ZOO'N vogeltje, dat niet zingen wil en inaar treurig in een hoek van zijn kooi zit, is een beklagenswaardig schepseltje. Hij kan niet zeggen wat hem scheeltde eigenaar moet het maar raden en ten slotte moet er zelfs de dierarts bij gehaald worden, wil men niet dat de gevederde vriend plotseling sterft. Als de kanarie niet meer zingt, als hij zijn kop laat hangen en zijn eten niet meer aanroert, is spoe dige hulp noodzakelijk. Enkele kleine middelen staan iedereen ter beschikking, die een vogel in de kooi heeft. Op de eerste plaats moet er volkomen zindelijkheid heerschen, maar dat spreekt eigenlijk vanzelf. Lijdt de kanarie aan storing in de spijsver tering, dan moet die zindelijkheid nog meer dan anders betracht worden. Het beste legt men vloei papier in de schuiflade van de kooi, omdat het ge makkelijker verwijderd kan worden dan het gebrui kelijke zand. Maar natuurlijk wordt ook het papier steeds met versch vogelzand bestrooid. Bij slechte spijsvertering, zooals trouwens bij alle ziekten van den kanarievogel, is verwisseling van voedsel nood zakelijk. De oliehoudende korrels zijn te zwaar voor de kleine maag en worden daarom door meelhoudend voedsel vervangen. Zelfs het drinkwater moet door zacht gezoete kamillenthee vervangen worden, omdat hij vaak geen water verdraagt. Af en toe kan men een" stukje vogelbiscuit, een klein schijfje appel of een beetje muur geven, want ook een zieke vogel houdt van afwisseling. Van al die lekkernijen mag hij maar weinig hebben, om zijn maag niet te belasten. Doen zich krampachtige verschijnselen voor, dan moet men den dierarts laten komen. Vaak kunnen echter ook enkele druppels valeriaan, in het drink water gegoten, het euvel verhelpen. Piept de kanarie en kan hij niet behoorlijk zingen, geef hem dan van over de kooi hangt en hem 's morgens in kokend water doopt. Op deze wijze vernietigt men de schadelijke beestjes, en als men die behandeling eenige malen herhaalt, geneest de vogel zeer snel. Wie zijn kanarie opmerk zaam beschouwt, ontdekt naast het genoemde euvel vaak ook een ziekte aan de zeer gevoelige voeten. Zij worden overdekt met een leelijke schurftlaag en belemmeren dan den vogel in zijn bewegingen, zoodat hij niet meer fladderen kan, maar somber in een hoek van de kooi blijft zitten.'n Bad in lauwwarm zeepwater en zacht inwrijven met een goede vetcrême brengen beterschap. Het spreekt vanzelf, dat men zeer voorzichtig met het zieke diertje moet omgaan en het heel licht in de hand moet houden, zonder zich welis waar om zijn klaaglijk gepiep te bekommeren, dat hij onder het baden uitstoot. Spoedig voelt hij het wel dadige van de behandeling en als naderhand de voeten genezen zijn, voelt hij zich ook weer vol komen wel. Nu en dan moet er ook zorg aan de nagels besteed worden. Met een goed scherpe schaar knot men de nagels aan de uiterste punten, terwijl men den vogel voorzichtig in de hand neemt en de nagels vlug af knipt. Te sterk knotten is gevaarlijk, want zooals Een witte doek, 's nachts over de kooi gehangen, 's morgens uitgekookt, helpt het ongedierte verdrijven. inen weet houdt de vogel zich met zijn klauwen aan de stokken van de kooi vast, en als men de nagels te ver afknipt, wordt hij gehinderd in het zitten. Daarom is het beter die operatie wat vaker te ver richten, dan in één keer te ver te gaan. Bij iedere ernstige ziekte wendt men zich tot den dierarts of tenminste tot den vogelhandelaar, die meestal goeden raad voor de verzorging kan ver strekken. tijd tot tijd gezoete venkel thee en een stukje 'vijg, die hij graag neemt en die, evenals bij de men- schen, de verkoudheid uit den weg ruimen. Dank baar zal de gevederde zanger dan zijn stem weer laten schallen. Zeer dikwijls zijn ook lastige insecten de oor zaak van de ziekte. De vogel verliest zijn veeren, ziet er treurig uit en wil niet zingen, en als men hem nauwkeuriger onder zoekt, ontdekt men aller lei ongedierte in zjjn veeren pakje. Dat zijn meestal mijten of maden, die men gemakkelijk ver wijderen kan, als men 's nachts een witten doek De verzorging van de nagels geschiedt op voorzichtige wijze met een scherpe schaar. Zieke pootjes worden in lauw zeepwater gebaad en met vette crème ingewreven. Hechts Ook een zieke kanarie houdl van afwisselingeen schijfje appel, wat muur of vogelbe schuit. Links Bij storing in de spijsvertering krijgt pietje meel houdend voedsel en in plaats van water kamillenthee.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 11