DE BEDRIEGER PATRONENKANTOOR panora Nee, ik heb pech! Civis - NASSAUPLEIN 1 HAARLEM 30 Ik weet dat je me graag leuk gekleed ziet en ik dacht je te verrassen met een zelfgemaakte aardige zomerjapon. Nu ben ik al uren bezig een patroon uit te raderen, maar ik raak door al die lijnen telkens de kluts kwijt en schiet niets op. Maar vrouw, breek toch met die sleur. Bestel nu direct van een genummerd model uitZomer- prachtzoo'n gemakkelijk Kant-en-Klaarpatroon. Het wordt binnen 24 uur uit voorraad geleverd, je hebt niets te maken met overteekenen en uitraderen, maar je kunt direct met knippen beginnen. Van alle in het modeboek Zomerpracht 1935 genum merde modellen zijn Kant-en-Klaarpatronen verkrijg baar tegen den prijs van f0.20, f0.35 of f0.50. Voor toezending der patronen per post 10 cent extra. Attentie! Bestellingen kunnen als volgt geschieden: Door bemiddeling van uw agent of bezorger; afgehaald aan het bureau van ons bladdoor girostorting op no. 142700; door toezending van het bedrag per post wissel of in postzegels Alle patronen uit Zomerpracht 1935 zijn ook aan ons bureau verkrijgbaar. Vraagt onze practische handleiding voor het gebruik der patronen, prijs slechts 15 ct. DE warme zomernacht geurde naar het kind en ging in een grooten leunstoel rozen en jasmijn (èn naar de zitten met over elkaar geslagen beenen, vleugjes sigarettenrook, die een „maar het is bijna te fijn om waar te agent op zijn ronde stiekum uitblies), zijn. Weet u, ik heb altijd zoo graag een Uit een groote villa, iets verder op, inbreker willen zien. Toen ik die ruit klonken de gesyncopeerde tonen van hoorde breken, dacht ik jazzmuziek. Langs het trottoir stond „Heb je dat gehoord t" mompelde een rij auto's geduldig te wachten op de inbreker. „Dat heb ik dan vandaag hun pretmakende bezitters. stom gedaan, öf jij hebt héél goede De agent pauseerde een oogenblik ooren." om zijn sigaret op te rooken en een paar „Ja, ik hoor heel goed," zei de jongen, keer sentimenteel te zuchten, want het „maar dat moet ook, want ik moet meisje van zijn droomen lag, onbewust altijd luisteren of het keukenmeisje er van zijn nabijheid, enkele meters boven aan komt, als ik in de provisiekamer zijn hoofd rustig te slapen (dit behoort zit. Wilt u soms wat eten 1 Inbrekers tot het gelukkige lot van een agent, hebben toch altijd honger, is het niet f dat hij in zijn diensttijd tevens onder „Nee, dank je, zei de inbreker, het raam van zijn teerbeminde heen en „Ik heb van moeder de vrouw al een weer mag schilderen). Weldra echter lekker biefstukje gehad, voordat1 ik kwam er een einde aan zijn sigaret en aan mijn werk ging. Daar heb jij geen aan de foxtrot, en dus bedwong hij zijn verstand van, kereltje. Wij inbrekers teenen, die onwillekeurig mee hadden moeten wel goed eten. Je kunt je zenu- gedanst, knipte het eindje sigaret over wen niet kalm houden met één maal op het tuinhekje en zette zijn eenzame ron- een dag." de voort. „Ja, dat begrijp ik wel," antwoordde Nauwelijks waren zijn voetstappen het kind, „maar er is nog zoo'n heerlijke niet meer hoorbaar, of een man kwam jamtaart in de provisiekast, die kan ik te voorschijn uit de schaduwen aan den u heusch aanraden. Ik heb er nog wat anderen kant van de heg, struikelde nog van overgelaten. Vertelt u me nu eens, over een uitstekenden tegel in het tuin- hebt u ook een vrouw en een dochtertje pad en haastte zich naar een nabije thuis, die denken, dat u een goede man serredeur. In zijn hand droeg hij een bent, omdat ze niet weten, dat u in- grooten koffer. Een zwak geluid van breekt brekend glas, dat toen volgde, werd De inbreker grijnsde. „Ja, ik heb zeer doelmatig gecamoufleerd door het een vrouw en een kind. Maar mjjn kleine klagende gemiauw van een romanti- meisje is niet zoo teerhartig. Zij weet chen kater, die een liefdes-serenade wat ik doe en ze is er trotsch op. Op bracht aan een cypersch poesje op het school vinden alle kinderen haar heel tuinhuisje. bijzonder, omdat zij de eenige is, die In de kamer gekomen, liet de indrin- een inbreker tot vader heeft. Eiken ger het licht van zijn zaklantaarn vlug morgen, als we ontbijten, vraagt ze mjj, over stoelen en kasten glijden, over het of ik 's nachts geluk heb gehad. Ze kan schrijfbureau, waarop een telefoon- een slot bijna even goed opensteken als toestel stond, om tenslotte een glazen ik zelf." kast te beschijnen, waarin zilveren „Hè, ik zou haar wel eens willen zien," bokalen en medailles fonkelden. Hij zei de jongen, „ik wed, dat ik van zoo'n bromde van tevredenheid en onder- meisje wel zou kunnen houden. Maar zocht de deur, die niet op slot bleek te laat ik u niet zoo storen. U zult al die zijn. Met een snelheid, die van groote bekers van vader nog wel willen mee- ervaring getuigde, stopte hij de bekers nemen." één voor één in den koffer, ze met zorg Na deze aanmoediging zette de in vloeipapier wikkelend. inbreker rustig zijn werk voort. Plotseling klonk er een klik. De kamer „Dezen won hij met roeien, maar hjj baadde in een zee van licht. Met een was alleen maar stuurman," zei de vloek draaide de inbreker zich om, een jongen geringschattend. „Geen echte zwaren zilveren beker in zijn hand. roeier, weet u. Hebt u wel eens een beker Een paar fluweelen gordijnen gingen gewonnenof geven ze u medailles open en er verscheen een blondgelokt voor inbreken jongetje met blauwe oogen, gekleed „Ze geven vrijen kost en logies," zei in een zijden pyama. de inbreker. „Ik ben twaalf maandjes „Bent u een inbreker f vroeg het in 'n Londensche gevangenis geweest en ventje met een klein stemmetje. twee jaar heb ik in Liverpool gezeten." „Sstzei de man, terwijl hij den „Heusch t" riep het kereltje. „Dan beker liet zakken en zijn vinger tegen moet u wel een kraan in uw vak zijn zijn lippen hieid. „Je zou iemand wak- „Och, dat kan er wel mee door," ker kunnen maken." zei de inbreker bescheiden. „Ik heb „Nee, dat kan niet," zei het kind en twee honderd en drie kraakjes opge- liep de kamer in. „Alleen Juf en Marie knapt sinds ik in het vak ben. Dit wordt en Annie zijn thuis en die slapen heele- nu het twee honderd en vierde. En dat maal boven." wil ik je nog wel vertellen ik heb een „Waar is je vader vroeg de man aardig duitje opgespaard en het zal bezorgd. niet meer zoo lang duren, of ik ga stil- „Vader en moeder zijn op reis in leven in Bournemouth." Frankrijk. Ik kreeg net vanochtend De jongen vond dat een benijdens- een briefkaart van hen. Ze zijn in een waardige toekomst. „Uw kleine meisje stad en die heet Boewaan." hoft wel, dat ze zoo'n vader heeft als De inbreker zuchtte van verlichting, u. Mjjn vader is een makelaar in „Bent u een inbreker herhaalde effecten. Hij zegt, dat hjj nooit stil zal het kind. kunnen gaan leven door al die belas- „Wat dacht je dan zei de man. tingen en het dure electrische licht en „Waarvoor denk je, dat ik deze bekers moeder, die een bontjas moet hebben, meeneem Soms om ze naar de bank Zeurt uw vrouw ook om een bontjas te brengen I Natuurlijk ben ik een „Ja, zie je," zei de inbreker, terwijl inbreker. hij den laatsten beker voorzichtig „Dat dacht ik ook eigenlijk wel," zei oppakte en in den koffer borg, „ik heb

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 30