DE NIEUWE LUX DE NIEUWE LUX LOSTONMIDDELLIJKOPIN DE WONDEREN VAN WATTIE, DEN HERDERSHOND voor hetzelfde 'geld 8 VERBLUFFENDE staaltjes van honden-schran derheid kunnen we eiken dag in onze eigen om geving te kust en te keur te hooien krijgen van eiken hondenliefhebber.En we kunnen zegemakkelijk zelf meebeleven en controleeren. Maar de hier vol gende prestaties van een Schotschen herder zouden we ronduit ongelooflijk moeten noemen, wanneer we het relaas daarvan niet gevonden hadden in een serieuze publicatie van de International Sheepdog Society of England. De schapenfokker Robert Wightman in het kleine Schotsche stadje Leitholm, Berwickshire, kreeg den Schotschen herder Wattie in bezit, toen deze vijf weken oud was. Daar het dier reeds dadelijk ongewone schranderheid aan den dag legde, kreeg hij er gaandeweg meer pleizier in, zijn vrijen tijd, groot geduld en alle moeite aan de ontwikkeling van den jeugdigen schapenhoeder te besteden. Op twee jarigen leeftijd gaf Wattie reeds doorslaande bewijzen van een ongehoorde begaafdheid op zijn vierde jaar scheen de ontwikkeling van zijn vermogens vol tooid. Alle bevelen en verzoeken van zijn meester, die in dagelijksche omgangstaal gegeven werden, begreep het dier onmiddellijk en volkomen en het voldeed eraan met groot pleizier en met niet te miskennen trots. De volgende episoden zullen wij u weergeven in den eenvoudigen stijl van den schapenfokker. Wattie haalt een pootijzer. Op een keer zag ik een boerenknecht bezig met zijn tuin te beplanten. Ik maakte in 't voorbijgaan een praatje met hem en toen ik z'n stapel koolplanten zag liggen, vroeg ik, of hij geen pootijzer had. Hij zei „Neen." Toen zei ik tegen Wattie „Ga naar huis, ouwe jongen, en haal 'ns een pootijzer uit onzen tuin." Met een grom vloog Wattie er van door en na een paar minuten wTas ie terug met een pootijzer. De man stond stom van verbazing. Wattie haalt stroo. En op een avond kwam er 'ns een machinist bij me van zoo'n groote wals, die bezig was met reparaties aan de wegen in den omtrek, en die zei tegen me „Ik hoor, dat je een knappen hond hebt, meneer Wightman, maar ik heb zelf nog al wat verstand van honden, en daarom geloof ik zoo maar niet alles, wat ze vertellen." Ik zeg „Zou je misschien een bosje stroo kunnen gebruiken om er morgenochtend je machine mee aan te maken Hij zegt „Ja." „Loop 'ns gauw naar de schuur, Wattie," zeg ik, „en breng hem een bosje stroo." Met een grom schoot Wattie het veld over naar de schuur, zoo vlug als 'n haas, en na een oogenblik kwam ie aan met een bosje stroo. De machinist be keek erg precies, hoe het stroo samengebonden was, maar ik zei verder niets. Misschien dacht ie wel, dat de hond het stroo nog bij elkaar gebonden had ook Wattie brengt de paarden naar de beek. Toen ik 'ns in Swinton was met m'n pony en in'n paard, kwam ik er den dominee van de Vrije Kerk tegen, en die maakte een praatje en zei „Ik hoor, dat je zoo'n knappen hond hebt." Ik zei, dat ik wel 'n erg handigen hond had. „Is dat die hond vroeg hij. „Wat kan ie doen f" „Laat 'ns kijken, hoe de jongens de paarden naar het water brengen zei ik tegen Wattie. En hij springt meteen op het paard en toen in het zadel van den pony en neemt de leidsels terwijl in zijn bek. De dominee haalde zijn schouders op, zwaaide 'ns met zijn arm en liep door. Wattie brengt den halster. Op een dag moest ik wat werk doen bij de rammen van een boer in den omtrek. Het was op een klein veldje vlak voor z'n boerderij. De boer kwam erbij. Ik had geen halster meegebracht, maar ik zag nu, dat ik er een noodig zou hebben. De boer zei dat ie een van z'n jongens, die daar aan 't spelen waren, er wel om zou sturen. „Neen," zeg ik, „m'n hond loopt vlugger, dien zal 'k wel sturen. Kom hier, ouwe jongen, ga gauw naar de keet en breng vlug den schapenhalster hier." Met z'n gewonen grom springt ie over de heg en in een paar minuten is ie terug met den halster. Hij springt met zijn voorpooten tegen me op, zoodat ik den halster uit zijn bek kan nemen. De boer sprak geen woord, maar hij keek ons aan of we iets met spokerij te doen hadden. Wattie zoekt het leelijkste schaap. Ik had 'ns een ooi, die op sommige plekken haar wol heeletnaal afgeschuurd had en op andere plaat sen was de wol heel lang. Ze zag er erg raar inec uit. Toen ik aan Wattie vroeg, of hij het leelijkste schaap uit het veld kon halen, pikte hij ze er meteen uit en bracht ze bij me met een soort van slim lachje, alsof ie er pret in had. mmw/M Een afgestreken eetlepel Lux toevoegen aan elke liter water, die U bij het wassen nodig heeft. Dan spoelen, in water van de zelfde temperatuur als het sop, totdat het spoelwater helder blijft. In dit sop het te wassen goed voorzichtig heen en weer be wegen zonder wrijven of boenen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 8