ra
l
Odo
LEIDSCHE HUTSPOT
Waar transpireert U?
ZWARTKOP SHAMPOD
Trannosan Tegen Transpiratie
tfbcï Mmdmcó
MAetnu
Trannosan
BLOND-SPECIAAL IN GROEN WITTE VERPAKKING
ftet wiodefone AcuiMiMzbiAmictdeê
31
DE stad Leiden werd door de
Spanjaarden belegerd, en de nood
was groot.
Den 23en Juni 1572 had Leiden
partij gekozen voor den Prins en op
S October van hetzelfde jaar werd er een
vendel Oranje-soldaten in de stad
gelegerd. Het duurde echter nog een
jaar, eer de Spanjaarden te Haarlem
de handen vrij kregen, en hun aandacht
naar Leiden konden wenden. Troepen
van Alva, onder commando van Valdez,
wierpen schansen rondom de stad op
en begonnen haar te belegeren.
Er volgde een zorgelijk half jaar voor
de Leidenaren. Er werd een rantsoenee
ring van levensmiddelen ingesteld, er
werden papieren noodmunten geslagen,
er werd gecollecteerd ten behoeve der
armen, die dan toch nog niet genoeg te
eten kregen. Kortom de nood was
groot. Tot Lodewijk van Nassau in 't
Zuiden des lands een inval waagde, en
Requesens de troepen uit Holland
daarheen riep. Leiden was vrij - 25
Maart 1574 konden de poorten weer
open
Men ging de muren en tuinen opknap
pen, die beschadigd waren men maakte
zich gereed, weer opgewekt als vanouds
kermis te vieren maar toen die kermis
twee dagen oud was, stond Valdez
opnieuw met een aanzienlijke krijgs
macht voor de stad (25 Mei), en werd
een troepje soldaten, dat hem tegemoet
was getrokken, verslagen. Opnieuw was
Leiden ingesloten opnieuw begon er
een nood, die steeds groeide.
Men wist wel zeker, dat de Prins al
het mogelijke deed om de benarde stad
te ontzetten, maar zelf kon men niets
doen, wijl men met de maatregelen van
den Prins niet op de hoogte was. Er
werd besloten, een koerier naar Delft
te zenden, om inlichtingen en bevelen
te vragen.
De keuze viel op een zekeren Roelof
Arentsz. Er werd hem een briefje
meegegeven, in een hollen kogel gebor
gen, en een vriend bracht hem met een
schuitje de stad uit, langs de Vest,
tusschen de Spaansehe schansen door.
Den volgenden avond, tegen midder
nacht, zou de vriend weer met zijn
schuit je in den Vliet zijn bij de Lammen
schans, om Arentsz terug te brengen
de stad in.
Arentsz verscheen inderdaad op het
afgesproken uur aan den oevermaar
daar zag hij een zestal Spanjaarden op
zich afkomen, terwijl het schuitje van
zijn vriend midden in de vaart lag. De
koerier werd door de Spanjaarden
gegrepen, en hij begreep, dat hij verloren
was. Maar voor één ding moest hjj
zorgen het antwoord des Prinsen,
weer in een hollen kogel geborgen,
mocht niet in de handen van den vijand
vallen
Hij dacht na, en vond maar één
veilige manier om den brief te redden.
Snel stak hij de hand tusschen zijn
kleeren, greep den kogel en wierp dien
met een behendigen zwaai in het
schuitje, voor de voeten van zijn vriend.
Er werd op het schuitje geschoten,
en de roeier, die toch zijn vriend niet
redden kon, keerde met fermen riemslag
naar de stad terug. Arentsz werd door
de Spanjaarden gedood, maar liij had
zijn stad gediend reeds was de bood
schap van den Prins in handen van
burgemeester Pieter Adriaansz van
der Werff.
tiet zeewater, zoo hadden de Staten
besloten, moest Leiden redden, de
Spanjaarden verjagen. De dijken werden
doorgestoken, en het water overstroom
de Rijnland, maar bereikte het hooger
gelegen Rijnland niet. Het werd Septem
ber, en nog kouden de Spanjaarden
spotten met de vruchtelooze pogingen,
om Leiden uit hun handen te rukken.
En binnen de stad vreesde men. Zou
men het beleg kunnen uithouden, tot
de wind naar het Westen draaide en
zeewater bracht
Steeds moedeloozer werd de bevol
king steeds meer moeite kostte het
Van der Werff, Van der Does en Van
Hout, den burgers moed in te spreken.
Den 29en September zat een menigte
vermagerde, uitgehongerde mensehen
met wanhopige blikken op het bolwerk
naar de Lammenschans te turen. Zou
inert zich maar niet overgeven 1
„Neen Niet overgevenriep een
jonge man, Willem Berkhey, die met een
aker en een emmer den wal opkwam.
..Kijk eens
Hij had gehengeld, in de vest bij de
Koepoort, en liet een visch zien, dien
hij gevangen had.
„Een botje," riepen de burgers.
„Jawel, maar wat voor een botje
Kijk eens goed zei Berkhey.
,,'t Is waarachtig 'n zeebotzei een
der omstanders, die de vangst nauwkeu
rig bekeken had. „Een zeebotEen
zeebotHet zeewater komt binnen
Inderdaad het zeewater kwam en
de sokepen van Boisot vonden genoeg
water in de vaarten en vlieten, om dooi
te dringen tot het Papemeer en d<
schans van Lammen aan te tasten.
Maar die schans was sterk. Lang nog
kon dat Spaansehe bolwerk het ontzet
vertragen
's Nachts echter zagen de Leidenaars
vele brandende lonten uit de sclian-
naar buiten bewegen, en daarna bleef
het stil en donker in de versterking der
Spanjaarden. Zouden zij Lammen ont
ruimd hebben
Tegen de ochtendschemering besloot
een zekere Gijsbrecht Schaeck, te gaan
kijken zijn leven te wagen, om zijn
stadgenooten gerust te stellen en het
uur der bevrijding te verhaasten. Hij
roeide naar de Lammenschans, sprong
uit het schuitje, klom tegen de schans
op Hij zag niemand, sprong naar
binnen. De poort was open, de brug neer,
en geen soldaat was er te bekennen. Hij
ging weer naar buiten, en op het hoogste
punt der versterking staande wuifde hij
met zijn hoed het afgesproken teeken.
om aan zijn medeburgers te berichten,
dat de Spaujaarden waren afgetrokken.
Schaeck ging daarop terug, om de
schans nader te verkennen. In het
wachthuis vond hij nog eenig huisraad,
o.a. een ijzeren pot naast de schouw.
Hij keek in den pot.en vond er
een rest hutspot in. Zooiets heerlijks
had hij in geen maanden geproefd Hij
begon te schransen, maar had zijn maag
nauwelijks half gevuld, toen hij voet
stappen hoorde. Verschrikt sprong hij
op.maar het waren geen Spanjaarden;
het was een Leidenaar, die kwam
kijken, of Schaeck niet in een hinderlaag
was gevallen, of de schans inderdaad
door den vijand ontruimd was.
De man kreeg óók zijn portie van
de hutspotvervolgens' ging Schaeck
naar buiten -den pot nam hij als
zegeteeken mee en waadde over het
ondergeloopen land naar de schepen
van Boisot. Toen de Zeeuwen zijn
bericht vernomen hadden, naderden
zij de schans en de stad in roei- en zeil-
booten. Leiden was ontzet.
co
Flacon voor
vele maanden
Wanhopig voert U nu al jaren een strijd tegen overdadige
transpiratie. Maar Mevrouw! Kent U dan Odorex niet? Het
Trannosan preparaat, dat overdadige transpiratie normaal maakt.
Trannosan Odorex van Prof. Dr. Polland den vermaarden huid
arts van de Universiteit te Graz.
Een anti-transpiratiemiddel mag nooit de transpiratie onder
drukken, dat is ongezond en gevaarlijk, doch moet ze normaal
maken. Dat doet Odorex. U merkt na het gebruik van Odorex
de transpiratie niet meer, zoo schitterend werkt Odorex.
Koop nog heden een flacon voor vele maanden bij Uwen
Apotheker, Drogist of Parf. en ook U zult opgetogen zijn.
met antiseptische wat
ten bij eiken flacon.
om het teere en daardoor
bijzonder gevoelige haar doel
treffend te verzorgen: met Zwartkop Shampodor "Blond-Speciaal".
Zwartkop Shampodor "Blond-Speciaal is geheel op de
structuur van blond haar ingesteld,
het is vrij van zeep en alkali, ont
ziet dus het haar en vormt geen 1
kalkzeep, de natuurlijke gouden glans
treedt ongehinderd te voorschijn.
Bovendien behoudt U met "Blond-Speciaal" de blonde
tint van het haar en krijgt Uw donker geworden haar onder
gebruikmaking van den bijgevoegden Blond-Speciaal-versterker
de oorspronkelijke blonde kleur terug.
