MS SLAVENHANDEL IN ONZE DAGEN EEN UITSTEKEND MIDDEL ZEE-KOL KALMEERT DE ZENUWEN tegen HUIDONGEMAKKEN *Uvuxl£ 13 WiJ HEBBEN EEN KAMERVOL DANKBETUIGINGEN. VELEN BELOVEN SCHITTERENDE RESULTATEN, MAAR ER IS NIETS DAT BIJ ZEE-KOL HAALT. PAS OP VOOR NAMAAK Zee-Koi is ongetwijfeld een uitstekend middel voor de huid. Een middel als Zee-Kol was nooit eerder bekend. Waar het op de huid gebracht wordt, wordt dezefijneren gezonder. De meeste huidongemakken zijn er niet tegen bestand. Alles wat ongezond voor de huid is wordt er door vernietigd. Beschouw Zee- Kol niet alleen als een patent-geneesmiddel; dit is de eenige manier waarop wij iedereen kunnen vertellen welk een schitterend effect Zee-Kol op de huid heeft. Wij leveren aan de groote Londensche hospitalen voor huid aandoeningen, omdat Zee-Kol zoo goed helpt. Aarzelt niet. Koopt direct een doos Zee-Kol en weest er zeker van, dat Uw huid spoedig weer geheel in orde zal zijn. Zee-Kol verlicht ook ten spoedigste alle soorten aambeien, brandwonden, puistjes, enz. Klein blik f 0.80, groot blik f2.-. De onovertroffen Zee-Kol toiletzeep, f0.35 per stuk. HUID-ONGEMAKKEN worden verlicht als Zee- Kol 's morgens en 'savonds wordt toegepast. Het ef fect is schitterend. BRANDWONDEN Zee-Kol verzacht de pijn en blaren worden voor komen. COUPON Zendt deze coupon met 2 postzegels van 5 ets. in, gefrankeerd als brief (of stort het bedrag onder vermelding van dit blad en het gewenschte monster op onze post-giro-rekening 223199) aan Imp.: BOROMAG, 258, Heerengracht Afd. K. Amsterdam (C.), en U ontvangt gratis een monster thuis. LIKDOORNS De ergste likdoorns ver dwijnen spoedig als Zee- Kol smorgens en'savonds wordt toegepast. HET is een zoete waan der blanke Een toclit van veertien dagen bracht beschaving, dat zij met haar macht de ongelukkigen naar de stad Samar- in het Oosten een einde heeft ge- kand. Men verkocht daar de slaven maakt aan de slavernij; een zöète waan, niet in de stad zelf. Er was in een nabu- inaar.een waan rig gehucht een kermis georganiseerd, Waar de rivier de Oxus het noordelijk die oogenschijnlijk een gewone kermis deel van Afghanistan scheidt van Kus- was, maar in werkelijkheid de grootste land, bestaat de bevolking' hoofdzakelijk slavenmarkt van Turkestan. Stuk voor uit Turkomanen, achterneven der Ko- stuk werden daar de slaven in veiling zakken. Ze zijn, voor een deel, landbou- gebracht. De vrouwen brachten ieder wers overdag en roovers des nachts, den record-prijs van dertig pond op terwijl de anderen, die geen land te be- een flinke jonge man ging voor de bouwen hebben, den slavenhandel uit- helft van dat bedrag weg. Rondom was oefenen. Dikwijls vallen die nomaden de het rumoer der pretmakers, grenssteden van Perzië, Afghanistan ,.'t Podium op 't Ts jouw beurt en zelfs Turkestan aan. Plunderen doen riep een ruwe kerel Sirdar toe. De zij niet zij maken slechts menschen aangesprokene beklom drie treden en buit, die zij op de slavenmarkten van werd door honderden menschen bekeken, midden-Aziatische steden verkoopen. maar niemand deed een bod. Eindelijk In den czarentijd werd er nu en dan gooide iemand zijn zakdoek over de een expeditie ondernomen tegen die hand van den afslager, de twee handen slavenhandelaars, maar het lukte niet, vonden elkaar onder den zakdoek, en een einde te maken aan hun practijken; in ruil voor vier pond en een paard immers, de wetlooze stammen waren werd Sirdar de slaaf van een ouden van meening, dat hun zwakke en onge- koopman, die hem aanstonds meenam wapende buren slechts bestonden, om naar een put, waarbij zijn gezelschap door hen gekneveld en als slaven ver- wachtte. kocht te worden. „Als zij geen slaven Nadat men gegeten en gerust had, hooren te zijn," moet eens een grijze trok het gezelschap op, en Sirdar kreeg Turkomaan tegen generaal Skobeloff een baby te dragen. Het kind was 't gezegd hebben, „waarom zijn ze dan daar echter niet mee eens, en krabde niet sterker dan wij V' Dat is de eclite hem hevig in 't gezicht. De moeder levensbeschouwing der Zwarte Woestijn, nam den baby zelf weer, en de oude De regeering van den czaar kon slecht koopman gaf den slaaf een haan te heele bataljons soldaten in die woeste diagen, een vechthaan. Dien avond laat streken houden, jaar in jaar uit, alleen bereikte Sirdar met zijn meester zijn om den slavenhandel te beletten. De nieuwe tehuis. wet bedreigde lien, die op slavenhandel Den volgenden dag had een hanen- betrapt werden, met de doodstraf, gevecht plaats. Toen dit in vollen maar een einde kwam er niet aan het gang was, glipte Sirdar weg een oude wanbedrijf. De tegenwoordige Sovjet- vrouw hielp hem, en met zonsondergang regeering bemoeit zich niet met het ge- was hij vele mijlen ver van Samarkand, valhet volk zelf aanvaardt den vloek Hij had het geld bij zich, dat zijn als een der onvermijdelijke schaduw- meester met het gevecht van zijn haan zijden van het leven daar. gewonnen had. Voor dat geld kocht hij Hoe het de levende koopwaar ver- een kameel, die hem westwaarts droeg, gaat, vertelt ons een zekere Sirdar naar de kust van de Caspische Zee. ïkbal Ali Sjah, die eens op doorreis Onderweg echter werd hij aangeval- in een dorp in Turkestan logeerde, vier len door een gemeenen bandiet, dio jaar geleden. Op een donkeren avond niets van het geval begreep. Hij begreep werd .het dorp eensklaps aangevallen niet, waarom een Muzelman, een Af- door'een honderdtal schreeuwende en ghaan, daar rondreed door de zandheu- gillende Turkomanen. Er waren een veis. Sirdar beweerde, dat hij het land- zestal geweren in 't dorp; die werden schap zoo mooi vond. ijverig gebruikt, en menige aanvaller „Ieder zijn meug," zei de bandiet viel en rolde als een zak meel van een droogjes. „We kunnen zulke stevige heuvelhelling af. Maar, zoo vertelt Sir- kerels als jij best gebruiken, maar hij dar, op een gegeven moment voelde ik Allah, als je niet gehoorzaamt, laat een stekende pijn in de zij en toen wist ik je. levend in je mooie landschap ik niets meer. begraven. Begrepen?" Sirdar werd opgenomen in een bende. Den volgenden ochtend kwam hij tot die toebereidselen maakte, om een bewustzijn hij zag, dat hij iii een dorp te overvallen, 't Was toevallig oase was ver van de plek, waar hij den hetzelfde dorp, waar hij gevangen was vorigen avond gevochten had. Om zich genomen. Daar was de verdediging heen zag hij 'n dozijn medegevangenen, nog maar zwak, dus rekenden de ban- drie vrouwen en negen mannen. dieten nauwelijks op tegenstand. Dagen lang moesten zij op bloote Sirdar werd vooruitgestuurd, om voeten door het gloeiende zand mar- overgave van het dorp te eischen cheeren, de handen op den rug gebon- en binnen enkele uren had de heelt- den, de beenen nu en dan met stompe bevolking op de wallen post gevat, speren tot grooter snelheid aangespoord, en waren er vuren ontstoken een Alleen de vrouwen mochten op magere verzoek om hulp aan de omliggende ponies rijden. Achtentwintig gewapende dorpen. Die hulp kwam inderdaad, mannen van het wildste woestijn-type Toen de eerste glimp morgenlicht op vormden hun geleide. Iedere slaaf de minaret van de dorpsmoskee viel. kreeg 's avonds een aparte ligplaats en de. priester de geloovigen opriep ten aangewezen, en spreken was verboden, gebed, was er geen spoor van de sla- Iedere kans, om te ontsnappen, was venhandelaars meer te bekennen, afgesneden. De geweren der bewakers Sirdar voelde, dat zijn gezwoeg op troffen zeker doel, en de beschaving den gloeiendeu weg naar Samarkand was vijfhonderd kilometer ver het niet vergeefsch was geweest. Hij had was niet mogelijk, door de woestijn velen gered van een dieptreurig lot. te vluchten, als men geen voedsel en Want niet allen weten zoo gelukkig geen water mee kon nemen. te ontsnappen, als het hem gelukt was. V Cl*PER PAKJE Eischt uitsluitend Hollandsche verpakking Het is U W waarborg voor kwaliteit.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 13