m
EEN OCEAANREUS
kiest het ruime sop
DE EERSTE REIS VAN DE „NORMANDIE"
De heer Olivierpresident der Compagnie Trans-
ailantique, die onzen berichtgever het antwoord gaf
op een vraag, welke velen zich dezer dagen stelden.
scheepvaart aller maritieme naties teruggeloopen is
tot een schrikbarend minimum, een dergelijken super-
oceaanreus te bouwen en in de vaart te brengen?"
Onze medewerker, die het voorrecht mocht smaken
de eerste vaart van het schip mede te maken en bij
die gelegenheid verschillende interessante details
op de gevoelige plaat vast te leggen, heeft de
stoute schoenen aangetrokken en ter gelegenheid
van een interview den heer Olivier, den president
der Compagnie Transatlantique, deze door zoovelen
gestelde vraag vertolkt.
En ziehier in enkele woorden samengevat het ant
woord, dat de heer Olivier hem gaf
„Zoowel voor de „Normandie" als voor het
Engelsche reuzenschip Queen Mary" van de Cunard
Line, welk schip eveneens eerstdaags zijn eerste
transatlantische reis zal maken, geldt, dat tot den
bouw besloten werd in tijden van betrekkelijke
welvaart. Reeds in 1930 was aan den bouw van de
Normandie een bedrag van 350 millioen franken
uitgegeven, toen de wereldcrisis uitbrak. Voor de
vraag gesteld het reeds bestede bedrag te verliezen
Wanneer wij deze opname van een der eetzalen aan
schouwen, begrijpen wij waarom aan boord van de
Normandie de chef-kok 187 koks onder zijn bevelen
moet hebben.
De „Normandie" vaart uit Duidelijk komen op het achterschip de zes dekken uit,
waar de passagiers zich gedurende de overvaart op alle denkbare wijzen er zijn zélfs
tennisbanen van normale grootte aanwezig kunnen vermeien, terwijl zij met een snel
heid van 30 knoopen per uur hun bestemming tegemoet varen.
DE geheele wereld heeft met belangstelling toegezien hoe daar in Frankrijk onder
nemingsgeest en vakkundigheid een scheepsbouwwerk schiepen, dat in de geschie
denis der zeevaart zijn weerga niet kent. En met spanning heeft men allerwegen
het schip op zijn eerste overvaart, die 't den Blauwen Wimpel deed winnen, gevolgd.
Doch naast belangstelling was er ook verwondering over het feit, dat de Franschen
het dorsten bestaan een dergelijk zeekasteel in de vaart te brengen.
„Heeft het zin," zoo vroeg men zich elders af, „in deze periode van wereldcrisis, waarbij de
