, nog
vóór hij zijn tanden gewisseld had,
's morgens en 's avonds liet poetsen
met Colgate's tandpasta!
Elk kind zal dit graag doen om
dat Colgate zoo lekker smaakt!
Goede tandverzorging, mits jong
begonnen, waarborgt den volwas
sene gave en blanke tanden. Dus:
tweemaal daags
voor iedereen!
Vervolg van pagina 23
gebeuren. Enfin, hij beeft je gekocht
zei hij zelf. En ik geef je niet meer
af. Ik houd je meteen op, dan móét
ik je wel houden We gaan wandelen,
hoedje, wij tweetjes alleen. Vooruit
gauw
Terwijl Constance en haar hoedje
gingen wandelen, grijnsde H. Hedge
van voldoening.
,,'t Zal toch zoo'n toer niet worden,
hier zakelijkheid en economie te stich
ten," peinsde hij. „Juffrouw Brooke
heeft een goed lesje gehad. En ze heeft
't verstandig opgenomen. Dat meisje
heeft tenminste verstand. als ze 't
maar wil gebruiken."
Twintig minuten later ging de telefoon.
„0, magazijn Luxembourg Juist.
Ja, ik heb dat kleine hoedje genomen.
Wat zegt u 't Kan me niets schelen,
of 't een enkel model is. Dat zijn geen
argumenten. Stuurt u de rekening, en
zegt u me nu den prijs. Hè
Hedge's donkere haar begon te pieken.
„Zegt u dat nog eens. Wat V'
Hij was begonnen te schrijven, maar
zijn vingers beefden.
„Honderd vijftig dollarDat kan
nietIk heb niet dl die hoeden ge
kocht, maar ééntje, 't Kleinste
Hij slikte krachtig en luisterde weer.
„Was dat de duurste van allemaal 1
Parijs enkel stuk f Honderdvijftig
Zeg, bent u een winkelierster of een
inbreekster 'l Wacht evenNiet af
bellen
Hij rende de hall in en botste tegen
Matilda.
„Waar is juffrouw Brooke t" vroeg hij.
„Die is een paar minuten geleden
gaan wandelen."
„Had. had ze een nieuwen hoed
op
„Jawel," antwoordde Matilda stug.
H. Hedge haalde snakkend adem,
veegde zijn voorhoofd af en liep lang
zaam terug naar de bibliotheek. Hij
greep den ontvanger van het telefoon
toestel.
„Stuur uw rekening maar," zei hij.
„Wat 1 Ja zeker. Ik weet best, wat een
hoed is."
Toen liet hij zich op zijn stoel vallen
en begon doelloos op een bloc note te
krassen. Maar de streepjes namen ge
leidelijk den vorm aan van letters
TUK
NEGENDE HOOFDSTUK
BILLY had zenuwachtig over den
vloer gekriskrast, met de handen
diep in de zakken. Toen hij uit
barstte schrok Alice, en Constance ver
baasde zich, want Billy placht alles
luchtig op te nemen.
„Jij kunt makkelijk overal om lachen,
Connie," zei hij wild. „Je hebt hem
er prachtig tusschen genomen, maar
als hij 't had kunnen weten, was 't je
niet gelukt. Benzine is heel wat anders
dan zoo'n mal hoedje. En om die benzine
gaat 't eigenlijk ook niet. Voor mijn
part krijg ik niets meer. Ik heb alleen
't land aan 't geklets."
„Welk geklets vroeg Constance
snel.
„Ach, die lieve vrienden van de
familie de dwarskijkers. Ik ben een
beetje uit geweest vandaagik heb
zoowat gehoord. Je hebt gezegd, dat
ik mijn mond moest houden, dus ik
kon 't ze niet uitleggen maar ze heb
ben 't allemaal over H.H., en ze weten
er allemaal iets anders over te ver
tellen."
„Wat zeggen ze dan
„Alles en nog wat Volgens één
lezing heeft vader een neef opgepikt,
om hem te protegeeren, en dan is
vader voogd over hem."
„Diè heeft geen voogd noodig," zei
Alice met een rukje van haar hoofd.
„Een bewaker moet hij hebben en een
gewatteerde cel."
„Een ander beweert, dat die knaap
een Engelsche graaf is," ging Billv
voort, zonder op zijn jongste zuster
te letten, „dat hij hier voor onbepaal-
den tijd logeert, en dat hij wel met één
van jullie tweeën zal trouwen."
Constance bloosde hevig.
„Wat een nonsens riep zij uit.
„Ik vertel maar na, wat er
wordt," zei Billy prikkelig.
,,'t Is niet om uit te staan," zei
Constance.
„Niet om uit te spreken," bevestigde
Alice.
„Als jullie er een eind aan willen
maken, zeg je 't maar," verklaarde
Billy hij was blijven staan en maakte
een krachtig gebaar.
Alice toonde levendige belangstelling.
„Ik begrijp je niet," zei Constance.
„Heb je een plan Weet je een middel,
om er een eind aan te maken
„Ja zeker. Heb ik van 't begin af al
geweten. Maar jullie redeneerden liever
met hem."
De zoon van J. W. Brooke sprak
met rustige zekerheid.
„Zeg op je plan," vroeg Constance.
„Hem er uit werken," antwoordde
Billy.
„Hoe t"
„Ik."
Billy rekte zich en zag neer naar zijn
eigen respectabele lichaamslengte.
„Wou je hem verzoeken, heen te
gaan t"
Verzoeken Ik denk er niet aan.
Ik zèt hem er uit."
Alice keek haar grooten broer aan
en toonde opwinding.
„Echt, Billy V' riep zij uit.
„Waarom niet Is 't zoo'n toer
Jullie hebben er maar omheen ge
draaid met jullie plannetjes, terwijl
er maar één makkelijke manier is.
Een .doodeenvoudige manier. Daarom
hebben jullie er zeker niet aan gedacht."
Hij keek zijn zusters grootmoedig
Constance kneep haar lippen op el
kaar en dacht over het idee na. Het
was ongetwijfeld noodig, een einde te
maken aan de tyrannie. Protest en
redeneering hadden gefaald. Maar
toch. geweld gebruiken was ordi
nair. Constance schrok er voor
terug. Zooiets kende men niet in dc
familie Brooke men vond het smake
loos, onwaardig. Maar zoo'n toestand
hadden zij óók nog nooit beleefd,
zoover haar herinnering strekte.
„Ik ben er vóór," zei Alice grif.
„Doe je 't echt, Billy
„Let maar eens op."
„Wat zeg jij, Connie
„Ik," begon Constance voorzichtig,
„zal ook opletten. of hij 't doet."
„Ga mee."
Billy rekte zich nog eens en ging hen
voor naar de bibliotheek. Er was geen
angst in zijn hart. De eenige zoon
van J. W. Brooke was geen lafaard.
Al werd hij vaak beheerscht door een
zekere jeugdige besluiteloosheid, er was
niets flauwhartigs in zijn aard. Hij was
groot en gezond. Hij liad wel eens ge
voetbald, en de stootjes had hij ver
duurd zonder een spier te vertrekken.
Hij zag niet op tegen lickamelijken
strijd. Hij was eerder een beetje poche
rig. Maar dat was óók weer de jeugd.
