DE FAMILIE-DICTATOR
door E. J. RATH.
I V IJ F D E j voor allemaal tegelijk en wijd-
5 i/rni/ru s— t°en al zijn aandacht aan
V tKVULL, Constance.
KORTE INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE:
De fabrikant J. W. Brooke heeft, met behulp van
het Zakelijk-Economisch Bureau, op zijn fabriek zéér
veel bezuinigd, en wil nu ook in zijn huishouding be
zuinigen. Hei Bureau zendt 'n bezuinigings-inspecteur,
H. Hedge, die in 't huis van J. W. Brooke de leiding
neemt en de voogdij over de drie kinderen aanvaardt,
met schriftelijke volmacht van den vader, die op reis
is gegaan. De nieuwe huisgenoot is natuurlijk weinig
welkom bij Constance Brooke, haar zusje Alice en
haar broer Bill, en even-min bij het personeel, aan
gevoerd door den butler Horace. Hedge begint aan
stonds te drillen en te bezuinigen. Hij stelt een kaart
systeem in voor t personeel ieder moet eiken dag
een werkkaart invullen en tracht Bill en Connie aan
kantoorwerk te zetten. Hij halveert het veel te hooge
zakgeld der jongelui en verbiedt het koopen op reke
ning. Constance en Billy krijgen een paar jongelui
op visite; zij gaan dansen; opeens verschijnt H.
Hedge op den drempel. Hu kunt u hieronder verder lezen
CONSTANCE deed een stap mis, wat heelemaal
haar gewoonte niet was, en niet gunstig
bleek te werken op haar humeur. De jonge
ling Van Nest was nog niet over zijn
verwondering om haar misstap heen, toen de
bezuinigingsman door de kamer naar hen toekwam.
,.Een oogenblikje alstublieft," zei hij.
Het paar hield op met dansen, en evenzoo deden
nog drie paren, waarvan er één uit twee meisjes
bestond.
j.....Hedge maakte 'n buiginkje
1 „Wat is dat voor een
dans
Constance was sprakeloos van verbazing om de
stoornis zij keek den jongeling Van Nest uit-
noodigend aan.
„Een soort fox," teemde dat jongmensch, „met
een paar passen van mezelf er bij."
„Hebt u die uitgevonden vroeg Hedge.
„Zal wel. Weet ik niet precies meer. Ik dans
nogal."
,,'t Doet er ook niet toe. Ik wou maar zeggen
waarom verspilt u zooveel stappen
„Verspillen t" Constance's partner was nu een
verbaasde jongeling. „Kim je danspassen ver
spillen
„Zeker. Verspillen. Ik heb op u gelet. U begint
in een bepaalde richting, en dan doet u zóóveel
passen in een rechte lijn. Da's best. Dan blijft u
staan, wat ongetwijfeld nuttig is, omdat het rust
geeft. Maar als u dan verder gaat, beweegt u zich
opzij vier stappen en dan gaat u weer rechtuit.
U zult wel inzien, dat die vier tusschenstappen vol
komen overbodig zijnze nemen aanmerkelijken
tijd in beslag, zoodat het langer duurt, eer u het
andere eind van de kamer bereikt."
Constance bloosde vurig en beet op haar onderlip.
De jongeling Van Nest stond met zijn mond open.
Er had zich een kringetje nieuwsgierige jongelui
om het drietal verzameld, en met groote oogen
werd de bezuinigings-expert bekeken. Eindelijk kon
Wally van Nest spreken.
„Maar die passen hooren bij dien dans," zei hij.
„Begrijpt u 't niet V'
„Ja zeker. Dat spreek ik niet tegen. Maar waarom
vier Waarom geen twee Dan bereikt u precies
't zelfde effect, een soort kreeftachtige beweging,
met de helft minder moeite. Ik zal 't u voordoen.
Mag ik zoo vrij zijn, juffrouw Brooke
Vóór Constance iets doen kon was haar tijdelijke
voogd, genaderd, boog hij hoffelijk en sloeg hjj een
arm om haar middel. Een seconde later ging de
kring van toeschouwers voor hen open en snel
gleden zij voort over den vloer. Constance bewoog
zich zuiver automatisch, onvrijwillig. In haar
woedde een storm van toorn en verlegenheid, maar
haar voeten handelden werktuiglijk, zooals ze lang
geschoold waren. Zij wou blijven staan, maar kon
het niet.
Acht stappen vooruit gingen zij. H. Hedge ging
volkomen op in zijn taak en voerde zijn plannen
uit met de nauwkeurigheid van een veldmaarschalk.
Zij hielden in.
„Links, twee," was zijn rustig commando.
Constance voelde zichzelf gehoorzamenmaar
toen de tweede pas volbracht was, trachtte zij, uit
pure gewoonte, een derden te maken. Het werd
haar krachtig, maar niet ruw belet door een verba
zingwekkend sterken arm. In een heel klein stukje
seconde voelde zij de spieren van den bezuinigings
man aanspannen als stalen koorden.
„Voorwaarts beval hij.
Zij gingen voorwaarts.
„Ik zei twéé stappen geen vier," zei hij rustig.
„Nu nog eens."
De hatelijke vertooning van wetenschappelijk
dansen werd herhaald en daarna nog eens en nog
eens. De woede en de verwarring van Constance
gingen over in verwondering. H. Hedge danste heel
goed. Niet artistiek natuurlijk in dat opzicht was
hij dwaas en onmogelijk maar toch, al wat hij deed,
deed hij volmaakt. Zij moest het verbaasd erkennen.
„Dank u 't is zoo wel genoeg," zei hij, toen zij
weer in 't midden der kamer waren.
Toen Constance vrij werd gelaten deed zij een stap
achteruit en keek hem versteld aan.
„Was t zoo niet beter vroeg hij. „In den grond
't zelfde, maar dan economisch juister."
Hij omvatte het jeugdig publiek met zijn blik en
keek toen veelbeteekenend naar de gastvrouw.
Zij kwam tot zichzelf.
„Mag ik voorstellen meneer Hedge," zei ze koel.
Hij kwam naar voren en drukte handen; iedere
hand één flink drukje geen overtollig zagen in de
lucht. Hij kreeg bij den jongeling Van Nest een spot
lachje. De meisjes schenen hem interessant te vinden.
Millie Mintern kon geen enkele reden bedenken,
om niet tegen hem te glimlachen zij deed het dus,
zeer innemend. H. Hedge vatte vlot de beteekenis.
„Mag ik u verzoeken V' zei hij.
„Heel graag," zei Millie.
Dat meende zij. Het
zakelijk-economische dan
sen had iets pittigs en
zekers, dat haar aantrok.
't Was misschien een
beetje kortaf een ietsje
tè precies. Maar 't was
nieuw anders. En zij
voelde zich erg veilig in
de stevige omvatting van
den donkeren onbekende.
Na Millie kreeg de be
zuiniger nog meer geval
len te behandelen. Florrie
Richmond vroeg zelfs een
extra les Constance be
greep niet waarom. Zij
had immers al vijf de
monstraties mogen aan
zien, en wist natuurlijk
precies, hoe 't moest. Zij
bleek dan ook bij den
eersten draai naar links
doordrenkt te zijn met
den geest van het econo
mische dansen en had
dus geen onderricht noo-
dig. En toch drong zij
aan nog eens beginnen.
Constance ergerde zich
dus niet ten onrechte over
Florrie. Waarom moest
die bespottelijke vertoo
ning gerekt worden? Wat
had Florrie, de knappe
Florrie, zooals iedereen
toegaf, voortdurend te
lachen Waarom glim
lachte H. Hedge bjj een
zoo dor en eentonig
werk Constance stond
net. voor een grooteu spiegel en bezag onwillekeurig
haar beeld. Zij kon niet vinden, dat er iets aan man
keerde. En haar japon was goed, dat wist ze.
De stem van den bezuinigingsman riep haar op
uit een onvoldaan gedroom.
„Dank u," zei hij. „Blij, dat ik van dienst heb
kunnen zijn. U kunt steeds over me beschikken.
Dank u, juffrouw Brooke."
Hij boog en liep snel de kamer uit, geen haar
breed afwijkend van den kortst mogelijken weg.
„En wie is meneer Hedge vroeg Minnie Min
tern, toen hij onzichtbaar was geworden.
Constance aarzelde. De bekoring was groot, om
den waren aard van het zakelijke monster aan de
kaak te stellen. Met twee zinnetjes kon zij hem over
leveren aan de algemeene verachting. Ze beefden
op haar lippen. Maar de aarzeling gaf aan de voor
zichtigheid tijd, om naar boven te komen. Nóg was
de trots der Brookes haar lief. En er was nog iets.
Een gast onder hun dak, al was hij ongenood en
ongewenscht, bleef altijd een gast.
„Meneer Hedge," zei Constance, „is een zakelijke
vertegenwoordiger van vader."
„Toch geen.... huishouder?"
Constance keek de vraagster even aan.
„Huishouder? Wat een idee!" zei ze.
„Ik dacht, dat je tegen ma verteld had.
„Dan heeft je moeder me verkeerd begrepen,"
zei Constance. „Meneer Hedge moet voor vader een
paar zaken behartigen."
TIENDE HOOFDSTUK
DE zakelijke economie is een inktvisch, die
naar alle kanten tast en alle dingen grijpt.
Zoo werd ook Wally van Nest gegrepen, den
avond van dien dag, dat H. Hedge de economie op
het dansen had toegepast.
Wally was Constance komen bezoeken. Hij was
nogal vervelend, maar Constance wou zich zelfs wel
laten vervélen. Iedere afleiding van de economie
