Zesduizend personen werden gedood tijdens de groote aardbeving te Mongh.gr
Britsch-lndie). JJe dooden liggen nog op den weg, wachtend om begraven te worden.
Bij de groote aardbeving te Monghyr in Britsch-lndië
kwamen duizenden mensehen om het leven. Een foto
van een vernielde sigarettenfabriek in een der buiten
wijken.
bij de groote rampen, die bijwijlen meer oostersche
landen teisteren. Een ontzettend voorbeeld is de
aardbeving in de Chineesclie provincie Kansoe, in
1920. Daar verschoven de bergen in den nachtdaar
hadden aardstortingen plaats, of het reusachtige
watervallen waren daar openden zich afgronden,
die huizen en karavanen opslokten; daar werden
heele dorpen bedolven onder een woelende zee van
losse aarde daar werden drie meren gevormd, waar
voorheen akkers lagen.
De ramp omvatte een gebied van 150 bij 450
K.M., waarop tien. stadjes en talrijke dorpen iagen.
Er gebeurden dingen, niet minder vreemd, dai" de
Romeinsche schrijvers van Pompeji verhalen. Zoo
de begrafenis van Ma de Weldadige, een bekend
Mahommedaansch ijveraar. Met 300 volgelingen
was hij in een grot, om den heiligen oorlog uitT te
roepen. Terwijl de mannen neerknielden op hun
gebedskleedjes, werd de grot door een reusachtige
aardstorting afgesloten. De wachter aan den ingang
kwam als door een wonder vrij, maar de anderen
waren zoo diep bedolven, dat hun lichamen ondanks
ijverig en langdurig graven niet teruggevonden
konden worden.
Een heele berg met een tempel er op stortte in een
dal. Een rij boomen langs een weg werd een kilo
meter ver meegesleurd, zonder dat de kruinen of
zelfs de vogelnestjes in de takken beschadigd werden.
In zeker dorp kwamen alle inwoners om. behalve
een stokoud echtpaar, dat door liefdelooze bloedver
wanten in een woninkje buiten het dorp was gehuis
vest.
In een klein stadje waren twee reizigers afgestapt
in een hotel. In den schrik van de aardbeving vergat
de waard, zijn twee gasten. Eerst dagen later dacht
hij aan hen men groef hun kamer uit, en vond
beide mannen levend Zij wisten niet, wat er gebeurd
waszij waren bewusteloos geweest, en dachten,
dat zij gewoon een nacht geslapen hadden De
waard rekende netjes kamerhuur voor den heelen
duur van hun verblijf.
Het aantal overlevenden was intussehen luttel.
Het was al mooi, als een 20 h 30 mensehen het er
levend afbrachten in een dorp van een paar honderd
inwoners. In totaal gingen de levens van 200.000
menschen en een niet te schatten aantal dieren
verloren. Drie maanden na de ramp lagen nog vele
lijken van menschen en dieren rottend bijeen "in de
straten.
Zoo wordt China ongeveer iedere drie eenwen een
maal geteisterd. Intussehen, groot is de veerkracht
der menschenziel, en van de nooit stervende hoop
De overlevenden in het Kansoe van 1920 beschouw
den de ramp als een zegen want drie vijfden der
slachtoffers waren Mohammedanen, „en." ze<™en
de met-Mohammedanen, „de hemel slaat zijn hon
derden, de Moslems slachten hun tienduizenden"!
het eene land, het eene werelddeel, zwaarder en
vaker geteisterd wordt door aardbevingen, dan het
andere. Een dichte rotsbodem plant de schokken
makkelijk voort, dikke lagen alluvium bieden er
weerstand aan. Onze streken hebben dan ook heel
weinig van aardbevingen te vreezen, Sicilië en
Japan en andere streken veel meer. Aardbevingen,
die steden verwoestten, telde men in een eeuw tijds
in China 39, in Japan 22, op de Philippijnen 21, in
Griekenland 19, in Italië 16, in Chili 11, in Peru 8.
De aardgolvingen planten zich soms met groote
snelheid en met groote kracht voort. De grootste
snelheid, die men heeft waargenomen, is 5200 M.
per seconde. Ook zeebevingen kunnen zeer hevig
zijn, en aan de kusten kunnen zij groote verwoes
tingen veroorzaken. Te Pisco, in Peru, trok de zee
zich in 1690 vijftien kilometer van de kust terug, en
stormde drie uren later weer aan. Huizen werden
weggeveegd, boomen uitgerukt, schepen op het
land gesmeten, soms kilometers ver, en tiendui
zenden lijken werden in het slijk gevonden, toen de
i Een troosteloos beeld van het door een
qardbeving verwoeste Japansche stadje
M ischium
golven het evenwicht
hervonden hadden.
Het geluid eener aard
beving kan stijgen van
een dof gerommel tot
een wilden donder. Zóó
beschreef het prof. S. Meunier, die in 1887 de aard
beving van Mentone meemaakteeerst een ver
gezucht, dat langzaam toenam, tot het leek op het
rollen van een kruiwagen, en vervolgens van een
rijtuig, dat steeds sneller reed eindelijk werden het
echte donderslagen, vermengd met een „oorver-
doovend lawaai, zooals men hooit van leege omni
bussen, die over slecht plaveisel rollen". Het bed,
waarin de geleerde lag, werd eerst in de lengte, toen
in de breedte door de kamer geslingerd. Die schok
duurde ruim een minuut; een zwakkere schok
kwam tien minuten daarna, een derde drie uren
later. Te Mentone stortten verscheidene huizen in,
te Nice een huis en een school.
Zoo'n aardbevinkje is echter maar een kleinigheid
